Babam Gaziantep\u2019e g\u00f6\u00e7elim dedi\u011finde amcalar\u0131m itiraz ettiler. Birka\u00e7 hafta sonra bir gece S\u00fcleyman amcam\u0131n evi kur\u015funland\u0131. Kim ne ister ki amcamdan? T\u00fcrkiye Elektrik Kurumu\u2019nda i\u015f\u00e7i, d\u00f6rt \u00e7ocu\u011funu b\u00fcy\u00fctmeye \u00e7al\u0131\u015fan bir emek\u00e7i. Neyse ki kimseye bir \u015fey olmad\u0131 ama daha sonra savunma ama\u00e7l\u0131 ald\u0131\u011f\u0131 silahla evde oynarken seken bir kur\u015funla yengemi aya\u011f\u0131ndan vurdu. Az hasarla atlatt\u0131lar…<\/p>\n
Amcalar\u0131m\u0131n \u0131srar\u0131 nafile. Babam art\u0131k g\u00f6\u00e7meye karar verdi. “Zaten kamyonculuk yap\u0131yorum nerede olsa orada i\u015f bulabilirim” diye d\u00fc\u015f\u00fcn\u00fcyordu. Ama sorun i\u015f de\u011fildi. Biz \u00fc\u00e7 amca \u00e7ocuklar\u0131 karde\u015f gibi b\u00fcy\u00fcm\u00fc\u015f\u00fcz. Birbirimizden ayr\u0131lma fikri bile dayan\u0131lmaz geliyor. Hafta sonlar\u0131 birbirimize yat\u0131l\u0131 gitme ayr\u0131cal\u0131\u011f\u0131 d\u00fcnyan\u0131n en b\u00fcy\u00fck mutlulu\u011fuydu. Yengelerimiz anne yar\u0131s\u0131. \u00c7ocuklar\u0131 gibi sar\u0131yorlar bizi. Hafta sonlar\u0131n\u0131, tatilleri hep beraber ge\u00e7iriyoruz. H\u00e2l\u00e2 i\u00e7li k\u00f6fte yedi\u011fimde Turabi\u2019nin annemin haz\u0131rlad\u0131\u011f\u0131 k\u00f6ftenin ki\u015fi ba\u015f\u0131na ka\u00e7 tane d\u00fc\u015f\u00fcyor diye heyecanla say\u0131\u015f\u0131 hi\u00e7 akl\u0131mdan \u00e7\u0131kmaz. Hatta b\u00f6lgede Emmioglu futbol tak\u0131m\u0131 kurmu\u015fuz hi\u00e7bir tak\u0131m tutunam\u0131yor kar\u015f\u0131m\u0131zda. Biz yetiyorduk birbirimize.<\/p>\n
Babam\u0131n \u0131srar\u0131yla g\u00f6\u00e7t\u00fck Kayseri\u2019den. Y\u00fcre\u011fimin yar\u0131s\u0131 kald\u0131 \u00e7ocuklu\u011fumun \u015fehrinde. Hep emmio\u011fullarm\u0131n kokusunu \u00f6zleyerek b\u00fcy\u00fcd\u00fck. Onlar\u0131n gen\u00e7lik y\u0131llar\u0131n\u0131, ac\u0131lar\u0131n\u0131, sevin\u00e7lerini payla\u015fmadan yar\u0131m kald\u0131 hayat\u0131m\u0131z\u0131n di\u011fer yar\u0131s\u0131. Onun i\u00e7in onlarla hep \u00e7ocuk kald\u0131k, hi\u00e7 b\u00fcy\u00fcmedik.<\/p>\n
Teyzelerim, day\u0131lar\u0131m var Antep\u2019te; hi\u00e7 g\u00f6rmedi\u011fimiz. Antep\u2019e geldi\u011fimizde iki abim askerdeydi. Onlara soran da olmad\u0131. Sonradan \u00f6\u011frendiler g\u00f6\u00e7t\u00fc\u011f\u00fcm\u00fcz\u00fc…<\/p>\n
Bizim ku\u015fak darbe s\u00fcrecinin ku\u015fa\u011f\u0131d\u0131r. 12 Eyl\u00fcl\u2019de Ticaret Lisesi ikinci s\u0131n\u0131fa ba\u015flad\u0131m. Yeni d\u00f6nemin emrindeydik art\u0131k. Hayat yeni dostluklara yelken a\u00e7ma zaman\u0131 diyordu. Darbe cocuklar\u0131yd\u0131k art\u0131k. Her \u015fey yasak ama l\u00fcmpenlik, arabesklik ve isyankarl\u0131k her yan\u0131m\u0131za sinmi\u015f. Okulun en haylazlar\u0131 kar topu gibi hemen bulduk birbirimizi; Hayri, Cafer, Sait, Fevzi, U\u011fur, Dilaver, Ramazan, M\u00fccahit ve daha niceleri. Sar\u0131ld\u0131k bir birimize b\u00fcy\u00fcmek i\u00e7in. Hepimiz muhasebecilerde \u00e7al\u0131\u015f\u0131yoruz okul sonralar\u0131. Daha b\u00fcy\u00fcmeden defteri kebiri yaz\u0131yoruz inci gibi dokuyarak. \u00d6zlemlerimizi, a\u015fklar\u0131m\u0131z\u0131, gelece\u011fimizi harmanlam\u0131\u015f\u0131z hayat\u0131m\u0131n en g\u00fcvenilir dostluklar\u0131nda.<\/p>\n
Arabesk ve l\u00fcmpen zamanlar bizimkisi, olgunla\u015fan gen\u00e7lik damarlar\u0131m\u0131za dolan. Ya\u015fam\u0131n b\u00fct\u00fcn belirsizliklerinde, s\u0131\u011f\u0131nd\u0131k birbirimizin \u015fefkatli y\u00fcre\u011finin g\u00f6lgesine. \u0130\u015f sonras\u0131 birimizin i\u015f yerinde bulu\u015fup K\u00f6pek\u00f6ld\u00fcren \u015farab\u0131n\u0131 k\u0131r\u0131k leblebiyle meze yapt\u0131\u011f\u0131m\u0131z zamanlarda ac\u0131lar\u0131m\u0131z\u0131 koyard\u0131k bardaklar\u0131m\u0131za. Hi\u00e7 sebepsiz bir birimizin h\u00fcz\u00fcnlerini koyar boh\u00e7am\u0131za \u00f6yle giderdik evlerimize.<\/p>\n
\u0130lk \u015farab\u0131m\u0131 onlarla i\u00e7tim, ilk kahveye gitmeyi ve ka\u011f\u0131t oynamay\u0131 onlardan \u00f6\u011frendim. \u0130lk barak t\u00fcrk\u00fclerinde “k\u0131nal\u0131 gelin”e a\u011f\u0131t yak\u0131ld\u0131\u011f\u0131n\u0131 onlarla \u00f6\u011frendim. Arkada\u015flar\u0131m\u0131n platonik a\u015fklar\u0131n\u0131n kavu\u015fulmazl\u0131\u011f\u0131na ilk onlarla h\u00fcz\u00fcnlendim.<\/p>\n
Hayri kab\u0131na s\u0131\u011fmaz bir dost. Kontrol edebilene a\u015fk olsun. Okuldaki her disiplin soru\u015fturmas\u0131nda mutlaka birimiz olurdu. Hayri hep ba\u015frolde. Kafay\u0131 \u00e7ekti\u011fimiz arabesk gecelerde bana eve kadar e\u015flik etmeden gitmezdi evine.<\/p>\n
Haylaz bir grubuz ama hepimiz hem \u00e7al\u0131\u015f\u0131yor hem de okuyoruz. Zehir gibi muhasebecileriz. Asl\u0131nda b\u00fct\u00fcn haylazl\u0131klar\u0131m\u0131z\u0131n merkezinde insan var…. vicdan var…<\/p>\n
Cafer aram\u0131zda ailesi ile ya\u015famayan tek arkada\u015f\u0131m\u0131zd\u0131. Ek i\u015f olarak terzilik yapard\u0131. Beraber okulun futbol tak\u0131m\u0131nda oynard\u0131k. Ailesi ile kopuktu. Babas\u0131 Almanya\u2019dayd\u0131 ama pek yard\u0131m etmezdi. D\u00fcztepe yoku\u015funda babas\u0131 bir in\u015faat ba\u015flatm\u0131\u015f ama bitirmemi\u015fti. Duvar, cam yok binada. Cafer \u00fcst katta bir oday\u0131 \u00e7evirmi\u015f orada kal\u0131yor. \u00c7ok asiydi. Asla yard\u0131m kabul etmezdi. Bazan uykuda kal\u0131r okula gelmezdi. \u0130\u015f edindik kendimize. Her g\u00fcn u\u011frar al\u0131rd\u0131k.<\/p>\n
O ko\u015fullarda bir \u00e7o\u011fumuz gibi Cafer de \u00fcniversiteyi kazand\u0131. \u00d6\u011fretmen olacakt\u0131. Ben \u0130stanbul\u2019a gittim. Cafer, U\u011fur, Ramazan Ankara\u2019ya gittiler. Bir ka\u00e7 sefer g\u00f6rmeye gittim Cafer\u2019i. O da bana geldi \u0130stanbul\u2019a k\u0131z arkada\u015f\u0131yla. \u00c7ok mutlu olmu\u015ftum. Sarayburnu\u2019nda bir foto\u011fraf\u0131m\u0131z var. K\u0131z arkada\u015f\u0131 Adile ikimizin aras\u0131nda, ikimizde elinden tutmu\u015fuz da \u00f6yle poz vermi\u015fiz. \u00d6yle i\u00e7ten ve dost\u00e7a sarm\u0131\u015f\u0131z ki onu y\u00fcre\u011fimize, sanki Cafer\u2019in gelece\u011fini tutmu\u015fuz s\u0131k\u0131 s\u0131k\u0131. Sonra ben okul bitince Londra\u2019ya geldim. O Ege\u2019de \u00f6\u011fretmenlik yap\u0131yordu. Koptuk bir d\u00f6nem. Telefonumu Hayri\u2019den alm\u0131\u015f; arad\u0131 bir ka\u00e7 sefer. Ege\u2019ye gel rak\u0131 i\u00e7elim dedi. Bir t\u00fcrl\u00fc gidemedim.<\/p>\n
Y\u0131llar sonra bir Antep ziyaretimde Hayri s\u00f6yledi: Cafer \u00f6lm\u00fc\u015f dedi. Y\u00fcz\u00fcm tutmad\u0131 sormaya nedenini g\u00f6rmeye gidemedim diye. Hayat i\u015fte… Ya\u015fanan b\u00fct\u00fcn g\u00fczellikler hep kal\u0131yor an\u0131lar\u0131m\u0131zda.<\/p>\n
Lise y\u0131llar\u0131 insan ki\u015fili\u011finin olu\u015ftu\u011fu, vicdani terazisinin ayarland\u0131\u011f\u0131 y\u0131llar oluyor.<\/p>\n
Lisede muhte\u015fem bir mesleki e\u011fitim ald\u0131k. \u00dcniversite y\u0131llar\u0131mda muhasebe ve vergi derslerinden hep ba\u015far\u0131l\u0131 notlar ald\u0131m. Meslek hocalar\u0131m\u0131z bir \u00e7ok profes\u00f6rden daha bilgiliydi. Bize sadece muhasebe \u00f6\u011fretmediler, vergi ve maliye politikalar\u0131nda da olduk\u00e7a de\u011ferli bilgiler verdiler.<\/p>\n
Hocalar\u0131m\u0131zdan ya\u015fama dair \u00e7ok \u015fey \u00f6\u011frendik. Orhan Yalk\u0131n en ilgin\u00e7 \u00f6\u011fretmenlerimizden birisiydi. Biz ona”Orhan aga” derdik. Mesleki bilgisinin derinli\u011finin \u00f6tesinde bir ya\u015fam ko\u00e7uydu. Att\u0131\u011f\u0131 her ad\u0131m bir dersti bizim i\u00e7in. \u00d6\u011frencilere i\u015f bulurdu. Ailesinden ayr\u0131 bir \u00f6\u011frenciye \u00fcniversite okuttu\u011funu hepimiz bilirdik de o m\u00fctevazili\u011finden tek kelime etmezdi. Kat\u0131, disiplinli g\u00f6r\u00fcnt\u00fcs\u00fcn\u00fcn ard\u0131nda d\u00fcnyay\u0131 tartan bir y\u00fcre\u011fi oldu\u011fu i\u00e7in hep ona ve onun \u015fahs\u0131nda b\u00fct\u00fcn \u00f6\u011fretmenlerimize \u00e7ok sayg\u0131 duyduk…<\/p>\n
Tutkulu oldu\u011fum futbolu ilk Antep\u2019de ya\u015fama ge\u00e7irdim. Eskiden Antep\u2019in her semtinde yerel futbol ligleri vard\u0131. Biz de karde\u015fim Salman\u2019la Olimpiyat Spor\u2019da oynamaya ba\u015flad\u0131k. O kaleci, ben ise son adam oynuyoruz. Sonras\u0131nda Cengiz Topel\u2019de, D\u00fcztepe\u2019de, Umut Spor\u2019da top oynad\u0131k.<\/p>\n
Lise\u2019de son y\u0131llar\u0131m. Karde\u015fimle Antepspor\u2019un se\u00e7melerine kat\u0131ld\u0131k. Sak\u0131p \u00d6zbek hocam\u0131z. \u0130lk se\u00e7mede ald\u0131 bizi tak\u0131ma. Okul sonras\u0131 haftada \u00fc\u00e7 g\u00fcn Kavakl\u0131k\u2019ta antremana gidiyorum. A\u00e7 gitti\u011fim antremanlarda can\u0131m \u00e7\u0131k\u0131yor. Antremanlarda Sak\u0131p hoca hep beni santrafor olarak deniyor. O s\u0131ra Bekir sakat belli ki beni haz\u0131rl\u0131yor onun yerine. Her antrenmanda gol\u00fcm var ve \u00e7ok heyecanl\u0131y\u0131m. Antreman sonras\u0131 D\u00fcztepe\u2019ye kadar y\u00fcr\u00fcyorum. Yolda y\u00fcr\u00fcrken b\u00fct\u00fcn sokaklarda y\u00fcr\u00fcyenler doksana takt\u0131\u011f\u0131m gollere aya\u011fa kalkan onbinler gibi geliyor bana. D\u00fc\u015flerimde her g\u00fcn tarih yaz\u0131yorum ye\u015fil stadlar\u0131n b\u00fcy\u00fcl\u00fc atmosferinde.<\/p>\n
\u00dcniversite\u2019yi kazan\u0131nca Sak\u0131p hoca “O\u011flum kal\u0131rsan iyi bir futbolcu olursun ama bir d\u00f6nem i\u00e7in. Ama \u00fcniversiteyi bitirirsen hayat\u0131n kurtulur” dedi. “Git okuluna” dedi bana. Dondum kald\u0131m \u00f6ylece. Hakl\u0131yd\u0131 hoca. Sanki ben bo\u015f kaleye gol atmak \u00fczereyken gol\u00fc ka\u00e7\u0131rmayay\u0131m diye b\u00fct\u00fcn trib\u00fcnler susmu\u015ftu. Bo\u015f kaleye topu d\u0131\u015far\u0131 atm\u0131\u015ft\u0131m. Bir daha o trib\u00fcnler aya\u011fa kalkmad\u0131 d\u00fc\u015flerimde. Sustular sonsuzlukta…<\/p>\n
Babam hep polis, asker olmam\u0131z\u0131 isterdi. Y\u00fcz y\u0131llard\u0131r ya\u015fad\u0131\u011f\u0131m\u0131z topraklarda bir tane devlet memuru g\u00f6rmemi\u015f dedelerimiz. Devletin y\u00fcz\u00fcn\u00fc hep Jandarmayla, polisle tan\u0131m\u0131\u015flar. Devlete s\u0131rt\u0131m\u0131z\u0131 dayarsak kurtuluruz diye d\u00fc\u015f\u00fcn\u00fcyor. Onun i\u00e7in abimin biri polis oldu. \u0130ki abim Irak- \u0130ran sava\u015f\u0131 s\u00fcresince Irak\u2019ta \u00e7al\u0131\u015fmaya gittiler gen\u00e7liklerini sava\u015fa mevzi yaparak. B\u00fcy\u00fck abimin e\u015fi ve cocuklar\u0131 Buket ve Erkan kald\u0131lar geride b\u0131rakt\u0131\u011f\u0131 \u00f6zlemlerinde.<\/p>\n
En k\u00fc\u00e7\u00fc\u011f\u00fcm\u00fcz\u00fc 14\u2019\u00fcnde askeri okula yollad\u0131k “kurtulsun” diye. Neden, ni\u00e7in diye sormadan. Kim bilir ka\u00e7 gece, cocuk olarak gitti\u011fi askeri okulda g\u00f6zya\u015flar\u0131n\u0131 g\u00f6md\u00fc\u011f\u00fc yast\u0131klarda \u00f6zlemlerini kuruttu bir g\u00fcn gider al\u0131r\u0131z diye.<\/p>\n
Y\u0131llar sonra karde\u015fim emekli olduktan sonra Londra\u2019dan ailece abimin 14 ya\u015f\u0131ndaki k\u0131z\u0131n\u0131 al\u0131p Ankara\u2019ya gittim. Abimin k\u0131z\u0131 ilk ayr\u0131l\u0131yor ailesinden. Gece oldu kuzumun g\u00f6z ya\u015flar\u0131 dinmiyor. Karde\u015fim oturdu yan\u0131na. Ald\u0131 kucaklad\u0131 onu. “Abi i\u015fte beni de askeri okulun kap\u0131s\u0131nda b\u0131rak\u0131p gittiklerinde ben de 14 ya\u015f\u0131ndayd\u0131m” dedi. Otuz y\u0131ll\u0131k ac\u0131s\u0131n\u0131n izlerini g\u00f6rd\u00fc ye\u011fenimin inci tanesi g\u00f6zya\u015flar\u0131nda. Y\u00fcre\u011fim \u00e7izildi o gece. Ne zaman 14 ya\u015f\u0131nda bir \u00e7ocuk g\u00f6rsem karde\u015fimi askeri okulda ziyaret etti\u011fimde ard\u0131mdan bak\u0131\u015f\u0131 gelir akl\u0131ma da h\u00e2l\u00e2 y\u00fcre\u011fim kanar.<\/p>\n
Asl\u0131nda biz Antep\u2019e g\u00f6\u00e7t\u00fck ama yerle\u015femedik. B\u00fct\u00fcn aile da\u011f\u0131ld\u0131k, savrulduk ya\u015fama tutunmak i\u00e7in d\u00f6rt bir yana. Ben de \u00fcniversiteye gidince babam, annem ve karde\u015fim Salman kald\u0131 Antep\u2019de. Salman yaln\u0131z kalarak \u00f6dedi bedelini g\u00f6\u00e7\u00fcm\u00fcz\u00fcn. Biz onlar\u0131 yerle\u015ftirip da\u011f\u0131ld\u0131k. Bizim i\u00e7in de tatillerde aile ziyareti yapt\u0131\u011f\u0131m\u0131z bir \u015fehir oldu Antep.<\/p>\n
Art\u0131k \u00fcniversite y\u0131llar\u0131 ba\u015flayacakt\u0131. \u00dcniversiteyi kazand\u0131\u011f\u0131mda teyzemin k\u00fc\u00e7\u00fck o\u011flu Devri\u015f yan\u0131ma sokulur “Abi hele de bana sen okuyup ne olacaks\u0131n?” diye sorard\u0131. Bende hep “adam” olaca\u011f\u0131m derdim. O k\u00fc\u00e7\u00fck ya\u015fta erken b\u00fcy\u00fcy\u00fcp ailenin b\u00fct\u00fcn sorumlulu\u011funu al\u0131p “g\u00fczel adam” oldu ama ben hala iyi adam olman\u0131n u\u011fra\u015f\u0131na devam ediyorum…<\/p>\n
Babam Gaziantep\u2019e g\u00f6\u00e7elim dedi\u011finde amcalar\u0131m itiraz ettiler. Birka\u00e7 hafta sonra bir gece S\u00fcleyman amcam\u0131n evi kur\u015funland\u0131. Kim ne ister ki amcamdan? T\u00fcrkiye Elektrik Kurumu\u2019nda i\u015f\u00e7i, d\u00f6rt \u00e7ocu\u011funu b\u00fcy\u00fctmeye \u00e7al\u0131\u015fan bir emek\u00e7i. Neyse ki kimseye bir \u015fey olmad\u0131 ama daha sonra savunma ama\u00e7l\u0131 ald\u0131\u011f\u0131 silahla evde oynarken seken bir kur\u015funla yengemi aya\u011f\u0131ndan vurdu. Az hasarla atlatt\u0131lar… […]<\/p>\n