Straw, kendisiyle görüşmek için ofisine gelen Müslüman kadınlardan peçelerini çıkarmasını istediğini, yüzünü göremediği biriyle konuşmaktan rahatsız olduğunu belirtmişti. Straw, peçenin etnik topluluklar arasında iyi ilişkiler kurulmasını engellediğini de sözlerine eklemişti.
The Independent on Sunday, Straw’un kendi partisinden milletvekillerince ırkçı tepkilere zemin hazırlamakla suçlandığını yazdı. Gazete bunun ilk örneği olarak, Cuma günü Liverpool’da, 49 yaşındaki bir kadının yüzündeki peçenin ırkçı sloganlar haykıran bir kişi tarafından indirilmesini hatırlatıldı.
Haberde ayrıca Straw’un sözlerinin, dörtte biri Müslüman olan seçim bölgesi Blackburn’de de öfke yarattığı, kentte dün protesto gösterileri düzenlendiği anlatılıyor.
Jack Straw’un sözleri gazetenin başyazısında ise şu satırlarla yorumlandı;
“Uzun sakalların, Yahudilerin bukle bukle uzattığı saçlarının ya da başlarına geçirdikleri kippaların, türban ya da başörtüsünün, boyuna takılan haçların yasak olduğu bir İngiltere düşünün. Neyse ki böyle birşey tasavvur bile edilemez. Özgür bir toplumda, kişi için dini önemi olan hiçbirşeyin giyilmesi yasaklanamaz. Bu tabii ki peçe için de geçerlidir. Tabii ki peçe, yüzü saklaması nedeniyle diğer dini simgelerden farklılık arz eder. Kimlik meselesinin işin içine girdiği durumlarda, bu kamu yönetimi açısından bazı pratik sonuçlar da doğurur. Ancak pasaport ve ehliyet sınavı gibi durumlarda ortaya çıkan bu sorun, İngiltere’nin hayranlık uyandıran hoşgörülü pragmatizm geleneği ile çözülmüştür. Ne var yüzü örtmenin başka sonuçları da vardır ve Jack Straw önemli bir noktaya parmak basmıştır. O da, peçenin bir sembolden çok daha fazlası olduğu, kendini diğerlerinden ayırma ifadesi olduğudur. Straw bu kelimeyi kullanmamıştır ama bu, diğerlerini ‘reddetme’ anlamına da gelebilir.”
Haftalık pazar gazetesi The Observer da, Jack Straw’un ne kadar dikkatli bir dil kullandığına dikkat çekti ve yerinde bir tartışma başlattığını savundu.
“İngiliz vatandaşlığı giyim konusunda bir zorunluluk barındırmaz. Eğer kadınlar yüzlerini örtmek istiyorlarsa bu onların hakkıdır. Ancak milletvekilleri olan Straw’un da, peçe giymenin topluma tam olarak entegre olmaya bazı engleller çıkardığını söyleme hakkı vardır. Geçen hafta Jack Straw’un yaptığı da tam olarak buydu. Bunu son derece dikkatli kelimeler şeçerek, bir gazeteye yazdığı düşünceli bir makale ile yaptı. Dolayısıyla kendisine yöneltilen, ‘ırkçı tepkiler uyandırma’ suçlamasını haketmiyor.
“Jack Straw, yüzlerini örten Müslümanların İngiliz karşıtı görüşler taşıdığını falan dile getirmemiştir. Bunu ima bile etmemiştir. Kadınların istediklerini giyme hakkını da sorgulamamıştır. Söylediği sadece, bunun entegrasyonun önünde bir engel olduğudur” diyen gazete şöyle devam etti:
“Bunun bu yöndeki tek ya da en büyük engel olduğu tabii söylenemez. Ama iletişimsizliğin bir örneği olması dolayısıyla kilit önemdedir. Müslümanlar ve Müslüman olmayanlar arasında diyalog, sosyal uyumun çok daha ötesine geçen bir tartışmanın konusudur. Bu bir ulusal güvenlik meseledir. Bu da Müslümanların topluma katılımını acil bir sorun haline getirir.”
Peçe tartışmasını The Sunday Times da şöyle aktardı:
“Jack Straw, seçim bölgesindeki kadınlardan kendisiyle görüşürken peçelerini çıkarmalarını isteyerek bir tartışma başlattı. Londra’daki İsrail Büyükelçiliği’nin korunmasında görev almak istemeyen bir Müslüman polisin talebi kabul gördü. Windsor’daki bir çiftlikte, Asyalı ve beyaz gençler arasında çıkan kavga şiddete sahne oldu. “İngiltere’deki bir milyon 600 bin Müslüman, ülkedeki en büyük dini azınlığı oluşturuyor. Bunların çoğunluğu Londra, ülkenin orta ve kuzey kesimlerinde yaşıyor. Öyle ki bazı bölgelerde sayıca çoğunluktalar ve genel olarak bu bölgelerdeki diğer gruplarla aralarında hiçbir sürtüşme yaşanmıyor. 7 Temmuz bombalı saldırıları ardından, Müslümanlara karşı saldırıların yoğunlaşacağı tahmin edilmişti. Ancak ırkçı saldırılarda artış gözlense de birçok insanın, intihar bombacıları ve onların taraftarlarını barışçıl Müslüman çoğunluktan ayırabildiği gözleniyor. Ancak İngiltere’de giderek artan bir rahatsızlık var. O da, Müslümanların özel muamele gördüğü inancı. Eğer görev yerinin değiştirilmesini isteyen beyaz bir polis memuru olsaydı, bu talebi sempati ile karşılanır mıydı sizce?”
