Vicdan darası

darasını
aldım önce
vicdanımın

sonra
koyup bütün kaygılarımı kefesine,
tarttım terazisinde

ne hafifmiş meğer
geçmişimden
bu güne sürüklediğim
bütün bu keşke
acaba
ama
ve
galibalar

darasıysa vicdanımın
bir kuş tüyü kadar

bir köprü başında
durup sonra,
attım
anahtarlarımı denize

oh dedim,
özgürüm artık
anahtarsız kaldım

sonra da
bütün
galiba
acaba
ama ve keşkelerimi
savurup rüzgara

işte böyle
çırılçıplak,
çıktım geldim sana