Mesela bir veda öpücüğünün yetmediği soğuk hava limanlarında, mesela kaçmak istediğin o köhne tren garlarında… Hangisinin fotoğrafını çektiyse yüreğin, onu işlersin hayat kasnağına. Bazen ipek mendil olur bu, bazen kalın dokuma. Rengi de deseni de sana kalmış, İster teğel atarsın sökük pijamaya, istersen zarif bir motif işlersin atlas yorgana…
Hayatının en güzel nakışını sona saklarsın.. Zannedersin ki hiç bir anısı yok söyleyemediklerinin, oysa en çok o söyleyemediklerinin içinde dans eder en güzel renklerin. En çok o anların içinde birikip ağlarsın, en çok onların içinde delirip gülersin, en çok o anların içinde özgürleşirsin.. En çok onlar işgal eder asıl kimliğini. Kaçtığın hep onlardır, kavuşmak istediğin hep onlardır. Terkettiğin de özlediğin de onlardır. En çok onlardan korkarsın… O yüzden huzursuz bir at gibi dolanırsın, hırçın ve asi… ah bir de nereye gideceğini bilsen, bir bilebilsen… bu kadar açıklanamaz olmazsın belki…
Gördüğünü değil göremediğini arar insan her bakışmada. Gözlerinin içindekini, gözlerinin en derinindekini arar…, beni anlıyor mu acaba?. Ah bir anlaşılsan… bir anlaşılabilsen… ne olur sonra?… teğel atar, motif karışır mı acaba?..
İçinde var olduğun şu an’a tekrar bak.. Neler işledin o kasnağa? O miniminnacık oyaların arasına hangi söylenmemiş kelimelir hapsoldu?… Biliyor musun hiç bir ses bölemez yalnızlığını sen istemedikçe. Özgürlük diyorlar ya hani buna kimileri… Çantanı toplayıp gidince özgürlük olmuyor ki… Atmaya kıyamadığın düşünceler bazen öyle hızlanıyor öyle hızlanıyor ki… ağzına yetişemeden çoğu unutuluyor. Sen olsan sever miydin seni, sen olsan bağışlar mıydın kendini… sen olsan… hadi bırak diğerlerini… sen en çok kendinden korkuyorsun diy mi?…
Sıradan olmayan günleri sever insan, şaşırtan saatleri tutar aklında. Ve en çok kendine şaşar insan böyle bir anın farkındalığında. Çünkü en çok yanıltan da en çok terkeden de en çok giden de kendisidir aslında… Çünkü kelimeler saklanmıştır yaşanmamışlıkların ardına… Çünkü en çok sustuğu anların içinde yaşanır en büyük sevda… Çünkü en çok sustuğu anların içinde işlenir en güzel oya…
Gemiler geçer gemiler gider… ve adalar ve kıyılar ve martılar hep sessiz bir düşün dansçılarıdır. Onlar küçük anıları canlandırmaya yarar olsa olsa, ve bir de nakışın üzerine attığın rengin parlaklığına…
Eteklerin zil çaldığında yahut ağlamaktan gözlerin yorulduğunda… hatırla… Yıllardır, yaşamaya korktuğun hangi anları işledin kasnağa? Hadi işlemek yetmedi, peki yaşamak yeter miydi?
O nakışa bir bak… ve unuttuğun düğümlere ve söküklere ve renklere… Kimbilir bazen düşünmek yaşamaktan daha güzeldir belki? Kimbilir en güzel nakış, söyleyemediklerinin içindedir belki?…
SİBEL BENGÜ’NÜN DİĞER YAZILARI
– Çok sevgili sevgililer günü için…
– Açık reçete…
– Çocuk
– Sen de kimsin?
– Kar yağarken pencerenden…
– Bayramları nasıl bilirdiniz?
– Ne kadar buradasın?
– Bu hayat nasıl geçer?
– Aşık kimdir?
– Aşk ne değildir?
– Aşk nedir?
– Herşeyin bir şeyi vardır…
– İyi insan kimdir?
– Kaygı çok kaygan bir kelimedir…
– Bumerang aşklar…
– İstanbul’da yine yağmur var…
– Kelimeler, kelimeler, kelimeler…
– Bir şairin bildiği sevgi/ Attila İlhan için…
– Nedir, niyedir? Neyse…
– İnsan bazen kendini bırakıp delice gitmek istiyor…
– 3 kadın 1 kritik…
– Hayatın şablonu mu var?
– Haydi dostlar buyrun kahveye…
– Muhakkak…
– Aşk’a herşey dahil…
– Bir İstanbul hatırası
– Kadın dediğin
– ‘Adam gibi adam’ dedikleri…
– Mantığım intihar, ruhum serseri…
– Hiç-bir-şey anlamıyorum…
– Hayal adalar…
– Kırmızı başlıklı kızın nesi var?
– İstanbul’a bir günlük firar…
-Bırak deli desinler…
-‘Sen benim rüzgar gülümsün…’
-Pardon tanışıyor muyuz?
-İstanbul
-Kıymık…
-Siz mağrur musunuz?
-Ne kadar önemsiyoruz yarınlarımızı?
-Küçük şeyler…
-Yürek mahrem bir bölgedir
-Kiler…
-Keşke
-Anne karabiyesi…
-Tren garları…
-Yangın yeridir yürek, külleri kelimeler…
-Bir gün… gemiler… geçer…
-Önsöz
-O fotoğraf…
-Durup dururken…
-İçiyorsam sebebi var…
-Susmak üzerine…
-Zor…anlatması zor…
– Ciddi insan…
-Kalbim Anadolu…
-Aşk niye biter?
-Oğlum şiir oku…çünkü…
-Ne olmazsa olmasın, içinde sen varsın
-Ölüm diye bir şey var…
-Kırmızı başlıklı kızın neyi var?..
-Bebek’te gitmek zamanı…
-Kadın…nedir senin aşktan anladığın?
-Altı üstü bir küre…
-Aşk seni sordular…
-Atlıkarınca…
-Dün haberini aldım…
-AY bilmecesi…
-Karanlıktan korktuğumu nereden bildiniz?
-Yüreğimin tozunu aldım…
-Ne zaman yağmur düşse bu şehre…
-Onlarca onlar…
-Kimsin sen?
-Bir sevgililer günü klasiği…
