Canlı yayınlanan altı maç nefesleri kesti. Elbette seyir zevkinin yanında şampiyon olacak takımla düşecek takımların kesinleşeceği haftaların içinde olmamız bu heyecanı körükleyen sebeplerin başında geliyordu.
Şampiyon olmasını futbolla ilgisi olsun olmasın herkesin desteklediği Sivasspor, İstanbul Belediyesi karşısında resmen yıkıldı. Alışılmışın dışında rakibine baskı yaparak ön alanda hata yapmasını sağlayan takımın yerinde yeller esiyordu. Hiçbir oyuncu görevini layıkıyla yapamadığı gibi, takım olarak ligi kafalarında bitirdikleri yer yer görüldü. Kalite olarak zaten rakipleriyle kıyaslanamayacak kadar geride olan Sivasspor, üstüne üstlük bu takımın içinde oluşan negatif hava ve hırs eksikliği takım içinde taşların öyle yada böyle yerinden oynadığını göstermektedir.
Hakkı olanın ne şartta olursa olsun formayı aldığı takımda bazı futbolcuların formsuz olmalarına rağmen devamlı görev alması, diğer futbolcuların bir manada sahada emeklerinin karşılığını alamamasına sebep oluyor. Ama gerçek şu şampiyonluk treni kaçtı kaçıyor.
Kalan üç haftada şampiyonluk hedefinden saptığı için teknik direktörünü görevden alan Trabzonspor’un dahi geri dönüş yaparak yeniden bu yarışın içine dahil olması, baştaki ekiplerin konumlarından dolayı yaşadıkları stresten mi yoksa Süper Ligin kalitesinden mi kaynaklanıyor? Yorum sizin…
Cumhur Cebeci/Açık Gazete-İstanbul
