KESK-AR tarafından, “TÜİK Hanehalkı İşgücü Anketi sonuçları, ÖSYM 2006 yılı faaliyet raporu ve Emekli Sandığı iştirakçi istatistikleri kullanılarak yapıldığı” belirtilen araştırmada, kamuda uygulanan sıkı mali politikaların işsizlik oranlarını olumsuz biçimde etkilediği savunuldu.
İş bulma umudu olmayan, işe başlamaya hazır olup iş aramayanlar da dahil edildiğinde toplam iş gücünün 25 milyonu aştığı öne sürülen araştırmada, “İş bulma umudu olmayan, işe başlamaya hazır olup iş aramayanlar da dahil edildiğinde işsizlik oranı yüzde 16” denildi.
Kamudaki sıkı mali politikalarla 4 milyonunun üzerindeki işsize iş olanağı yaratmak bir yana, mevcut iş olanakları da azaltıldığı iddia edilen araştırmada, kamuda personel sayısında kısıntıya gidildiği bunun da kamu hizmetlerinin niteliğini düşürdüğü ileri sürüldü.
Türkiye’nin kamu istihdamı alanında ciddi bir daralma yaşadığı ifade edilen araştırmada, şunlar kaydedildi:
“Öğretmen, doktor, hemşire başta olmak üzere kamuda ciddi personel ihtiyacı varken, aynı dönem için kamuda atipik istihdam biçimleri de dahil edildiğinde yüzde 10’luk daralma yaşandı. Buna karşın iş gücü (çalışmaya hazır olup iş aramayanlarla birlikte) yüzde 9 arttı. Kamuda istihdam düzeyi iş gücündeki artışa paralel yükseliş gösterseydi, bu durum 606 bin kişiye yeni iş olanağı anlamına gelecek ve işsizlik oranı yüzde 16’dan yüzde 14’e düşecekti.
Kamudaki sıkı mali politikaların bir başka sonucunun genç ve eğitimli iş gücünün işsizlikle karşı karşıya kalması. 2002 yılında kamu emekçilerinin yüzde 42’si 30 yaş ve altı iken bugün bu oran yüzde 30 seviyesine inmiş durumda. Bundan 5 yıl önce 996 bin kamu emekçisi 30 yaşından küçükken bugün bu sayı 739 bin düzeyinde. Buna karşın KPSS’ye başvuran yaklaşık 350 bin yüksekokul ve üniversite mezunundan sadece yüzde 3’ü kamu emekçisi olma şansı yakaladı. 812 bin ortaöğretim mezunun ise yüzde 1’i bile kamuda istihdam olanağı bulamadı.”
