“Türkiye Avrupa İlişkileri”, “Bıçak Sırtındaki Dünya ve Türkiye”, “İçyüzü ve Perde Arkasıyla Avrupa Çıkmazı”, “Türkiye – Avrupa Birliği İlişkileri”, “Sömürgeleşen Türkiye”, “Dünya’da ve Türkiye’de Büyük Sermaye”, “Küresel Kıskaç: Yirmibirinci Yüzyıl’da Küreselleşme”, “Ulus Devlet ve Türkiye”, “Türkiye ve Küreselleşme”, “Türkiye-Avrupa İlişkilerinde Sessiz Darbe”, “Ahtapot Kollarındaki Dünya ve Türkiye”, “Avrupa Kıskacında Kıbrıs”, “Yeni Dünya Düzeninde Batı ve Türkiye”, “Kapitalizmin Temel İçgüdüsü”, “Soğuk Savaş Sonrasında Türkiye’nin Seçenekleri”, “AB Süreci mi, Sevr Süreci mi?”, “Türkiye Avrupa Kıskacında”, “Bekleme Odasında İğfal”, “Ulusal Cephede Vuruşanlar” gibi onlarca kitabı olan Prof. Dr. Erol Manisalı’nın bu kez şiirleri kitap haline getirildi. Manisalı’nın birçok kitabını basan Derin Yayınları bu kez hocaya hoş bir sürpriz yaparak şiirlerini yayınladı.
“Gölgeler” adıyla çıkan kitabın arka kapağında Erol Manisalı’nın şu dizeleri yer alıyor:
“Birkaç söz, birkaç kelime yan yana gelmiş öylesine…
Bazen anlamlı, bazen de anlamsız
Her şey hiçbir şeyle yan yana gelmiş bir şeyler bulmak için…
Bazen bulmuş ya da bulduğunu sanmış!..
Satırlar arasında kaybolup gittiği anlar olmuş…
Hem de kendini bulmaya çalışırken her şey görünmez olmuş…
Adı ne olursa olsun bir şeyler bir araya gelmiş…
Gölgeler, gölgeler birbirini kovalamış
Bazen de bir diğerinin gölgesi olmuş
Ne anlama geldiğini kendi bile anlamamış
Belki de anlamış ama anlamaz görünmek istemiş
Kim bilir, her şey mümkün bu satırlarda, sözcüklerde
Görmek istediğini görebilir, anlamak istediğini anlarsın…
Hatta anlamak istemediğini bile… ya da yırtıp atarsın…”
Erol Manisalı’nın şiirleri arasında Afgan kızı Şerbet’e yazılmış bir şiir de var. National Geographic’in dünyaya tanıttığı Afgan kızının 17 yıl sonra ne hale geldiğini görünce kaleme dökülmüş bu dizeler… Yaşanan savaşlar ve zorluklar Sharbet Gula’yı değiştirmiş ve deyim yerindeyse hayatını enkaza döndürmüş. Şimdi otuzlu yaşlarında olan Şerbet, dört çocuk annesi. Onun öyküsünü okuyunca herkesin düşündüklerini Erol Manisalı dizeye dökmüş ve ortaya aşağıdaki şiir çıkmış.
“Afgan kızı Şerbet
Barut yanığı mı yüzündeki
Yoksa soğuktan mı kararmış yanakların
Çektiğin acılar mı örselemiş yüzünü
Hayatın acıları mı o hiç yaşamadığın
Görmediğin, hissetmediğin, tatmadığın
Şarapnel parçalarından arta kalan hayatın
Kışın ayazında titreten Afgan dağlarında
Belki de Hayber geçidinin yamaçlarında
Yüzünü yalayan, dudağını çatlatan rüzgara karşı
Ayakta durmaya çalışan
Bombalar altında ölmeden ve yaşamadan
Yüzü kavrulmuş Afgan kızı Şerbet
Artık morarmış o çocukluğunda parıldayan
Sanki bir asır geçmiş gibi solan gözlerin
Afgan dağlarında, kışın ayazında
Ürkek ürkek dünyaya bakan
Yaşatmadıkları hayatını elinden alan o acımasız dünyaya”
