Darbe goygoyculuğu…

Lafa bu kez sondan girmek istedim nedense…
“Bu ülkede darbe istemeyenler, sivil demokrasinin gereğini sonuna kadar yerine getirmelidirler”
Bu cümle, Hürriyet Genel Yayın Yönetmeni Ertuğrul Özkök’ün bugünkü köşesindeki yazıya ait. Hatta yazının en son cümlesi.
Nedense okuyucularına sık sık sosyolog şapkasını gösteren Özkök, bu kez çok kızmış ve yine sosyologluğunu öne çıkararak Yeni Şafak Yazarı Fehmi Koru’nun kendisiyle ilgili yazısına müthiş tepki göstermiş..
Koru, “çok şapkalı”  Özkök’ün her işi yaptığını, yapmadığı tek şeyin darbe olduğunu yazmıştı özetle.
Sanırım bir hafta sonra bu “darbe goygoyculuğu” iddiasına yanıt veren Özkök, benim bildiğim kadarıyla 12 Eylül 1980’in azılı savunucularından.
Üstelik o dönemde gazeteci değildi.
Darbeden sonra da sivil siyasete geçilmesi için rahmetli Ecevit’in çıkardığı dergide imzasız yazılar yazıyordu.
Darbe karşıtı yazılar.
Malum şapka fazla ya.
Her karşılaştığımda olmasa bile hiç bir insanın darbeden yana olmaması gerektiğini hatırlattığımda “İyi ama benim arkadaşlarım sokaklarda ölürken, her an eve gidip gidemeyeceğim bilinmezken sivil yönetimler nerdeydi. Asker ihtilali boşuna yaptı dedirtemezsin bana” mealli cümleler sarfederdi genel yayın müdürlüğü koltuğuna oturduktan sonra.
Malum çok şapkalılık hali..
Tabii son zamanlardaki Özkök’ün yazılarını ve Hürriyet’in izlediği politikaya yönelik eleştirilerini dosyasında biriktiren Fehmi Koru, anlaşılıyor ki son anı beklemiş ve Özkök’e  “darbe goygoycusu” imasında bulunmuş.
28 Şubat’ı bile hatırlatmamış.
Oysa 28 Şubat postmodern darbenin bir gecede kotarılmasında hiç mi katkısı yok Özkök ve Hürrriyet’in.
Yazarlarının, temsilcilerinin hiç mi destekleri olmadı Orgeneral Çevik Bir’e
Çok şapkalı Özkök son yazısında “sosyolog olarak her şeyin mutlaka iki yanı bulunduğunu varsayıp, ötekini anlamaya çalıştım” demiş.
İyi de 11 Eylül 1980 öncesini, yani darbe öncesini nasıl incelemiş anlamak mümkün değil.
İyi bir sosyolog, ihtilanin nedenlerini araştırırken, iki tarafın hata ve sevaplarını inceden inceye irdeler.
Çorum olaylarının perde gerisine bakar.
Konya olaylarının başlangıcında, ateşe benzin dökeni araştırır, bulur.
Başbakan Demirel’in Genel Kurmay Başkanı ve sonradan darbenin lideri Ahmet Kenan Evren’e bakanlar kurulu üyelerinin imzalarını taşıyan beyaz bir sayfa uzatıp “Yazın paşam yazın. Top mu eksik top alalım. Tank mı eksik tank getirteyim.
Asker mi lazım, iki tertip askeri önceden silah altına alayım. Ne isterseniz yazın paşam, yeter ki sokaktaki kan dursun” dediğini de bilmeli, öğrenmeli “araştırmacı” sosyologlar.
İyi sosyolog, 1978’den 12 Eylül 1980’e kadar son iki yıl boyunca  aralıksız süren iç savaşın, kardeş kavgasının, sokaklarda akan kanın 13 Eylül sabahından itibaren bir anda bıçakla kesilmiş halini inceler, yorumlar ve ötekinin ne yapmak istediğini anlar.
Gelelim esas konumuza…
Ülkede darbe mi istemiyorsun?
Hemen ve her zaman sivil demokrasinin gereğini sonuna kadar yerine getireceksin.
Nedir sivil demokrasinin gereği?
Özkök’e göre galiba herşey.
Ve Özkök’e göre siiviller olarak bazı şeyleri görmeyeceksin, yani es geçeceksin.
Mesela 27 Nisan sonrası, Cumhurbaşkanı Sezer’in askeri garnizondan ülkenin rejim tehdidi altında olduğunu açıklaması gibi.
E-muhtıra gibi…
Apoletlilerin politikaya bulaştırılması gibi.
Cumhuriyet mitinglerin kimler tarafından düzenlendiğinin bilinmesi gibi.
Hukuk dramı 367’nin, tehditle nasıl ve neden hayata geçirildiği gibi.
Bir gazeteci olarak çok şapkalı olmak iyi bir şey.
Ama demokrasilerdeki hata ve yanlışların düzeltilmesi yerine,  tek çaresin darbe olduğunu ima etmek ve açık açık yazmak iyi bir şey değil.
Üniversiteyi bitirdikten sonra gittiğin Paris’te kaç yılda bir ihtilal oldu?
Hadi söyle kaç ihtilal?
Oradaki siyasetciler  son 300 yıldır hiç mi hata yapmadılar?
Hepsi mi demokrasinin gereklerini yerine getirdiler?
Çok şapkalı olmak iyi şeydir de…
Ötekini de, berikini de iyi incelemek daha iyi şeydir.
Hem sosylojik, hem de psikolojik olarak iyi bir şeydir.