Susadım. Geri gitsem… ya kaybolursa deniz… Avuçlarımda tuz. Yüzsem yüzsem… ya yüzer de geri dönemezsem.
Müthiş bir sessizlik. Korkutucu ıssızlık. Eli silahlı yalnızlık. Vursam vursam öldürsem.. Katil miyim ben? Uzaktan yankılanan korkunç bir çığlık. Belki haykıran bir balık. Kim üzer balıkları bu saatte? Burası… Artık hava aydınlık.
Balıklar bakın kim var burada. Kim? Bilmem… İsmini söyle ey yalnızlık… Seni bundan sonra nasıl çağırayım? Sokak yok, yol yok. Bir tepenin ardından taşıyor gün. Su yükseldi, dalgalar şiddetli. Acıtmıyor hayır, gıdıklanmak gibi. Biraz sonra çekecek beni içine…
Korkmuyorum. Niye? Işık kayboluncaya kadar dalmalı dibe. Orada kimse varmııııı? Yok… rüzgar ılık, değdi sırtıma bir balık, pulu bulaştı göğsüme. Döndü durdu zaman… neydi aklıma takılan? hiiiiç… unuttum bile…
Tamam başlayalım… nefeeees… dal… Ne kadar içine? Boşver… git gidebildiğince… Karanlık…O sonsuz yalnızlık. Kapa gözlerini çabuk. Uzakta ne var kendinden başka? Öldürebilir misin onu? …hayır. Öyleyse sev. Artık sıcak. Çırpınma bırak. Hiç bir şey yok konuşacak.. dinle bak… nefes al… bırak.
Nefes al bırak…bırak…bırak…bırak… İşte o büyük yangın… söndü bak… Sen kim, O kim… Kimse kim… Artık kimse duyamaz seni…
SİBEL BENGÜ’NÜN DİĞER YAZILARI
– Çok sevgili sevgililer günü için…
– Açık reçete…
– Çocuk
– Sen de kimsin?
– Kar yağarken pencerenden…
– Bayramları nasıl bilirdiniz?
– Ne kadar buradasın?
– Bu hayat nasıl geçer?
– Aşık kimdir?
– Aşk ne değildir?
– Aşk nedir?
– Herşeyin bir şeyi vardır…
– İyi insan kimdir?
– Kaygı çok kaygan bir kelimedir…
– Bumerang aşklar…
– İstanbul’da yine yağmur var…
– Kelimeler, kelimeler, kelimeler…
– Bir şairin bildiği sevgi/ Attila İlhan için…
– Nedir, niyedir? Neyse…
– İnsan bazen kendini bırakıp delice gitmek istiyor…
– 3 kadın 1 kritik…
– Hayatın şablonu mu var?
– Haydi dostlar buyrun kahveye…
– Muhakkak…
– Aşk’a herşey dahil…
– Bir İstanbul hatırası
– Kadın dediğin
– ‘Adam gibi adam’ dedikleri…
– Mantığım intihar, ruhum serseri…
– Hiç-bir-şey anlamıyorum…
– Hayal adalar…
– Kırmızı başlıklı kızın nesi var?
– İstanbul’a bir günlük firar…
-Bırak deli desinler…
-‘Sen benim rüzgar gülümsün…’
-Pardon tanışıyor muyuz?
-İstanbul
-Kıymık…
-Siz mağrur musunuz?
-Ne kadar önemsiyoruz yarınlarımızı?
-Küçük şeyler…
-Yürek mahrem bir bölgedir
-Kiler…
-Keşke
-Anne karabiyesi…
-Tren garları…
-Yangın yeridir yürek, külleri kelimeler…
-Bir gün… gemiler… geçer…
-Önsöz
-O fotoğraf…
-Durup dururken…
-İçiyorsam sebebi var…
-Susmak üzerine…
-Zor…anlatması zor…
– Ciddi insan…
-Kalbim Anadolu…
-Aşk niye biter?
-Oğlum şiir oku…çünkü…
-Ne olmazsa olmasın, içinde sen varsın
-Ölüm diye bir şey var…
-Kırmızı başlıklı kızın neyi var?..
-Bebek’te gitmek zamanı…
-Kadın…nedir senin aşktan anladığın?
-Altı üstü bir küre…
-Aşk seni sordular…
-Atlıkarınca…
-Dün haberini aldım…
-AY bilmecesi…
-Karanlıktan korktuğumu nereden bildiniz?
-Yüreğimin tozunu aldım…
-Ne zaman yağmur düşse bu şehre…
-Onlarca onlar…
-Kimsin sen?
-Bir sevgililer günü klasiği…_
-Nakış…
-Rüya
-Bilmen gerek…
-Olgunluk…
-İlk şiir
-Kadınlar ne ister?
-Meraklanınca
-Sekiz onbeş vapuru
-Olmayınca bir adamın gözleri
-Biz İstanbulu sevdik
-Tatiiil…. gel artık ben delirmeden…
-Ey kalbim…
-Sana yazdığım son şiirin içindesin şimdi…
-Tamiri zor oyuncaklar
-Hayat bir köprüdür oğlum…
-Kim
-Kol düğmesi
-Nasıl anlatsam…
-Gökte yakut, yerde zift karası…
-Hadisene
-Gökte yakut, yerde zift karas -3- (adam)
-Gökte yakut, yerde zift karası -5 (kör olursun)
-Gökte yakut,yerde zift karası – 6 (Gardiyan)
-Gökte yakut, yerde zift karası – 8 (ilaç)
-The Fountain…
-En uzun cümlelerim
-Öyküler
-Birvarmış, bir yokmuş…
-Buluşma
