bir otobüs durdu önümde
Halk Otobüsü,
bir otobüs umutsuzluk
hayal kırıklığı bir otobüs
bir otobüs halk
dalmış gitmiş teyzeler
saçılmış tülbentleri
eller yanakta
bir umut aradım
bir otobüs umutsuzlukta
yıkılıverecekmiş gibi
bir fren darbesiyle, iğreti
dikilmiş ayakta
yaylanıyor
yorgun amcalar
bir öfke aradım
bir otobüs yenilgide
bir tek öfke
yoksul işi
parfüm sürmüş
genç kızlar
kendini beğendirme yaşı gelmiş
olamadığı gibi görünme telaşında
bir karış havada olsa da akıl
saklayamıyor hiçbir makyaj hala
bir acabayı arayan gözleri
Bir genç neş’e aradım
bir otobüs genç kızda
bir – az neş’e
ağzı emzikli çocuklar
ana kucağında
kurumuş sümükleri burunda
belli, ağlayarak yenilmiş
daha on dakika önce yoksulluğa
neden biz alamıyoruz
başkaları alırkeni sorguluyor
çocuk gözleri
bir gülücük aradı gözlerim inatla
bir otobüs çocukta
yeşil yandı
hareket etti halk
kalakaldım ben
kırmızıda
