EZO SARICI – LONDRA / DİJİTAL KEHANET – Hayattaki en güzel şey, çocuğunuzun bir başka dilde yazdıklarını ana dilinize çevirmenizdir. Ne telif hakkı söz konusudur, ne de yazara karşı sorumluluk. Şımarma hakkı tek celselik de olsa bebede değil babadadır. Bizimkisi en küçük hatamda çıngar çıkarıp yedi mahalleyi inletir ama sonuçta basit bir kafeteryada bir çay ısmarlarım, olur biter. Biz geçelim çeviriye. (Sedat Sarıcı)
DHAFER YOUSSEF
Tunuslu besteci, şarkıcı ve udi Dhafer Youssef, bizleri Batı ve İslami etkilerle yoğurduğu eşsiz müzik dünyasına davet ediyor. Ailesindeki müezzinler sebebiyle zamanının çoğunu camide geçiren Yusuf, olağanüstü şan tekniğiyle benzersiz bir atmosfer yaratarak insanı yeniden ve derinden düşünmeye yöneltir.
Türkiyeli virtüözlerden Afrikalı ustalara, İskandinav cazcılarından Hint Klasik Müziği üstadlarına Yusuf’un müzikal keşiflerindeki cesur özgürlüğü, Doğu ve Batı arasındaki kültürel uçurumu kapatmaya devam ediyor.
Memleketinden ve seyahatlerinden aldığı ilhamı caz, rock veya elektronik türlerle kaynaştırarak albümlerine ekliyor. Beklenen ilk ham yargıları peşinen aklımızdan geçirmeyelim. Caz, rock, elektronik müzik dediysek de, Orta Doğu / Afrika mirasının köklerini bütün müzik çalışmalarının merkezinde hissedebiliyoruz.
Yusuf, ilk albümü “Malak”ın uluslararası alanda tanınmasının ardından kendini Renaud Garcia-Fons gibi sanatçılarla birlikte “dünya müziği”nin göbeğinde bulur. 1990’ların sonunda İskandinav deneysel cazına, özellikle de Norveç caz kültürüne saplantılı bir şekilde gömülür.
“Divine Shadows” albümünde ise, udunu dört İskandinav dehasıyla birleştirip elektronik sesler de kullanarak makamsal Arap müziğinin önündeki engelleri kaldırmaya çalışır. Dhafer Youssef’un müziğine daha fazla daldıkça, unutulmuş hatıralar açığa çıkar. Hatırlanmak istenmeyen pişmanlıklar sınırsız bir özgürlükle sizinle yüzleşir. Bu yüce ses Tunus’un doğal görsel güzelliklerini resmederken atalarının mirasına halatlarla sımsıkı bağlanırsınız.
Yusuf, müezzin dedesinden mi öğrendi, yoksa kendi mi geliştirdi bilemiyoruz ama sesinin virtüözce kullanımının bir benzeri yoktur. Şarkı söylemeye başladığında sesi zaten yeterince kalbinizi zorlar. İnce seslere çıktığında ise ciğerleriniz sökülür.
https://www.youtube.com/watch?
https://www.youtube.com/watch?
Hüsnü Şenlendirici’nin klarnetiyle, Aytaç Doğan’ın kanunuyla katıldıkları “Birds Requiem” albümünde bambaşka çatışma ve uyuşmalarla karşılaşırız. Afrika ve Orta Doğu’nun çok aşina olduğu savaş duyguları, Dhafer Youssef’un kubbesinde can çıkmadan bedenin kaybolmasına, ruhun bağımsızlığına işaret eder. Kalıpların alışılmadık bir üslupta kullanılmasıyla kışkırtılan aydınlanma güçlü bir şekilde desteklenmektedir. Beklenen hiçbir beklenti, felsefik keşif seyahatinde umursanmaz. “Şu olursa makam bozulur, bu olursa caz olmaz” gibi yakınmalar takılmaz. Dinleyicilerin şahitlik etmesini daha etkili hale getirmek ana amaç gibidir.
