Türkiye’nin Paris İklim Anlaşmasına taraf olması için hazırlanan kanun teklifi tüm partilerin oyları ile TBMM Genel Kurulunda kabul edildi.
TBMM Genel Kurulu, 2015’te Paris’te imzalanan İklim Anlaşması’nın onaylanmasını öngören kanun teklifini tüm partilerin oyları ile kabul etti.
Meclis Başkanı ve Tekirdağ Milletvekili Mustafa Şentop’un Paris Anlaşmasının Onaylanmasının Uygun Bulunduğuna Dair Kanun Teklifi ile Çevre Komisyonu ve Dışişleri Komisyonu Raporlarının tümü üzerinde Genel Kurul’da yapılan görüşmelerin ardından yapılan oylamada kanun teklifi 353 oyla kabul edildi.
Paris Anlaşmasının Türkiye’ye maliyeti ne olacak?
Paris İklim Anlaşması, 2015 yılında yapılan müzakereler sonrasında 196 ülke tarafından kabul edilmiş ve Türkiye tarafından 22 Nisan 2016’da imzalanmıştı. Ancak Türkiye, bugüne kadar anlaşmayı onaylamayan 6 ülke arasında yer almıştı.
Paris Anlaşmasının Onaylanmasının Uygun Bulunduğuna Dair Kanun Teklifi dün de Dışişleri Komisyonu’nda kabul edilmişti. Dışişleri Bakan Yardımcısı Yavuz Selim Kıran burada yaptığı konuşmada, “Henüz taraf olmasak da ‘Niyet Edilen Ulusal Katkı Beyanımız çerçevesinde sera gazı azaltım hedefimizi belirledik. Buna göre, 2030 yılı itibariyle yüzde 21’e kadar artıştan azaltım amaçlıyoruz” demişti. Türkiye’nin 2053 yılına kadar net sıfır emisyona ulaşma hedefinde olduğunu belirten Kıran, “Anlaşmaya taraf olmamız yeşil teknolojiye erişim ve yatırım fırsatlarımızı da güçlendirecek. Bu alanda uluslararası mekanizmalardan faydalanmaya devam edeceğiz. Sürecin dışında kalmamızın seçenek olmaktan çıktığı bir aşamadayız” ifadelerini kullanmıştı.
Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan, 21 Eylül’de Birleşmiş Milletler Genel Kurulu’nda yaptığı konuşmada Türkiye’nin Paris İklim Anlaşması’nı onaylayacağını açıklamıştı. Erdoğan, 27 Eylül’deki kabine toplantısından sonraki açıklamasında ise İskoçya’nın Glasgow kentinde 1-12 Kasım tarihleri arasında yapılacak İklim Zirvesi öncesinde onay sürecinin tamamlanacağını duyurmuştu.
Anlaşma, sera gazı salımının küresel seviyede azaltılmasını ve küresel ısıtmanın endüstri öncesine kıyasla en az 2 derece, tercihen 1,5 derece sınırlanmasını öngörüyor.
