Yeniden başlamaya durmak…

Burada bir yerlerde öylece saklanıyor
asitli buruk tadıyla hayat.
zararsız bir ‘insan’ tohumu atıyor
pasif direnişli bulanık geceye…
belki bir şey olur,
kuş tüyüne yasladığınız kafanıza.
belki bir şey çoktan olmuştur,
yakanıza iliklenmiş yalnızlığın
bir düğmenin şefkatli yalnızlığıyla yeniden buluşmasıyla…
Uyanmanızı bekleyen bir rüyadır belki hayat
saklanır durur sabah çayının dumanında…
bu buram buram burada dursun.

Gidilecek herhangi bir yol
evcilleşen herhangi bir his
canlılığını hatırlatan herhangi bir eylem
yaralara sürülecek herhangi bir merhem…
Her şeyin içinde vazgeçilmez olan tek bir şeyi aradınız durdunuz
‘İşte bu’ dedirten..
O şey bulunduğunda…
bu da burada dursun bakalım…

Yok saydıklarınız… görmezden geldikleriniz…
halının altına süpürdükleriniz…
bildiğiniz ama dillendiremediğiniz
gramer hatalarıyla susturduğunuz düşünceleriniz
seriliverdiğinde bir gece vakti önünüze..
kim savunabilir ki
noktası virgülü yerli yerinde bir hayatın
güzel olduğunu…
hatalarınızın eseridir belki en unutulmaz sevdiğiniz.
her şey bir şeye benzemek için çıldırıyorken
ve anlaşılmaya çalıştığınız her türlü iletişimin
altı oyuluyorken…
sevdikleriniz ölümle
ayrılıklarınız özlemle sınanıyorken…
burada durmasak… duruyoruz ama….

Ne de çok benziyor birbirine korkularımız…
her yaşta her konumda her ortamda istisnasız…
duvarlarımız … alışkanlıklarımız…
hayırlarla evetlerle oyalanmalarımız…

öylediklerimizin içinde sustuklarımız…
merhabaların arasına sıkıştırdığımız
şekil değiştiren, dönüşen ve süren şaşkınlıklarımızla..
bunlar burada hep duruyormuş zaten…
eşelediklerimizi birbirimizde bulmazdan çok önce de…

Gele gele vardığımız yer…
gidenlere rağmen kalanlarla
bitenlere rağmen başlayanlarla
tutunamayanlara inat elini uzatanlarla..
şu bir kaç çarpıntıya karşılık bir kaç da kalp kırıklığıyla…
duruyor…dursun..
her tür asitli buruk tadıyla hayat
anların içinden kıvrıla kıvrıla geçer
güneşli bir pazar sabahına uyanır nasılsa…
umudu sağar koyarsın çantana..
Bazen durmak yeniden başlamaktır hayata..
Durur..dinlenir..birikir..düşünür…
Ve özlem ve sevinç ve umut ..hepsi kolkola…
Bak bakalım ne kaldı durduğun yerden yarına?
inan ki hiç bir şeye geç kalmadın
ve hiç bir şeyi kaçırmadın da…

[email protected]

2410540cookie-checkYeniden başlamaya durmak…

CEVAP VER

Please enter your comment!
Please enter your name here

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.