Clark’ın yorumu şöyle:
“Lanet olası açgözlü Çinliler. Doğru düzgün haşlanmış pirinç ve arada sırada da bambu filizi yemeye devam etselerdi, bizim hamburgerlerin maliyeti artmazdı.’ Bu sözler, Batılıların yükselen gıda enflasyonuna tavrını aşağı yukarı özetliyor: ‘Çinliler ve Hintliler, Batı tarzı beslenme cüretini gösterdiği için, bizim her hafta süpermarket arabalarımıza doldurduklarımızın bedeli bir yılda yüzde 15 arttı’ deniyor. Bu analizde doğruluk payı olmakla birlikte, kendi tarımsal üretimimizin azalmasının da bir payı olduğunu görebiliriz belki.”
The Times yazarına göre 1996’da İngiltere’de tüketilen gıdaların yaklaşık yüzde 70’i burada üretiliyordu. 10 yıl sonra bu rakam yüzde 60’a indi.
“Bu yüzden,” diyen Clark, “Fiyatların artmasının nedenini Pekin’deki hamburger barlarında aramayın. Berkshire’ın bakımlı otlaklara dönüştürülmüş buğday tarlalarında arayın” diye yazdı.
ENFLASYON CANAVARI
The Times’daki bir başka analiz ise artan gıda ve enerji fiyatlarıyla birlikte, Batı’da 70’lerde öldüğü sanılan bir canavarın ‘Enflasyon’un dirildiğini belirtti.
Gary Duncan imzalı bu yazıda da Batılı tüketicilerin, Asya’dan gelen ucuz ürünler sayesinde fiyat etiketlerinde sürekli düşüşlere alıştığı belirtiliyor. Ancak Çin’in ve başka Asya ülkelerinin ekonomik güçler olarak ortaya çıkmasıyla birlikte, bu dönemin kapandığı kaydediliyor.
