İngiltere’de yaşayan Türkçe konuşan toplumlar için Türk dili ve kültürü okulları yıllardan beri çok önemli bir misyon yürütmektedirler.
Türlü olanaksızlıklara, güçlüklere rağmen.
Son birkaç yıldan beri bu okullarımızın karşılaştıkları güçlükler giderek artmakta.
Bu duruma muhakkak ki okul yöneticileri de büyük ölçüde olumsuz katkıda bulundular.
Değişime, yeniliğe ayak uydurmayı beceremediklerinden dolayı.
Toplumumuzun duyarsızlığı en fazla eleştirilmesi gereken unsurlardandır.
Geçen yıl sınav kurumları Türkçe dahil birçok dillerde GCSE ve A’Level sınavlarının kaldırılması kararı almışlardı.
Binbir güçlükle ve söylemek gerekiyor, Eğitim Bakanlığının büyük desteği ile bu uygulama 2018 yılına ertelendi.
Diğer toplumlar, özellikle Polonya kökenli toplumlar elektronik imza kampanyaları ile 20 bin üzerinde imza toplarken bizim toplum 2500 imzaya ulaşamadı.
Okullarımızın bu konudaki çabaları devam ediyor. Konsorsiyum yöneticileri de özveri ile ve diğer toplumlarla işbirliği içerisinde çalışıyor. Umarım sonuç başarılı olur ve daha uzun bir süre bu önemli sınavlara devam edilir.
Geçen akşam Türk dili ve kültürü okullarının şemsiye örgütü olan Eğitim Konsorsiyumu toplantısında konu tartışıldı.
İlginç bir soru “Türkçe imtihanları sona ererse birçok aileler çocuklarını okullarımıza göndermeyecek. Konsorsiyumun B planı nedir?” sorusu idi.
Bu sorunun altında yatan ve bu ülkede giderek yaygınlaşan ‘eğitimin amacı sınav geçip diploma almaktır’ düşüncesi en çok sorgulaması gereken bir kavramdır.
Birçok eğitimciler bu konuda kaygılı. Çocuklar üzerine aşırı ve gereksiz baskılar uygulandığından yakınıyorlar.
Geçen yıl Londra Metropolitan Universitesi öğretim üyesi Profesör Merryn Hutchings’in Öğretmenler Sendikası için hazırladığı rapor 14-16 yaş grubu öğrencileri arasında çok sayıda kendi kendilerine zarar verenlerin intihar teşebbüsü sonucu 3 ay süreyle hastane psikiyatri bölümünde yatan öğrencilerin bulunduğuna değiniyor.
Muhakkak sınavların eğitimde önemli bir rolü var. Ancak öğrencilerin bu tür strese sokulması ne derece doğru? Acilen bir orta yol bulunmalı.
Türkçe sınavlar kaldırılır, veya kaldırılmaz, Türk dili ve kültürü okulları devam etmeli. Edecekler de. Ancak tüm toplumumuz yıllar önce, bu ülkeye ilk göç ettikleri zamanki duyarlılığı, özveriyi tekrar göstermeye başlamalıdır.
Konsorsiyumun okullarımızı yeniden yapılandırma için önemli çalışmaları vardır. Zamana ayak uydurmaya çalışıyor Konsorsiyum yönetiçileri. Ancak gerek bazı okullarımızdan gerekse toplumumuzdan yeteri kadar destek alamıyor.
Bana kalırsa Konsorsiyum görüşlerini benimseyen okullarla yoluna devam etmeli. Varsın diğerleri eriyip yok olsun. Çünkü bu şekilde tüm okulları düştükleri çöküntüye sürükleyecekler.
Endüstri ve personel eğitimi alanlarında ün yapmış Amerikalı Bill Beattie’nin şu sözlerini unutmamalı. “Eğitimin amacι, ne düşünmemiz gerektiğini değil, nasιl düşünmemiz gerektiğini öğretmek, beynimizi başkalarιnιn düşünceleri ile doldurmak değil, beyin gücümüzü geliştirmek ve böylelikle kendi kararιmιza ulaşmamιzι sağlamak olmalιdιr”.
Okullarımız Türk dili ve kültürünü çocuklarımıza yukarıda belirtilen çerçevede öğretmeye özen göstermeli. Ancak bu şekilde düzgün, öz güvene sahip gençler yetiştirebileceğiz.
Devam edecek
