Yeni yıla girmek güzel bir duygu. “Eskisinin hükmü kalmamıştır” demeden, yaşanmışların hükmünü kabul etmek şartıyla.
Çünkü yaşanmışlıkları unutmak ne mümkün.
İyi, ya da kötü yanlarıyla bize kalan en önemli anlar.
Yaşadıklarımızdan iyileri ve güzelleri ayırıp bir kenara koyarak; neticede ömrün muhasebesini ve tadını çıkarmak yaşam felsefesinin özeti değil de nedir ki?
Kötü anları, korku ve acıları ise bir başka yana koyup onlardan ders çıkarıp unutmaya çalışmak da bu felsefenin bir başka sayfası olmalı bence.
Ben eski yılı uğurlarken, yeni yıla hoşlandığım fıkraları hatırlayarak girmeyi severim.
Onun için yılın son günü sizlere sevdiğim fıkralardan bir demet sunmak istiyorum.
Belki yaşam felsefenize yardımcı olur, ya da ışık tutar.
Bilemem.
Orta Doğu Teknik Üniversitesi’nin efsanevi hocalarından Prof. Dr. Muhan Soysal renkli kişiliği ve akıllara kazınan zeka prıltılarıyla anılan hocalarımızdan biridir. Geçtiğimiz yıllarda kaybettiğimiz Muhan Hocaya atfedilen anekdot şöyle:
Muhan Hoca sınav için sınfa girmiş ve tahtaya soruyu yazmış…
-Why?
Neden?
Öğrenciler tek kelimelik soru karşısında yanıt telaşını yaşarken, bir öğrenci, 30 saniye sonra kağıdı teslim etmiş Muhan Hocaya:
“Why not !…
Neden olmasın?
Hoca ilk ve son 100 notunu vermiş öğrencisine ve mezun olur olmaz da yanına çağırıp “Artık benim asistanımsın”demiş.
+++
Hocayla ilgili anlatılan bir diğer anekdot ise müthiş bir yaşam felsefesi adeta. Ve bundan çıkarılan dersle ilgili.
Muhan Hoca yine derslerinin birinde tepegöze bir Picasso resmi koyar. Öğrenciler bakar bakar ama tarzı kubik olan ünlü ressamın sürrealist resminde, sanatla fazla ilgilenmeyenlerin anlayabileceği çok az şey görürler.
Bozuk perspektifli bir oda, sarı ve uzun saçlı yaratığa benzeyen bir şey. Çevresinde başka yaratıklar, yerde yine bir başka yaratık ve arkadaki şekli bozuk içi parlak dikdörtgen içinde başka bir şeyler daha.
5-10 dakika boyunca hiç bir şey söylemeden, tek kelime etmeden sınıftaki öğrencilerini izleyen Muhan Hoca, bu kez Picasso’nun resmini alıp Velasquez’in bir resmini koyar aynı tepegöze.
Bu resimde sandalyenin üzerinde oturan sarı saçlı bir aristokrat kızının etrafındaki dadıları onun saçını tararken, yerde ise köpeği yatmaktadır. Ve babası arkasından ışık sızan kapıdan kızını izlemektedir.
İkinci resmi görünce Picasso’nun resmindeki ögelerin ne olduğunu ve bu resmin Velasquez’in tablosuna gönderme olarak yapılmış olduğunu farkeder tüm sınıf.
Ve Muhan Hoca hiç unutulmayan dersini verir!
“Hayatta hiç bir şey Velasquez’in resmi kadar belirgin ve net değildir. Hayat size gerçekleri Picasso’nun resmindeki gibi şekil değiştirmiş olarak gösterir. Picasso’nun resmine bakıp, Velasquez’in resmini görebilenleriniz başarılı olacak, diğerleri kubik şekillere bakıp yanlış anlamlar çıkarmaktan gerçekleri hiç göremeyecek” ( Eğitim Gazetesi- 3 Ağustos, 2006)
+++
İngilere’nin saygın kolejlerinden birinde biyoloji öğretmeni öğrencilerden Miss Perkings’e sormuş:
“Söyle bakalım Miss Perkins… İnsan vücudunda uyarıldığında normal büyüklüğünün 6 katına ulaşan organ hangisidir?”
Genç kız fena halde utanmış, yüzü kızarmış ve o kızgınlıkla öğretmenine tehdit savurmuş:
“Bana böyle bir soru sorduğunuzdan ailemin haberi olacak öğretmenim.”
Öğretmen başka bir öğrenciye dönmüş, “Sen söyle Miss Sarah” demiş.
“Uyarıldığında normal büyüklüğünün 6 katına ulaşan organ hangisidir?”
Miss Sarah hemen cevap vermiş:
“Gözbebeğidir öğretmenim. Loş ışıkta gözbebeğimiz 6 kat büyür.”
Öğretmen “Aferin” dedikten sonran Miss Perkins’e dönmüş ve “Sana üç şey söyleyeceğim..” demiş:
Birincisi…
Dersine hiç ama hiç çalışmamışssın bundan ailenin haberi olacak.
İkincisi…
Aklın fikrin sürekli kötü şeylerde.
Ve üçüncüsü…
Bu düşüncenle, ilerde çok büyük hayal kırıklığına uğrayacaksın.
+++
Nice sağlık, başarı ve şans dolu yıllara. Yeni yılda buluşmak umuduyla…
