8-10 kuzucuk, her nasılsa hacizden kurtulup çiftlikte kalmışlar… Otlanmayı öğrenmeden öksüz kalmışlar süt kuzuları… Çiftçinin onları besleyecek parası pulu yok… Günlerdir açlar…
Çiftliğin emektar Kangal köpeği, kuzucukların kaldığı ahırın kapısını tırmalıyor, kuzucukların aç olduğunu hissetmiş… O dürtüyle, kendisine durumdan vazife çıkartmış, içeri giriyor ve o kuzuların hepsini emziriyor, karınlarını doyuruyor… Sonraki günlerde de onları kendi yavrularından ayırdetmiyor, sahipleniyor…
Onca acı haberin yanında, TV haberlerinde insanı rahatlatan bir haber… Yüzünde annelik şefkatiyle, o mağrurluğun, o gururun asaletini görüyorsunuz…
Kendi yavrusunu, kutup soğuğunda, dişisi avlanıp dönene kadar 4 ay ayaklarının arasında ısıtan Penguen’den de, aslan sürüsüne karşı cansiperane saldırıya geçip, yavrusunu aslanın ağzından alan Buffolo’dan da daha anlamlı bu yaptığı bizim kangalın…
Onlar kendi yavruları için fedakarlık yapıyorlar, bu doğa ile bütünleşik bir davranış… Bizim kangalın davranışı ise doğaüstü bir asalet taşıyor… Başkalarının, hatta başka canlı türlerin aç kalmasına yüreği dayanmamış… Kendi yavrularının rızkından kuzucuklarına da pay çıkarmakta…
Bizim kangalın yaptığı, insanlara daha da örnek olması gereken, farklı boyutta evrimleşmişliğe dayalı bir davranış… Oradaki kuzuların aç olduğunu hissetmesi, ahırın kapısını ısrarla tırmalaması, kapıyı açtırtması, kuzuların yanına girip onları emzirmesi, açlıktan ölmelerini engellemesi, sahiplenip hayatlarını kurtarması, doğaüstü bir güdü… Koruma içgüdüsünden daha kıymetli, paylaşma erdeminden daha duygulu, hissetmeye ve gözleme dayalı bir sorumluluk…
İnsani diyemeyeceğim, hayvani bir sorumluluk…
Dünya nüfusunun üçte biri yoksulluk sınırının altında yaşıyor, Afrika’da milyonlarca aç var… Dünyanın liderleri savaşlara harcadıkları bütçenin bir kısmı ile o aç insanları doyurabilirler…
Türkiye’de karnı her öğün doymayan insanlar var, milyonlarca yarı aç, binlerce gizli aç var… Açgözlü yandaşlara akan haksız paraların bir kısmı kurtarılıp, bir fon oluşturulsa bizim açlarımız da doyarlar…
Ama dünyevi sorumlulukları kavrayabilmek ve uygulayabilmek için kangal olabilmek lazım… Herkeste köpek asaleti olmaz…
Oysa insan denen yaratık çoğunlukla, ucuz şeyleri elde etmek için köpek olmayı becerir… Gerçi bizim bir kısım koyunumuz otlanmayı genetik olarak bilirler…
Dünyayı, insanların hayvani güdüleri yerine, hayvanların insani güdüleri döndürseydi keşke…
