AB’nin kaybetmekte olduğu Türkiye ve Kıbrıs sorunu

21 Nisan 2011 tarihli www.abhaber.com sitesinde okuduğumuz haber aslında her şeyi açıklamakta: “Finlandiya’da geçen Pazar günü yapılan meclis seçiminde “AB’ye ve göçmenlere karşı” aşırı sağcı True Finns partisinin zafer kazanması, başta Almanya olmak üzere diğer AB ülkelerinde milliyetçi akımların daha da güçlenme sürecinin bir halkası olarak değerlendirildi. Avrupa ülkelerinde son yıllarda yapılan seçimlerde aşırı sağcı, ırkçı ve İslam düşmanı partiler adeta oy patlaması yaşıyor. Finlandiya’nın yanısıra, Danimarka, Belçika, Hollanda, İtalya ve Fransa’daki benzer gelişmeler Almanya’da büyük tedirginlikle takip ediliyor. Siyasi gözlemcilere göre söz konusu ülkelerde yaşanan ekonomik krizin etkileri, sosyal harcamalarda sert kısıtlamalar, Avrupa Birliği’nin pek umut vermeyen durumu ve artan göç dalgasına paralel yükselen göçmen düşmanlığı Avrupalı seçmenleri sağcı ve ırkçı partilere yönlendiriyor. Uzmanlar gelecek yıl Avusturya’da yapılacak seçimlerde ırkçı Avusturya Özgürlük Partisi’nin birinci olacağından yola çıkarken, aşırı sağ rüzgarın Almanya’ya da ulaşma tehlikesi olduğu belirtiliyor. Almanya’da yapılan tüm kamuoyu araştırmaları, aşırı sağcı ve göçmen karşıtı düşünce tarzının toplumda kökleşmeye başladığını, özellikle Müslümanları hedef alan ırkçılığın hızla yayıldığını ortaya koyuyor. Kamuoyu yoklamaları, 1,5 milyon satan “Almanya Kendini Yok Ediyor” adlı Türk ve Arap düşmanı kitabın yazarı Thilo Sarrazin’in parti kurması durumunda, yüzde 18 dolayında oy alacağını gösteriyor. ” Söz konusu sitenin yöneticisi gazeteci dostum Vakur Kaya yazıyorsa doğrudur. Kaldıkı AB ülkelerinde çok turlayan bir politikacı olarak ben de aynı değerlendirmeyi yapmaktayım.
İşte vizyonsuz ve çapsız Merkeller ya da Sarkozyler diyarında durum hiç parlak değil.
Aslında bu nedenle Türkiye nedeniyle değil Avrupa Birliği’nin Geleceği için kaygılanmamız daha doğru olur. “Ne olacak bu AB’nin hali?” sorusu kahve köşelerindeki ana muhabbet konusu haline gelmiş durumda. Böyle bir Avrupa’nın ne güçlü bir Ordusu ne de güçlü bir Ekonomik İşbirliği olabilir. Daha doğrusu tek tek ülkeler düzeyinde “sapık” düşüncelere sahip “aşırı sağcı” politikacıların ülke yönetimine geldiği bir AB’yi “kim ciddiye alır?”. Bu gidiş devam ederse AB’nin hali Beyaz Rusya’dan farksız olur.
AB’deki Sosyaldemokratlar ve Yeşiller bu gidişata yeni karizmatik liderler ve geniş yığınları mıknatıs gibi kendilerine çeken politik içerikler sunamazlarsa Avrupa tatsız bir kıta olma yolunda.
Bu koşullarda Türkiye’nin tek taraflı tüm çabalarına rağmen AB Cephesi’nin “Avrupa Vizyonu olmayan” vasat politikacıları ile Üyelik Süreci’ne yönelik olumlu adım atmasını beklemek çok “saf” bir beklenti haline gelmekte. Türkiye ve AB arasında işler iyi gitmemekte. Bunun sorumlusu her geçen gün her alanda daha iyiye giden Türkiye değil. Devlet Bakanı ve Başmüzakereci Egemen Bağış ya da AKPM’nin başarılı Başkanı Mevlüt Çavuşoğlu bu konuda yaşadıklarını anlatsalar “arkası yarın” dizisi olur. Türkiye AB üyesi olacak konuma geldiğinden beri AB Türkiye’den uzaklaşmakta. Türkiye’nin üyeliği yolunda hızlandırıcı her adım engellenmekte.
Bu Türkiye’yi Engelleme Politikası’nın gerçek kaybedeni AB olacak. Türkiyesiz bir AB’nin ne Balkanlar’da, ne Ortadoğu’da, ne Kafkaslar’da, ne Doğu Akdeniz’de, ne Kuzey Afrika’da ne de İran-Afganistan-Pakistan Üçgeni’nde bir rol oynaması mümkün. Türkiye AB üyesi değilse AB Sınır Koruma Birimi Frontex’i çöp kutusuna atabilir. Çünkü AB’ye Türkiye’nin üye olmadığı bir Akdeniz ya da Ege’de Frontex’in 10 uçağı, 30 helikopteri ve 100 gemisi NATO üyesi Türkiye’nin Deniz ve Hava Kuvvetleri ile karşı karşıya kalırlar.
Kısacası AB bu konuda üstünde oturduğu dalı kestiğinin farkına vardığında insallah yere düşmüş olmaz.
Bu durum Kıbrıs Sorunu’nun Çözümü açısından Rumlar için “vahim” gözükse de Türkiye için büyük bir sorun olmaz. Bu gidişat süremeyeceğine göre BM’nin askerlerinin çekildiği Garantör Devletlerin güvenliğinden sorumlu olduğu bir adanın üzerindeki AB üyesi Kıbrıs (Rum) Cumhuriyeti ve Kıbrıslı Türklerin Devleti varlıklarını sürdürürler. Tayvan bu konuda mükemmel bir örnek teşkil etmekte. “Taksim” sözcüğüne kulağımızı alıştırmak yanlıs olmayacak galiba.
Türkiye’yi kaybeden AB aslında çok şey kaybedeceğe benziyor!