Tamiri zor oyuncaklar

Bir ağır kurşun delmeden kalbini, kime söyleyeceksin son sözünü?


Korkular tamiri zor oyuncaklar gibi takılıyor insanın aklına… Bakıyorsun bakıyorsun çözemiyorsun neresi hasarlı. Hani şu gün müydü acaba, şu söz müydü, şu bakış mıydı neydi çileden çıkaran seni, nerede ‘yeter’ demiştin de  bırakmıştın kalbini. Atıyor kontak, seçemiyorsun hangi parçanı nerede kaybettiğini. Haberler giriyor araya, ortak mücadele eylemleri, Ankara’dan abin geliyor, şarkılar bazen seni anlatmasa da ağlatabiliyor.. Sonra bir duman, bir sis, bir gri hava sarıveriyor ortalığı… Konuşmasana, gitmesene, yapmasana,  aramasana…diyor.  Nerede bıraktın kalbini? Ege de?..  Bir sır büyüyor şakağında ve acıyor her lodosta… Herkes herşeyin olmuyor işte… Herkes bir yaban domuzunun peşinde gece avında  sanki…


Ada vapurlarının arka koltuğunda, nice batıklar yatıyor. Bir ses ismini sayıklıyor.. Duymuyorsun ki, hasar almış bir yerden bu gemi, her limana sığınamaz ki. Binlercesi binlercesini öldürüyor gözleriyle, binlercesi tetiği çekiyor sözleriyle? İkisi de ölüm… yeniden doğmanın var mı bir tarihçesi? Bir sözlük olsa mesela şahsına özel… Desen ki ‘nedir benim ilk korkum’ açsan okusan… işte bilmem kim, sizin şu tarihte şöyle böyle bir olayınız olmuş, siz farkında değilsiniz ama siz o an artık siz olmaktan çıkmışsınız, birşeyler  değişmiş’ dese… Böyle çözüversek düğümleri… O zaman gelecek daha güvenilir olur değil mi? O zaman biri, herkes olmaktan çıkar değil mi?

Korkular tamiri zor oyuncaklar gibi takılıyor insanın aklına…  Gözün değiveriyor kilerin tozlu rafına. Öfkeyle fırlattığın o bozuk oyuncak. Tuhaf, biçimsiz, uzak… Hadi kuşansana  silahını, dokunsana tetiğe, öldürsene kolaysa..  Atsana çöp kovasına. Korkuyorsun değil mi, atarsan sen de kalmayacakmışsın  gibi?

Oyuncaklar… bir tren, bir bebek, bir tüfek, bir gemi, belki bir konser bileti, belki bir cd çok eski.  Atmaktan korktuğun herşeyin ve herkesin içine tekrar bakmanın zamanı gelmedi mi?


Tamiri zor oyuncakların artık atılması gereklidir belki.  Ölmeden yeniden dirilemezsin ki…


[email protected]


SİBEL BENGÜ’NÜN DİĞER YAZILARI


– Çok sevgili sevgililer günü için…
– Açık reçete…
– Çocuk
– Sen de kimsin?
– Kar yağarken pencerenden…
– Bayramları nasıl bilirdiniz?
– Ne kadar buradasın?
– Bu hayat nasıl geçer?
– Aşık kimdir?
– Aşk ne değildir?
– Aşk nedir?
– Herşeyin bir şeyi vardır…
– İyi insan kimdir?
– Kaygı çok kaygan bir kelimedir…
– Bumerang aşklar…
– İstanbul’da yine yağmur var…
– Kelimeler, kelimeler, kelimeler…
– Bir şairin bildiği sevgi/ Attila İlhan için…
– Nedir, niyedir? Neyse…
– İnsan bazen kendini bırakıp delice gitmek istiyor…
– 3 kadın 1 kritik…
– Hayatın şablonu mu var?
– Haydi dostlar buyrun kahveye…
– Muhakkak…
Aşk’a herşey dahil…
Bir İstanbul hatırası
Kadın dediğin
– ‘Adam gibi adam’ dedikleri…
– Mantığım intihar, ruhum serseri… 
– Hiç-bir-şey anlamıyorum… 
– Hayal adalar… 
– Kırmızı başlıklı kızın nesi var?  
– İstanbul’a bir günlük firar… 
-Bırak deli desinler… 
-‘Sen benim rüzgar gülümsün…’ 
-Pardon tanışıyor muyuz? 
-İstanbul 
-Kıymık… 
-Siz mağrur musunuz? 
-Ne kadar önemsiyoruz yarınlarımızı? 
-Küçük şeyler… 
-Yürek mahrem bir bölgedir 
-Kiler… 
-Keşke 
-Anne karabiyesi… 
-Tren garları… 
-Yangın yeridir yürek, külleri kelimeler…
-Bir gün… gemiler… geçer… 
-Önsöz 
-O fotoğraf… 
-Durup dururken… 
-İçiyorsam sebebi var…
-Susmak üzerine… 
-Zor…anlatması zor… 
– Ciddi insan… 
-Kalbim Anadolu…
-Aşk niye biter? 
-Oğlum şiir oku…çünkü…
-Ne olmazsa olmasın, içinde sen varsın 
-Ölüm diye bir şey var… 
-Kırmızı başlıklı kızın neyi var?.. 
-Bebek’te gitmek zamanı…
-Kadın…nedir senin aşktan anladığın? 
-Altı üstü bir küre… 
-Aşk seni sordular…
-Atlıkarınca… 
-Dün haberini aldım…
-AY bilmecesi… 
-Karanlıktan korktuğumu nereden bildiniz? 
-Yüreğimin tozunu aldım… 
-Ne zaman yağmur düşse bu şehre… 
-Onlarca onlar…
-Kimsin sen?
-Bir sevgililer günü klasiği…_
-Nakış… 
-Rüya 
-Bilmen gerek… 
-Olgunluk… 
-İlk şiir 
-Kadınlar ne ister? 
-Meraklanınca 
-Sekiz onbeş vapuru 
-Olmayınca bir adamın gözleri 
-Biz İstanbulu sevdik 
-Tatiiil…. gel artık ben delirmeden…
-Ey kalbim…
-Sana yazdığım son şiirin içindesin şimdi…

700260cookie-checkTamiri zor oyuncaklar

CEVAP VER

Please enter your comment!
Please enter your name here

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.