Evde yoklar

Ne zaman bir dosta gitsem,evde yoklar.
Dolanıp duruyorum etrafta.
Ruhum hımbıl,yaprak döküyor çiçeğim.
Kapım bir türlü açılmıyor,anahtarım güç dönüyor kilidinde.
Sıcak, kana kana içtiğim bütün sular.
Ne zaman bir dosta gitsem, evde yoklar.
Kimi zaman bir çocuğum.
Bir müzik kutusu başucumda.
Ve ayımın gözleri saydam.
Kimi zaman gardayım.
Yanımda bavulum,trenim geçikmeli.
Ne zaman bir dosta gitsem,evde yoklar.
Bekliyorum bir kapının önünde.
Cebimde yazılmamış bir mektupla.
Bana karşı ben vardım,çaldığım kapıların ardında.
Ben açtım,ben girdim.selamlaştık ilk defa.