Bu çizgiyi ben çekmedim dedim, yani ortasından hayatımın, bir ekvator çizgisi geçirip, çırıl çırıl yanmayı ben istemedim.
Durdular güzelim tohumlar, açmayı bıraktı pek çok filiz. Senden sonra bir daha dalgalanmadı hiç bir deniz. Ve senden sonra yaşanan ne varsa, senden kalan sıcak bir iz… Bedduanmış aşksızlığım, her geçen gün daha çok büyüyecekmiş yalnızlığım… neyseki … rüyaymış…
Saklandılar…kadınlar erkekler çocuklar… Belki bir kalp yetmezliği dedi doktorlar. Bir orman yandı sanki içimde kavruldu dedim. ‘O yangını başlatan bensem eğer’ dedi, ‘yeniden yeşertmeye yeminliyim’.. O da rüyaymış…
Kalktım oturdum sabaha kadar… Geçmişin içinden eksilerek gelenler, bir rüyadan başka yere dönmeyecekler… Ve ne zaman bir çift göz değse gözlerime, hep o malum çizgide gezinecekler…
SİBEL BENGÜ’NÜN DİĞER YAZILARI
– Çok sevgili sevgililer günü için…
– Açık reçete…
– Çocuk
– Sen de kimsin?
– Kar yağarken pencerenden…
– Bayramları nasıl bilirdiniz?
– Ne kadar buradasın?
– Bu hayat nasıl geçer?
– Aşık kimdir?
– Aşk ne değildir?
– Aşk nedir?
– Herşeyin bir şeyi vardır…
– İyi insan kimdir?
– Kaygı çok kaygan bir kelimedir…
– Bumerang aşklar…
– İstanbul’da yine yağmur var…
– Kelimeler, kelimeler, kelimeler…
– Bir şairin bildiği sevgi/ Attila İlhan için…
– Nedir, niyedir? Neyse…
– İnsan bazen kendini bırakıp delice gitmek istiyor…
– 3 kadın 1 kritik…
– Hayatın şablonu mu var?
– Haydi dostlar buyrun kahveye…
– Muhakkak…
– Aşk’a herşey dahil…
– Bir İstanbul hatırası
– Kadın dediğin
– ‘Adam gibi adam’ dedikleri…
– Mantığım intihar, ruhum serseri…
– Hiç-bir-şey anlamıyorum…
– Hayal adalar…
– Kırmızı başlıklı kızın nesi var?
– İstanbul’a bir günlük firar…
-Bırak deli desinler…
-‘Sen benim rüzgar gülümsün…’
-Pardon tanışıyor muyuz?
-İstanbul
-Kıymık…
-Siz mağrur musunuz?
-Ne kadar önemsiyoruz yarınlarımızı?
-Küçük şeyler…
-Yürek mahrem bir bölgedir
-Kiler…
-Keşke
-Anne karabiyesi…
-Tren garları…
-Yangın yeridir yürek, külleri kelimeler…
-Bir gün… gemiler… geçer…
-Önsöz
-O fotoğraf…
-Durup dururken…
-İçiyorsam sebebi var…
-Susmak üzerine…
-Zor…anlatması zor…
– Ciddi insan…
-Kalbim Anadolu…
-Aşk niye biter?
-Oğlum şiir oku…çünkü…
-Ne olmazsa olmasın, içinde sen varsın
-Ölüm diye bir şey var…
-Kırmızı başlıklı kızın neyi var?..
-Bebek’te gitmek zamanı…
-Kadın…nedir senin aşktan anladığın?
-Altı üstü bir küre…
-Aşk seni sordular…
-Atlıkarınca…
-Dün haberini aldım…
-AY bilmecesi…
-Karanlıktan korktuğumu nereden bildiniz?
-Yüreğimin tozunu aldım…
-Ne zaman yağmur düşse bu şehre…
-Onlarca onlar…
-Kimsin sen?
-Bir sevgililer günü klasiği…_
-Nakış…
-Rüya
-Bilmen gerek…
-Olgunluk…
-İlk şiir
-Kadınlar ne ister?
-Meraklanınca
-Sekiz onbeş vapuru
-Olmayınca bir adamın gözleri
-Biz İstanbulu sevdik
-Tatiiil…. gel artık ben delirmeden…
-Ey kalbim…
-Sana yazdığım son şiirin içindesin şimdi…
-Tamiri zor oyuncaklar
-Hayat bir köprüdür oğlum…
-Kim
-Kol düğmesi
-Nasıl anlatsam…
-Gökte yakut, yerde zift karası…
-Hadisene
-Gökte yakut, yerde zift karas -3- (adam)
-Gökte yakut, yerde zift karası -5 (kör olursun)
-Gökte yakut,yerde zift karası – 6 (Gardiyan)
-Gökte yakut, yerde zift karası – 8 (ilaç)
-The Fountain…
-En uzun cümlelerim
-Öyküler
-Birvarmış, bir yokmuş…
-Buluşma
-En kısa cümlelerim…
-Eyvallah
-Of the record
-Yaşarız yaşanacak ne varsa bahtımızda…
-Çok insani bir takıntı
-İki kaşın arasından geçiyordu
-Adı yok
-Murtaza, Cavidan ve sardunyalar….
-Bir hancı bir de yolcu…
-Sayın İstanbul
-Bir şarkının çağrıştırdıkları…
-Yağmur ikindisi
-Bir ağustos bakıyorsun ki…
-Hayat durduk yere bitmez gülüm
-Özgürlük mü yoksa bir kafes mi?
-İstanbul da bir sabah…
-Az şekerli çay
