Haftalık The Economist dergisi son sayısında “Erdoğan’ın İkilemi” başlıklı yazısında yaklaşan cumhurbaşkanlığı için Başbakan Erdoğan’ın adaylığını koyup koymamasının Ankara’da en hararetle tartışılan konu olduğu okurlarına aktardı.
Derginin değerlendirmesi şöyle:
“Ordu Erdoğan’ı durdurmak için ne yapabilir? Bir askeri darbe haricinde pek az şey… Ama iş kadını Ümit Boyner’in sözleriyle, ‘Darbe günleri geride kaldı.’ Tabii bu, generallerin cumhurbaşkanı olması halinde Erdoğan’a hayatı zindan etmek için ellerinden geleni yapmayacakları anlamına da gelmiyor. Yani Türkiye çok daha gerilimli bir yola girebilir.
Belki de zaten bu nedenle, Türklerin çoğu AKP’nin tüm popülaritesine karşın Erdoğan’ın cumhurbaşkanlığına karşı çıkıyor. Kendisini destekleyenler bile cumhurbaşkanı olmaması için bir dizi neden görüyor. Erdoğan rakipsiz bir karizmaya sahip ve AKP’yi Kasım ayında yeni bir seçim zaferine taşıyabilir.
Birçok işadamı o olmaksızın milliyetçiler, liberaller ve İslamcıların gevşek bir koalisyonu olan partisinin dağılmasından, bunun da Türkiye’yi yine istikrarsızlığa sürüklemesinden kaygı duyuyor.
Erdoğan cumhurbaşkanı olduğu takdirde, otokratik güdüleri halefi olmaya en yakın isim olarak görülen ve asla bir fino köpeği olmayan Dışişleri Bakanı Abdullah Gül’le ilişkilerini de zedeleyebilir.”
The Economist, Abdullah Gül’ün cumhurbaşkanlığı için Erdoğan’dan daha iyi bir aday olduğu yönündeki görüşlerin de giderek kuvvetlendiğini öne sürerek şu değerlendirmeyi yaptı:
“Kararlı bir Avrupa yanlısı olan, yolsuzluk suçlamalarıyla lekelenmemiş Abdullah Gül, eski İslamcı başbakan Necmettin Erbakan’a karşı isyanı yürüten ve AKP’yi kuran isim olarak ahlaki otoriteye sahip… Erdoğan’ın aksine akıcı bir İngilizcesi ve yurtdışında yaşamışlığı var. Tek pürüzü ise onun da karısının başının örtülü olması… Ama zaten Türkiye’deki kadınların yarısından fazlasının da başı örtülü.”
