Savaşın mağlubu iktidar olur…

Kural yine değişmeyecek.
İktidar medya arasındaki savaşı yine dördüncü güç yani medya kazanacak.
Bu kavga, ya da savaşın sonucunu tahmin etmek için Nostradamus olmaya gerek yok.
Bakın kısa siyasi tarihe.
Çok değil, 1950’den bu yana, çok partili dönemi beş dakikada taramak yeterli.
Kavgayı hep iktidar başlatmış.
Kavgayı hep iktidar kaybetmiş.
Üstelik basının kendi arasındaki kavgalara rağmen.
Basının kendi içindeki muharelere rağmen.

Aslında 50 yaşın üstündekiler rahatlıkla “ Biz bu filmi her beş yılda bir gördük.”diyebilirler.
Film üstelik senaryosu hep kötü yazılmış olarak vizyona giriyor.
Aktörleri değişik .
Figüranlar değişik.
Ama sonuç aynı.

Gelin yine gerilere gidelim.
Tarih bilgimiz, siyasi vizyonumuz gelişsin.

Rahmetli Adnan Menderes CHP’nin amansız muhalefetine rağmen
Kendisini eleştiren basına karşı çok katı önlemler almaya kalkıştı.
Destekleyeni besledi, eleştireni karşısına aldı.
Hatta gazeteciler için TBMM’yi dahi devreye soktu.
Yanlıştı.
Kimse uyarmadı.
1960 İhtilali ile devrildi.

Dokuzuncu Cumhurbaşkanı Süleyman Demirel…
İktidardan gitti-geldi.
Kendi medyasını besledi, eleştirenleri karşısına aldı.
Bir ara her iki tarafı da beslemeye kalkıştı.
Teşvikler verdi, kredi musluklarını açtı.
İş işten geçmişti.
Medya ipini çekti..
Hem de her seferinde..

Rahmetli 8. Cumhurbaşkanı Özal medyanın bozulmasında başrolü oynamayı sevdi. Tıpkı zenginleri sevdiği gibi. Muhabirleri dışladı, genel yayın müdürlerini muhabir gibi kullandı. Yandaş basını baştacı yaptı, eleştirenleri mahkeme koridorlarına gönderdi.
Sonunda iktidardan giden Özal oldu, gönderen medya.

Çiller dönemi medya savaşlarının hem tv ve hem yazılı basında tavan yaptığı dönemdi. Kendisini önce pohpohlayıp iktidara getiren medya, bayan Çiller değil, kocası bay Çiller yüzünden hedef tahtası yapıldı.
Çiller’e el sallayan Medya oldu “Güle güle Çiller…”

Keza Ecevit..
Hakeza Mesut Yılmaz.
Erbakan her zaman off oldu.

Sonuç: İktidarları parti organıymış gibi destekleyen basın organları her dönem kepenkleri indirdi, indirmek zorunda kaldı.
Misal: Zafer (Menderes) Son Havadis ve Tercüman (Demirel) Ulus (İnönü- Ecevit)

Sonunda medya, gazeteci olmayan sanayici, esnaf, müteahhit, sonradan görme zenginlerin eline geçti.

Hem iktidarlar kaybetti.
Hem halkımız…

1625290cookie-checkSavaşın mağlubu iktidar olur…

CEVAP VER

Please enter your comment!
Please enter your name here

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.