AK Parti kurmayları, geride bıraktığımız yerel seçimlerde ulusalcıların laiklik hassasiyetini tahrik etmekten kaçındılar.
Doğru da yaptılar.
Klasik taktikten vaçgeçtiler mi bilemem ama artık başka alanlara yönelmek gerektiğini anladılar sanırım.
Ulusalcılar yani CHP ve MHP’nin kurmayları da, ne İslami değerleri gündeme getirdiler, ne türbana dokundular ve ne de AK Parti’nin eline dini hassasiyetler konusunda “mağduriyet” kozunu verdiler.
Doğru da yaptılar.
Partiler ve aydınlar artık din-laiklik kartlarını masaya çıkarmazlarsa, ülkenin önemli sorunlarının çözümünde yollar açılır.
En azından zaman kaybedilmez.
Sonuçta ne oldu?
AKP’nin oyları azaldı.
Karşı kesimin oyları kımıldadı.
Bu iyi bir gelişme.
AK Partide erime başladı da denebilir ama pilav üstü az fasülye misali bir erime.
Neticede iktidardaki partilerde erime olacak ki, alternatif partiler iktidara gelebilsinler.
Bu doğa yasası gibi bir şey.
Bir parti hayat boyu iktidarda kalacaksa onun adını baştan koymak gerekir ki, bunu adı demokrasi değil diktatörlüktür.
AKP de bir şekilde gidecektir.
Ama ömrünü uzatan ne yazik ki ana mıuhalefet ya da muhalefet partilerinin yanlış taktikleri olmuştur.
Masa başında veya parti genel merkezlerinde oturup halkı unutmuşlar, günkük gazete haberleriyle muhalefet yapmaya çalışmışlardı.
Hatta CHP ılımlı, ya da “Soft İslam” konusunda iktidardaki partinin üstüne fazla gitmiş, sorunu kemikleştirmiş, mağduriyet kartını AK Partiye altın tabak içinde sunmuştu.
Son seçimde görüldü ki, Ilımlı İslam, ya da “Soft Müslüman” gibi kavramlar pazara çıkarılmadıkça mesafe alınıyormuş.
Baksanıza ABD’nin çiçeği burnundaki başkanı Obama bile “Ilımlı İslam” kavramını hiç bir yerde kullanmadı.
Aslında bu kavramı yaratan Bush ve kurmaylarıydı.
Iran’daki rejime karşı uydurulmuş aptalca bir kavram olduğunu Barak Obama bile anladı ama muhalif partiler ne yazık ki anlayamamıştı.
Ta ki yerel seçimlere kadar.
Geride kaybedilen altı yıla yazık edildi.
Neyse zararın neresinden dönülse kardır demek adetten.
Evet kardır
Anasıyla, yavrusuyla muhalefet partilerinin sonunda halkı keşfetmesi, halka inmesi akılkardır.
