Arjantin’in eski first leydisi ve yeni devlet başkanı Cristina Fernandez de Kirchner için, seçimlerden önce ve sonra, ara soğutmasız olarak “ Arjantin’in Hillary Clinton’ı” diyorlardı. Ancak bu tanımlama biraz derine inildiğinde sanki tamtamına öyle değil.
Senyora Kirchner aynı Hillary gibi, first leydi idi, aynı zamanda yine Hillary gibi progresist bir senatör olarak görev yapıyordu. Kocası Arjantin eski devlet başkanı Nestor Kirchner’i tanıdığında ikisi de avukatlık okuyordu. Kocası yıllarca sürdürdüğü devlet başkanlığı görevine getirildiğinde, iyi bir eş, hatta siyasi bir yoldaş olarak kocasının yanında yerini aldı.
Kocasının dönemi de, yine aynı Hillary gibi, ülkesinde hammadde kaynaklarındaki fiyat yükselmesi ve Çin’den yüklü miktarda soya alımıyla desteklenen güçlü bir ekonomik gelişme dönemine imza attı.
Her ikisinin de kendi ülkelerinde büyük bir popüleritesi var, ancak Cristina’nın Hillary’den farklı olduğu yönler de var. Birincisi Cristina, devlet başkanlığına adaylığını kocası iktidardayken koydu, bu da, first leydi konumuyla kamu oyuna ulaşmasını kolaylaştıran önemli etkenlerden biri oldu. Ayrıca da, Cristina’nın kocasının başkanlığından önce senator seçilmiş olması, her aday gibi kendisinini de geçmesi gereken resmi prosedürü hızlı geçmesini sağladı.
Kirshnerler, son yıllarda yaşanan ekonomik gelişmenin, modern bir ekonomik model yaratarak yeni bir döneme imza atmalarından kaynaklandığını düşünüyorlar.
Bu da, zaten bir çok ekonomik kriz yaşamış Arjantinliyi ‘aman bu modernleşme ve ülkeyi kalkındıracak dış yatırımları mıknatıs gibi çekme fırsatını kaçırmayalım!’ ruh haline getirdiğinden Cristina’nın yolları birer birer açıldı.
Yine Hillary’den farklı olarak, Cristina de Kirchner, kocasından biraz daha çekinik ve taşralı, hatta unutmadığımız üzere, kocası hergün olduk olmadık konularda Bush’dan başlayarak, Arjantinli iş adamlarına, siyasi liderlere, gazetecilere sataşmak için bir bahane buluyordu. ve iş adamlarıyla görüşmekten hoşlanmıyor, uluslararası siyaset ilgisini çekmiyor, hatta yabancıların bulunduğu toplantılarda hep sıkılıyordu.
Cristina Kirchner de, aslında sıklıkla yabancıları, özellikle de uluslararası para fonunu suçluyor ama, en azından uluslarası iletişime kocasından açık gözüküyor, bu yüzden aylar öncesinden, Venezuela, Ekvator, ABD, Meksiko, Almanya, İspanya ve Avusturya’yı ziyaret ederek, başkanlar, siyasetçiler ve akademisyenlerle görüşmüştü.
Ayrıca görünür o ki, yeni Arjantin devlet başkanı uluslararası platformda ılımlı ve diplomatik olacak. Latin ülkelerinden Venezuela ile zaten Nestor Kirshner zamanında iyi olan ilişkileri dengede tutacak ve Avrupalı demokrasilerle dengeli bir ilişkiye girecek. Hatta Arjantinli yetkililerin çoğu, 2008 ABD seçimlerinden sonra Cristina’nin iki ülke arasındaki ilişkiyi düzelteceği konusunda hemfikirler.
Güney ve Latin Amerika’da seçilerek iktidara gelen parmak sayısını geçmeyecek kadınlar arasına giren Cristina Fernandez de Kirshner ile birlikte şimdi adını anmadan geçemeyeceğim, Estela Martinez Vda. de Peron da, 1974-76 yılları arasında iktidara gelmişti, ancak, onun iktidarı kocası J. Domingo Peron’un ölümü üzerine gerçekleşmişti. Ayrıca yine Bolivya1979-80 yılları arasında Lidia Gueiler, Nikaragua’da,1990-97 yıllarındaVioleta Chamorro, 1997 yılında Ekvator’da Rosalia Arteaga,1999-2004 yıllarında Panama’da Mireya Moscoso ve en son da 2006’da Şili’de Michelle Bachelet halk oyuyla seçilerek başkanlık koltuğuna oturan kadınlar arasında yerlerini aldılar.
Rakiplerinin oylarını ikiye katlayarak seçilen, Cristina Fernandez de Kirshner, genel olarak yeniliklere açık karakteri ve herkesin sözünü ettiği kıvrak zekasıyla kocasından daha öne çıkacak ancak, dış yatırımın yetersizliği, dış borcun artması, enflasyonu frenleme çabaları, sosyal eşitsizlikler, politik reformlar, kurumsal düzenlemeler, ceza sisteminin yeniden elden geçirilmesi ve enerjik bir siyaset kurma gerekliliği gibi ülkenin bugünkü konumu sürerse, önümüzdeki 4 yıl, hem kendisi, hem de Arjantin için durum çok da iyimser gelişmeyebilir.
