nerede duysam tanırım
çığlığını bozkırın, bozkır kızının…
çorak olur yüreği
ve hep hasret, çatlak dudakları suya,
çığlık çığlık haykırır gözleri ;
sev beni, sev beni, sev beni ….
gelinciktir çiçeği bozkırın
narin gelincik
inatçı ama,
direnir esen rüzgara
direnir çeper çeper,
yaprak yaprak direnir kopmaz,
sımsıkı sarılır inancına,
sadık yârine, kara toprağa
ve kolayına kaptırmaz kendini öyle
esen her rüzgara ….
dikeniyse kenger bozkırın,
arsız der bilmeyenler kengere
oysa inatçıdır kenger,
belli etmez ama
nazenindir, kırılgandır,
kırılmayagörsün bir kez
beyaz beyaz kanar kenger
ve bunu
bozkırın bütün bebeleri bilirler,
sütünü emmiştir kengerin bebeler,
dalamıştır sevgisiyle onları kenger
en yanık türküsü bozkırın
bir rüzgâr bir gelinciği koparanda yakılır
işte o an bırakır kendini diken,
savrulur sağa sola
dertop olur
geçer kendinden ….
bozkırda, ne zaman
dertop olmuş, avare dolanan
bir diken görseniz
bilin ki,
rüzgarda kopan
bir gelinciğin ardından
kanamaktadır
bir yerlerde bir kenger
kopan gelinciğine ağlar
yavrusunu kaybetmiş kedi sesidir sesi
yürek dayanmaz miyavına,
beyaz beyaz kanar diken
miyavlar beyaz beyaz
ve bozkırın hiçbir kızı
bu acıya dayanamaz,
çocukluğunda
onu dalayan
kengeri
unutamaz
bozkır bebesiyim ben, bilirim
çatlak olur dudakları bozkır kızının
ve hasret yüreği suya,
yıkanmalıdır her daim
aşk yağmurunda,
ve nerede olursa olsun
bozkırın sümüklü bebesi kenger
çıkar gelir gelinciğine
tam mevsiminde,
gelir sevdiğinin bir iç çekişine ….
usul usul yağar önce,
sonra çisil çisil
ve sonra sağanak
yağar,yağar,yağar sevdiğine …..
ve nerede olurlarsa olsunlar
burun çekişinden tanır birbirini bozkırın bebeleri,
bir içten burun çekişe, yakarlar gemileri …
işte böyle aşkları anlatır
o yanık bozkır türküleri ….
