Polis ekibi beni alıp götürürken, İbrahim’in yazdığı mektup üzerimdeydi. Ondan kurtulmam gerekiyordu! Cebimden çıkarıp attığımda, mektubu alan memur, mektubu amirine uzattı. Mektubu okuyan amir’in ‘önemli bir adam yakaladık” sözünü duydum. Beni bir anda “önemli bir adam” yapan mektubun içeriğini bilmiyordum. Tek amacım, o anda birlikte olduğumuz İbrahim Kaypakkaya’nın yakalanmamasıydı. Acilen başlatılan yoğun işkenceli sorguda, benim direnme hattım İbrahim’in korunmasıydı. Bu hattı koruduğum sürece, çözülmeyeceğime inanıyordum. Öyle de oldu. Yakalanışımdan 48 saaat sonra, özel bir polis ekibi tarafından Ankara emniyetine teslim edildiğimde, “İbrahim Kaypakkaya nerede?” sorusu beni en çok sevindiren soru olmuştu. Ama, aradan geçen yıllar içinde, kendimle sıkça tartışmıştım! O anda, “İbrahim de yakalansaydı” ne olurdu? Sorusuna aradığım yanıtlar kafamı uzunca bir zaman işgal ettmişti!
Ben, uzun bir tutukluluk dönemine giderken, İbrahim Kaypakkaya yaklaşık on aylık bir süre için, inançlarını eyleme dönüştürmenin özgürlüğüne yönelmişti. Bu kısa dönem sonrasında, “Zaptedilemeyen” devrimcinin, yaralanması, yakalanması, işkenceler, sorgular döngüsü içinde katledilen bir devrimcinin sona eren 23 yıllık kısa yaşamı ve noktalanan arkadaşlığımız!
Mediha Teyzenin Ağıdı!
Yıllar sonra, İbrahim Kaypakaya’nın annesi, Mediha Kaypakkay’nın (Saçıldı) ağıt-şiiri elime geçti. Tarihi olmayan Şiirin başlığına düşülen not, “Mediş Bibinin oğlu İbrahim Kaypakkaya için yaktığı ağıt şiiri: Mediha (Mediş) (Kaypakkaya) Saçıldı.” Başlığı altında, daktilo ile yazılan şiir, beşer dizeli, 11 kıtadan oluşuyor. Şiirin sonu, “Ben bir yavru yitirdim, Binlerce yavru yetiştirdim. Mutluyum, gururluyum!..” cümlesi ile bitiyor. Sanıyorum hiç bir yerde yayınlanmayan bu şiirin orjinal metni bende. Şiir, sıradan bir annenin duyduğu derin ızdırap, dizelere yansımış. Oldukça dokunaklı bir şiir ve ilk beş dizesi;
“Benim yavrum fakülteyi bitirdi
Eşi dostu hep yanına getirdi
Yaralanınca tümenini (aklını, bilincini A.Y) yitirdi
Yaralı gövdene kurban olurum
Ben de senin yollarına ölürüm”
Dizeleriyle başlayan ilk kıta ağıt-şiir, derin bir ruhsal acıyı yansıtıyır. Mediha Teyze’nin bu acısını, emekçi halkın çıkarları uğruna yaşamını yitiren tüm devrimci önderlerin anneleri yaşıyor. İbrahim kaypakkaya’nın, kısa ve dolu dolu ve zorlu geçen yaşamı ve anıları, tüm hatalara karşın derin bir saygıyı fazlasıyla hakediyor. 19.04.2102
(BİTTİ)
– İbrahim Kaypakkaya’yı yakın arkadaşı Askar Yılmaz anlatıyor (I)
– İbrahim Kaypakkaya’yı yakın arkadaşı Askar Yılmaz anlatıyor (II)
____________________
Askar Yılmaz
[email protected]
