Geçenlerde bir gün kendi yazı yazdığım yazılı bir basının bir haberle ilgili başlığını gördüğümde şaşırdım. "Kuzey Kıbrıs'ta duvarlara yazı yazan gençlerle" ilgili habere atılan başlık o gün KKTC'nin "en Ergenekoncu gazetesinde" bile bu kadar sert ve kaba değildi! Duvarlara slogan yazarak yasalara göre elbette suçlu olan gençlerin ebeveynlerine yönelik olan başlık bence profesyonel gazeteciliğe de ters idi. Dünyada bir kuraldır. Adalet anne ve babalar için evletalrı söz konusu olduğunda sonsuz merhametlidir. "Suçlu evladına yataklık yapan anne ve babadan" hesap sormaz. Çünkü ne olursa olsun bir anne ve babanın çocuğuna sahip çıkmasından daha doğal bir şey olamaz. Bunu en iyi anne ve baba olan anlar! Evet duvara o sloganları yazmak suç. O suçu işleyen çocukların anne ve babaları da onlar serbest bırakıldığında alkışlamasalardı daha iyi olurdu. Ancak şu ya da bu sebebten belki de sadece duygusal nedenlerden ötürü çocuklarını alkışlayan anne ve babalar hakkında "onları mahkemenin bile dile getirmediği bir şekilde suçlamak" biz "Star Kıbrıs'a" yakışmıyordu! Türkiye'den Kuzey Kıbrıs'tan habersiz ve Kuzey Kıbrıs gerçeklerini anlamadan böylesine bir habere başlığı atmak "kraldan çok kralcılık" örneklerinden sadece biri. Kendi gazetem olduğu için özellikle verdim.
Çünkü şu anda Recep Tayyip Erdoğan ve Aydın Doğan arasında gündeme gelen "kavgada da" benzeri örnekleri görmekteyim. Kimi gazete yazarları patronlarını savunma telaşı içinde bazen öyle sözler ediyorlarki şaşırıp kalıyorsunuz. Örneğin Doğan Medya Grubu'ndan tanınmış bir gazetecinin geçenlerde çıktığı bir televizyon programında AK Parti ve Başbakan Tayyip Erdoğan'ı eleştirmek amacıyla sunduğu "hükümetin yanlışları paketi" içinde Kıbrıs Politikası'nın da yer alması "kraldan çok kralcılık" değil de nedir? Patronunu savunmak eğer patron haklı ise çok etik bir davranış. Ancak savunmak adına karşı tarafa "yaylım ateşi açıp" gözü kapalı sadırmak doğru değil.
AK Parti ile medya alanında ya da çeşitli ihaleler nedeniyle gündeme gelen çıkar sorunları olduğunda bu "gürültü patırtının" arasına bir de "işte bakın Kıbrıs'ta da hata yapıyorlar" demek ya "Kıbrıs konusunda son aktüel gelişmeleri" anlayamamış olmak ya da "kavga esnasında" gözleri o derece körelmiş bir durumda Türkiye'nin ve de Kuzey Kıbrıs'ın çıkarlarını da "umursamamak" demektir.
TC Başbakanı Recep Tayyip Erdoğan ve Aydın Doğan arasında gündeme gelenlerden tamamen bağımsız olarak ele alınması gereken Kıbrıs'taki son gelişmeler ve Türkiye'nin son yıllardaki Kıbrıs Politikası'nın doğru olduğunu tespit etmek yanlış olmaz. KKTC Cumhurbaşkanı Mehmet Ali Talat'ın Rum Kesimi Başkanı ile "pazarlık masasında" ve "masa dışında" yani politikanın ustalığının sergilenmesi gereken her alanda ustaca ve başarıyla yürüttüğü stratejinin Türkiye tarafından desteklenmesine "çamur atmak" kimseye bir yarar sağlamaz ama "görüşme/pazarlık" esnasında Kuzey Kıbrıs'ı zayıf düşürür. Dilerim "kraldan çok kralcı" gazeteciler de bunun farkına varırlar!
İşte size Mehmet Ali Talat'ın en can alıcı konulardan birine sunduğu model. Almanyalı bir Tür politikacı olarak çok takdir ettiğim bu örnek mükemmel. Mehmet Ali Talat, Kıbrıs Sorunu'nun muhtemel bir çözümünden sonra Türk Silahlı Kuvvetleri'nin belli bir sayıda adada kalmasına karşı çıkan ve aralarında KKTC'deki bazı "kraldan çok kralcılar'ın da" olduğu kesimlere Almanya'daki ABD Ordusu mensuplarını örnek olarak sunmakta. "Almanya'daki ABD askerlerinin varlığı AB normları ile çelişseydi şimdiye kadar çoktan çekilirlerdi" diyen Talat haklı. Benzeri koşullar Kuzey Kıbrıslı Türkler için de geçerli. Üstelik bir federasyon gündeme geldiğinde işte size Almanya örneği: her eyaletin kendisinin sorumlu olduğu bir polis teşkilatı, anayasayı korumakla görevli istihbarat teşkilatı ve daha bir çok güvenlikten sorumlu birimi var. Bence "kraldan çok kralcılar" bir suçlama yapmadan ilk önce araştırma yapmalılar!
Bizler de bu "kraldan çok kralcılar'a" karşı her yerde çok dikkatli olmak zorundayız!
