Referanduma kimler “hayır” diyor?
Kimler “evet” i savunuyor?
Bugüne kadar gerek miting alanlarında ve gerekse TV ekranlarında yapılan konuşma ve tartışmalardan ortaya çıkan gerçek şunu gösteriyor ki, “Tayip gitsin de ne olursa olsun” noktasına getirildi Türkiye.
Oysa anayasanın 26 maddesi değiştirilmek isteniyor.
Maddelerin tek tek neler getirdiğine bakan var ama gören yok.
Maddelerin ülkede birçok özgürlüklerin önünü açacağını bilen var ama nedense inkar etme yoluna sapıyor.
Bu anayasa değişiklikleri Türkiye’nin sonu değil.
Evet çıkarsa da değil, hayır çıkarsa da değil.
Ama reddedilirse 13 eylül’den sonra Türkiye’de önemli taşların yerinde oynayacağından korkarım.
Korkularım arasında askeri darbe teşebbüsü yok.
Tarihe karıştığından değil.
Askerlerin bu ülkeyi sevdiklerinden ve artık demokrasiye inanmaya başladıklarından.
Bu ülkedeki sivil yönetime karşı yürütülen akıl dışı kampanyalarda en çok “Korku imparatorluğu yaratıldı” iddiasında bulunanlardan tiksinti duydum.
Bir de “Sivil vesayet geliyor” iddiasından.
Kimlerin korktuğu ortada.
Kimlerin korkmayı bahane ettikleri de ortada.
Kimlerin sivil vesayet demagojisinin getirisinden yararlanmak istediği de biliniyor.
Bu ülkeyi laik-antilaik değil, laik-dinci ayrımını körükleyenler hala borularını öttürtüyorlar ya, onların son çırpınışları bu akıl dışı iddialar.
Ve sona geliniyor.
Umarım bıçak sırtı da olsa evet çıkar sandıklardan.
Aksi halde 13 Eylül’de siyası değil ama ekonomik krize uyanabiliriz.
Bu da siyasi krizin ilk işaret fişeği olabilir.
Hayırlar, erken seçime hazırlanmamız gerektiğinin kesin işareti olabilir.
Evet diyen daha “gürbüz demokrasi”ye evet demiş olacak.
Özeti bu.
