Matruşka bebek gibiyim bu aralar
malum,
mevsim bahar
eh
başım da bir hoş,
bir havadar
bir bahar temizliği yapsam
tozumu toprağımı atsam
yıkanıp taranıp,
şöyle insan içine çıksam
beynimden başlasam
önce temizliğe,
tüm kötü olayları
silsem hafızamdan
kötü kokular,
kötü tatlar,
kötü insanları da …
evet evet
boşaltmalıyım beynimi
gereksiz şeylerden,
sıvamalı kolları hemen
laf aramızda,
beyin boşaltmak için
kol sıvayan
ilk tanıdığım da
benim galiba
pek de zahmetli bir işmiş
beyin boşaltmak
unutmam için kötü şeyleri,
önce hepsini
bir bir hatırlamam gerekti
işte dedim kendime
bak,
bu da sen
ne gerek vardı şimdi bunlara
yine iş çıkardın başına,
durup dururken
dedim ya,
Matruşka bebek gibiyim bu bahar
ne zaman kabuk değiştirsem
bir de bakıyorum yine ben
ben
ben
ben
aaaaa yeterrr….
gına geldi kendimden
tiftik tiftik didikledim kendimi
sidikli bir yorgan gibi,
hani çocuklar çiş yapar da yorgana
asarlar ya suçu güneşe
kurusun diye,
işte tam öyle
bir çocuk
çiş yapmış gibi üstüme,
asayım diyorum
bu bahar
kendimi güneşe.
