Siyah beyazı vurdu

Harflerim beyaz
Görünemez beyaz harfler
Konuşamaz sözcükler
Dilsizdir beyaz harfler, kördür sağırdır
Bulutun içinde kaybolurcusuna
Yıldızsız geceler ise siyah harfler gibi


Yazıyorum beyaz harflerimle sözcüklerimi


Böğrümü bir kızgın bıçak gibi deşen siyahlar kaplar her bir harfimi 
 


Beyaz kalmalı harfler, bembeyaz
Karanlık  yok etmemeli beyazı 


Beyaza kara önlüklü çocuklar yazmalı
‘çocuk’ olduklarını
Bulutları pamuk helvası gibi  boyamalılar
Ana kucağının kokusunu yazmalılar
Kırmızı kurdele takan öğretmenini
Çikolata veren amcalarını, teyzelerini
Kuklaları çizmeliler beyaza
Kırmızı çatılı evin gri dumanından fırlamalı beyaz  harfler 
Renkli elbiseli  çember çeviren tüm çocuklara verelim beyazı
Virgüller  noktalar  parantezler ünlemler  iki noktalar   tırnaklar beyaz olmalı


Siyah  artık renklerden veda etti
Nasılda kirlendi siyah


Siyahta kaybolmaz bebelerin gözleri
Karadır, mavidir, yeşildir


Harflerim beyazdır
Beyaz kâğıtlarda kayboluverse de 


Yutuverseler de seni bebeğim beyaz kundağından fırlatırlarken
Emziğin kurdelelidir
Beyaz yazıyorum bebeğim beyaz
Seni beyaz ağlarla sarıyorum,  pamuklar içine
Siyah benekler bile düşmesin gözbebeğine


Okumasını bilmezsin ki bebeğim
İyi ki de bilmiyorsun 
Resimler senin için renktir
Adamlar, çocuklar, kadınlar, ağaçlar, ormanlar, çikolatalar
 
Sütün rengini tanırsın, tadında büyümesen de 
Renklerini karaladılar bebeğim
Bembeyazlarda siyahın  var artık


 
Sana yazıyorum
beyaz düşlerinde çiçek-analar, çiçek-babalar, çiçek-amcalar, çiçek- teyzeler, çiçek-komşular olsun diye 
 Barışı beyaz yazıyorum bebeğim
Sevgi sözcüğü maya tutmuyor kara bulutun fırtınasında 
Beyaza yazıyorum Sevgiyi 


Katran karası gecelerimde beyaza diziyorum harflerimi 
sen okumayı öğreninceye kadar bebeğim


Böğrüme kızgın bir bıçak gibi saplanıyor bebek karanlığın


Kırmızı kurdele emziğin göründüğünde siyah bandın altında
Sanki tüm harfler birlik olmuşçasına kırmızıya bulanıveriyor


Siyah harflerle yazılmış beyaz kâğıtlar kırıştı, buruştu, kesildi, biçildi 


Gökyüzü siyah, toprak siyah, evler siyah


Yıldızsız kara geceler gibiyim, bebeğim karanlığında
 Yazıyorum beyaza beyaz harflerimi
 
Siyah korkutmadı harflerimi
Alışkındır harfler siyaha


Beyazdan bir bahçe çizebilmek mümkün olsaydı
Salıncağının ipini yeşile örerdim
Beyaz kundak yerine maviyle kaplardım gökyüzünü
 
Günlerdir beynimden atamadığım fotoğrafını
Bantlamışlar siyahla kara gözlerini
Yaşını yazmışlar 17 aylık


Beyaz harflerle yazıyorum noktasız, virgülsüz sevgiyi bebeğim
İnsanlığımdan utanıyorum


 

694200cookie-checkSiyah beyazı vurdu

CEVAP VER

Please enter your comment!
Please enter your name here

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.