Bahattin Yadırgı / GERÇEK – Sistemin efendilerinin Covid-19 salgını üzerinde yarattığı panik ve korku havası devam ederken, bu durum bize önemli bir şeyi de gösterdi. Salgının başladığı ilk günlerden itibaren dayanışma ağlarıyla yerel örgütlenmeler oluştu. Gördük ki, egemen düzenin yıllardır sistematik bir biçimde uyguladığı politikalarla yaratmaya çalıştığı bireyci ve rekabetçi insan tipi sadece birbirinin kuyusunu kazmaz; aynı zamanda ayakta kalabilmek ve hayatlarını sürdürmek için birbirleriyle dayanışma da gösterir, yardımlaşır.
Bu dönemlerde bu tür örneklere (dayanışma ağları) bakmanın, bu örnekleri öne çıkarmanın ahlaki bir sorumluluk olduğunu düşünüyorum. Yerel dayanışma ağları yoluyla birbirimizden öğreneceğimiz çok şey var. Bu dönemde, uzun yıllardan sonra, dünya çapında kapitalist sistemin çeşitli uygulama ve sonuçlarına karşı oluşan tepkiyi büyütmek ve sistem karşıtı bir harekete dönüştürmek öncelikli görevimiz olmalı.
Bu sistemin efendileri, paniği ve öngörülemez havayı atlattıklarında, dayanışmayla yarattığımız bütün insanı duygularımızı hafızalardan silmek için her şeyi yapacaklardır. Şimdi önümüzde kocaman bir soru duruyor: Hafızamızı nasıl koruruz? Korana ile geçen şu günler bize gösterdi ki, hafızamızda biriktirmenin en önemli sorunu zaman ve hız. Şimdi bir an önce dönülmek istenen virüs öncesi normalimizde sürekli yetişmemiz gereken işler ve yetmeyen zaman vardı. Şair Gülten Akın’ın dediği gibi, ince şeyleri anlamaya kimselerin vakti yoktu.
Bazılarımız çalışıyor olsa da sosyal olarak karantinada olduğumuz bugünlerde, zaman biraz daha yavaş akıyor, sanki ince şeyleri anlamaya vaktimiz var. Gerek sosyal medyadaki paylaşımlardan gerekse işyeri sohbetlerinden anladığım kadarıyla, çalışanların hayatın içerisindeki yeri daha bir anlaşılır oldu.
Daha önceleri olmadığını bile düşünemediğimiz bir çok şey olmadan da yaşabilirmişiz. Mesela futbol olmadan da dünya dönüyormuş. Herkes dünyanın en büyük buluşunu yapmış gibi, sosyal medya üzerinden yaptığı ekmeği paylaşıyor. Halbuki cilalı taş devrinden beri yapılan bir şey ekmek.
Balkonlara, bahçelere çiçekler alındı. Kendinden başlayarak dünyayı güzelleştirme çabası…Bu paylaşımlarla zamanın ve sabrın değerini daha çok düşünür olduk.
İnsanlar kapitalizmin boyunduruğundan kurtuldukça dünya daha yaşanır bir hal alacaktır. Bunları hafızamızda tutarak, unutturma çabalarına izin vermemek için, toplumsal dayanışmaya ve ortak hafızaya ihtiyacımız olacak. Bitirirken, yıllar önce bir fırın işçisinin bana söylediğini şuraya bırakayım.
“Ekmek yapan ellerden zarar gelmez!”
