SEDAT YILDIRIM SARICI – Şimdi birileri diyecek ki, “emin misin?”
Hiçbir tereddütüm yok.
John Lennon, savaş karşıtı şarkılarından dolayı Nixon yönetimi tarafından “ulusal tehlike” olarak hedef gösterilmesi sonrasında sokak ortasında sırtından dört kurşunla vurularak öldürülmüştü (1980).
Şili’de Faşist Pinochet’in askerlerince elleri ve parmakları kırıldıktan sonra dalga geçmek için gitar çalması istenen besteci, müzisyen, tiyatro yönetmeni ve profesörü Victor Jara’nın bedeninden 44 kurşun çıkmıştı (1973).
Katledilenlerin yanı sıra günahsız yere hapislerde çürütülen, vatandaşlıktan çıkarılan, sürgüne gönderilen müzisyenlerin ödedikleri bedeller faslını sizleri daha fazla üzmemek için uzatmayacağım.
’Barış’a Rock’tan ‘Live 8’ festivallerine bir çok rock topluluğu ve solisti ırkçılığa karşı barıştan yana binlerce besteyle görüşlerini ifade ettiler, dünya barışına omuz verdiler, veriyorlar, verecekler. Çünkü Rock fıtratında insanlık var.
ZEHİRİN TEŞHİRİ
Rock müzik camiasındaki savaş ve ırkçılık karşıtı sayısız şarkı, beste, kitap, video, belgesel, film, konser, festival, basın açıklaması ardından faşizme ilgi duyan bir kaç idrak kapasitesi dar adamdan bahsetmek şaka gibi gelecek ama zehirin teşhiri, farkındalığın artması için yerinde olacak.
Otorite karşıtı duruşu ve ceryana kalpten gömülmüş müzisyenlerin ustalığıyla varlığını ve yaygınlığını artıran Rock, yükselme evresini tamamlarken 70’li yılların sonlarına doğru bir yan kol olarak Heavy Metal doğmuştu. Her şeyi yarattığı sisteminin içinde eritmeyi ve paraya çevirmeyi beceren büyük sermaye, zaten teslim olmaya hazır Heavy Teneke’cileri de kolayca endüstrileştirip, ticari mamüle dönüştürebildi.
Rengi, sesi, süsü, püsü, öyküsü, örtüsü, görüntüsü, kotu, botu, montu, şortu, tişortu, kolye, tasma, bileklik ve keleklikleri tasarımcıların ellerinde ürüne çevrildi. Otorite karşıtı duruş, egemenin yanında sessiz sedasız saf tutmaya ama bir yandan da sanki baş kaldırıyormuş gibi davranıp “evcilleştirilmiş isyankar” çocuklara evrildi.
Kısaca özetlemeye çalıştığım bu yapay dalganın adı sıkça anılan topluluklarından biri de Motörhead idi. Solistleri ve bas gitarcıları Lemmy, Nazi dönemi eşyaların koleksiyonculuğuyla da adını duyurdu.
Yalnız bu öyle böyle bir koleksiyonculuk değil. Bayraklar, üniformalar derken Hitler ordusuna ait bir tankı bile bulup satın almıştı. Bir belgeselde tankı tanıtırken Amerika’daki evinin bahçesinde iki tur atmayı da ihmal etmedi.
Black Sabbath’ın (Kara Sabahat) solisti Ozzy Osbourne da bu Nazi malzemelerinden bulduğunda Lemmy için satın alıp götürdüğünü söylüyor. Buyur buradan yak!
Ozzy ile Lemmy “kanka” takılıyorlarmış. Ozzy’e “Mama I’m Coming Home” gibi bir çok şarkısözünün yazımında yardımcı olmuş. Lemmy, 2015’de 70 yaşında öldü.
Ozzy Osbourne, menajerliğini yaptığı karısı Sharon’ın marifetiyle (X Factor gibi) televizyon programları filan derken cukkayı iyi doldurdu. Sharon Osbourne bizim yaşadığımız mahallede (Brixton) doğmuş. Brixton siyahilerin yaşadığı New York’un Harlem’i gibi bir yerdir. Son iki siyahi ayaklanma, yağmalama ve dükkan yakmalarda Brixton’daydım.
Sharon yanımda olsaydı, siyahi gençlerin ırkçılığa karşı nasıl bir isyan içinde olduklarına tanık olabilirdi. Kaldı ki Sharon ailesinin Yahudi kökenli olduğunu da açıklamış durumda. Nazilerin en büyük kötülüğü Yahudi’lere karşı olmuşken, Sharon’ın bir kukla gibi oynattığı kocasının Nazi malzemeleri toplamasına karşı suskunluğu akıl alacak iş değil.
BENİM İÇİN AĞLA SARAYBOSNA
Iron Maiden için ‘Heavy Metal’ tanımlamasını en iyi hak eden topluluklardan biri diyebiliriz. Analiz edenler bilirler ki, parçalarının yarısı Do, Re, Mi notalarından oluşur. Diğer yarısı ise Mi, Re, Do dersek, yüzde on sapma ile tam isabet buyurmuş oluruz. Armonik olarak oldukça kısır, melodik olarak başarılılar. Dünyanın dört bir yanında stadyum dolduracak kadar sevenleri var.
Sahne performansları da hakikaten sağlam ve eğlencelidir. Davulcuları ve basçıları yetenekli müzisyenlerdir. Davulcularıyla tanıştım. Fotoğrafım da var ama şimdi kim tarayacak eski arşivleri… Üç kuruşluk foto caka faslını geçelim ama bu üç notalık beste konusuna ilerde birlikte kafa yoralım.
Topluluğun solist Bruce Dickinson bir ara kendi grubunu kurar ve Saraybosna’ya tam da savaş zamanı konsere gider. Aslında Saraybosna’da gerçekleştirilecek bu konsere önce Motörhead davet edilir ama orada o dönemde bulunmak her yiğidin harcı değildir. O dönem orada bulunabilmekle ilgili Cem Yılmaz’ın anıları da kayda değerdir.
Bruce Dickinson’ın Saraybosna konserini izleyen bir kız “Sanki uzaydan gelmişler gibi geldi bize. O iki saat savaş durdu zannettik. Ertesi gün ölsem de gam yemezdim.” der.
1425 gün süren Saraybosna Kuşatması, modern savaş tarihinin en uzun askeri işgalidir. Hitler’in 200 gün süren ünlü Stalingrad Kuşatması’ndan daha uzun süren Saraybosna Kuşatması’nda 100,000 savunmasız insan katledilmiş, 2 milyon insan da göç etmek zorunda kalmıştı.
Saraybosna’ya uyduruk bir kamyonun arkasında, keskin Sırp nişancıların arasından geçerek konser salonuna gidebilen Bruce Dickinson konserin ertesi gün de savaşta anne ve babalarını kaybeden yetim çocukları ziyaret eder.
BAYRAK
Türk bayrağının 1389 yılındaki Kosova Savaşı esnasında doğduğu bilgisi tarihi kitaplarda yazılıdır. Kosova, Saraybosna’nın böğründedir. Bayraktaki Ay ve Jübiter Kosova’da öyle görülür. “Öyle görüldüğü varsayılır” diyelim. O kadar da ihtiyar değilim, görmediğimden bizzat teyid edemiyorum. 1389 yılında henüz beş yaşındaydım. Hatıralarım silik, soluk, paslı, puslu.
32 ülkenin bayrağında Hristiyanlık’la, 21 ülkenin bayrağında İslamiyet’le, 11 bayrak Yahudilik, Hindu, Budist, Şintoizm, Güneş ve Aztek tanrısı ile ilgili semboller taşır.
Iron Maiden konserlerinde “The Trooper” adlı parçayı çalarken Britanya bayrağını (Union Jack) sallamayı ihmal etmez. Biliyorsunuz, Britanya bayrağı mavi çapraz İskoç bayrağıyla kırmızı haç İngiliz bayrağının üst üste bindirilmesiyle oluşur.
Iron Maiden’ın basçıları Steve Harris’in son topluluğunun adı “British Lion.” Yani kabaca İngiliz Aslanı gibi bir şey demek. Bireysel veya müzik topluluğunun yeteneği veya kimliğine güvenememiş ki, milli veya dini kavramlardan medet umuyor. Ne acı!
Motörhead’in solisti Lemmy’nin evinin tavanında hem Britanya bayrağı, hem de Hitler’in gamalı haçlı bayrağı var. Barış Manço da Milliyet gazetesindeki köşesinde, konserlerinde bayrak astığı için kendisine “faşo” denmesinden şikayetçiydi.
Sonuçta bayrak küçük ölçekte birleştiriyor, büyük ölçekte ayrıştırıyor. Şahsi ya da milli kimlik beyanı, arifesinde üstünlük ifadesi tecridi tetikliyor. Dostluğu köreltiyor.
Hitleri’in ölümüne sebep olduğu insan sayısının 17 milyondan fazla olduğu söylenir. Hitler’le alevlenen İkinci Dünya Savaşı’nda ölen insan sayısı 60 milyonun üzerindedir. 27 milyon Sovyet, 10 milyondan fazla Çinli, 6 milyon Yahudi, 6 milyondan fazla Alman, 3 milyondan fazla Polonyalı, 2.5 milyon Japon ve 1.5 milyon Yugoslav hayatını kaybetmiştir. Birinci Dünya Savaşı’nda ölenlerin %5’i sivilken İkinci Dünya Savaşı’nda ölenlerin %67’i sivildir. Milliyetçilik, ırkçılık, bayrakçılık, mezhepçilik ve inanç simsarlarına bir defa daha hatırlatılır.
Şakayla karışık biraz müzik dinlemek istiyorsanız, buyrun size dünyanın en güzel nakaratlarını yaratan eşsiz vokal topluluğu ABBA ile üç notayla (Do, Re, Mi) çok işler çıkarmış Iron Maiden ittifakı!
“MASHUP – Hallowed be the Eagle – Abba & Iron Maiden”
https://www.youtube.com/watch?
Şamatayı ilerletmek isterseniz Micheal Jackson’ın tansiyonlu şan tekniğiyle Iron Maiden’ın yukarıda bahsi geçen “The Trooper” parçası da çok yakışık kalır.
Iron Maiden’ın Londra’da iki konserini izledim. Linç edilmeden konserin bittiğine çok sevindim. Konserdeki beyaz olmayan tek izleyici bendim. Cildini beyazlaştırdığına pişman olan siyahi Micheal Jackson ile Iron Maiden güzel bir kaynaşma. Keşke ölmeden sahnede görebilseydik. (Yine Do, Re, Mi. Pardon Mi, Re, Do. Ama güzel.)
“The Trooper – Michael Jackson – Iron Maiden”
https://www.youtube.com/watch?
