376 gün Silivri Cezaevinde tutuklu kalan ODA TV davası sanıklarından gazeteci Nedim Şener, Posta gazetesindeki köşesinde Adalet Bakanı Sadullah Ergin’in Silivri Cezaevi’ni gazetecilere gezdirmesini konu edindi.
“Silivri’de 13 ay yattım. Keşke Bakan Bey beni de davet etseydi. Gazeteci arkadaşlara en iyi bilgiyi ben verirdim. Gelin şimdi Silivri’yi bir de size ben anlatayım.” diyen Nedim Şener şöyle yazdı:
SİLİVRİ’DEN REKLAMLARI İZLEDİNİZ
“Nerede haksızlık hukuksuzluk varsa, nerede gerçeklerin üzeri örtülmek isteniyorsa orada ‘propaganda’ devreye giriyor. Propagandanın en tehlikelisi ise devlet tarafından yapılanı…
Tıpkı Adalet Bakanlığı’nın geçen hafta gazetecileri Silivri Kapalı Cezaevi ne götürüp, yaptığı ‘hijyenik gezi’ gibi.
TÜRKİYE’NİN EN ÇOK SATAN GAZETESİNDEN KİMSE DAVET EDİLMEDİ
Adalet Bakanı Sadullah Ergin, 13 ay Silivri’de yatmış beni bu geziye çağırmadı.
Dava sürdüğü için davet gelmemesini anlarım. Ama Bakan Bey ne ilginçtir ki POSTA’dan da tek bir gazeteciyi bu geziye davet etmemişti. Oysa POSTA Türkiye’nin en çok satan gazetesi.
1990’lı yıllarda askerler böyle işler yapardı… Gazetecilere kamuflaj giydirip, çatışma ortamında binlerce masum insanın hayatını kaybettiği bölgede tank, tüfek, helikopter görüntüleri eşliğinde ‘terörle mücadelede kararlılık’ sergilenirdi. (…)
GÖZYAŞLARI MAZGALLARA AKIYOR
Bir de ben size Silivri’yi anlatayım mı? Sadece şunu bilin yeter: Feryatlar Silivri semalarını kaplıyor. Siz görmüyorsunuz ama gözyaşlan havalandırmadaki mazgallara akıyor!
Neyse… İkinci Silivri Propagandasını yapan Adalet Bakanı Sadullah Ergin’in merak etmesin: Cezaevi koşullan gerçekten iyileştiğinde dışandaki gazetecilere gerek kalmaz, içerdekilerden öğrenmiş oluruz.
Modem gazeteciliğin babalarından birisi olarak bilinen İngiliz Lord Northcliffe’in (1865 -1922) “Haber bir yerlerde birilerinin örtbas etmeye çalıştığı şeydir.
Geriye kalan her şey reklamdır.” der.
Evet devlet propaganda yapar ama devreye gazeteci girince iş reklama dönüyor.
Biz Silivri’de tutukluyken o tarihte Cezaevleri Genel Müdürü Sefa Mermerci koğuşumuza gelmişti ve koşullann iyileştiğinden söz etmişti. O gün ona söylediğimi bugün buraya yazıyorum: “Cezaevleri ancak faşizmde övülür.”
