Bu günkü, Resmi Gazete’nin Mükerrer sayısında yayımlanacak ve yarın dan itibaren de uygulama, iki aşamalı olarak başlayacak. İkinci aşama temmuz başında olacak. Ocak ayının sonunda, çoğunluğun asgari ücretle çalıştığı, ZAMLI ücretler şubata geçerken ödenecek.
Geriye doğru şöyle bir baktığımız da, bu yıl için de nasıl olumlu gelişmeler oldu diye hafızamızı biraz zorlarsak, 2014 ün “flu” olan görüntüsü, gözümüzde canlanabilir ve bu “flu” resmi nasıl değiştirip güzelleştirebiliriz, bunu düşünme ve gerçekleştimek için çaba gösterdiğimiz de, mutlaka daha iyilere ulaşmaya doğru yol alabiliriz.
1. Bu yılda, iş kazaları ve ölümlerin yoğun olduğu bir yıl oldu. Bu olguyu olumlu bulanları ve gelişmişlik endeksi olarak algılayanları, vicdanları ile baş başa bırakmayalım, onları Allaha havale etmekle de yetinmeyelim. Yazıya böyle başlamak hiç de güzel değil. Bu ölümleri “Güzel” bulanları da unutmayalım. Ücretin pazarlığı olur, ancak sağlığın pazarlığı asla olamaz. En değerli varlık insan yaşamı, bu denli ucuz olamaz ve algılanamaz. 2014 bu anlayışların azaltılması konusunda bir başlangıç olsun.
2. İş Sağlığı ve Güvenliği konusunda, 2012 de yeni bir yasa çıkartılmıştı. 2013 haziran sonunda bu yasanın, üçüncü ve dördüncü dilim uygulama alanlarını genişletilmesini, torba bir yasa ile erteledik. Uygulanmayan yasalar çıkartmak, uygulayamayınca da değiştirmek ya da etelemek, adeta moda oldu. Bu yasanın, yeni bir sektör yaratma, iş sağlığı ve güvenliğini, taşeronlara havale etme algılamalarının, yanlışlığı ile geçirdik.
3. Yeni sendikalar yasası ile, 12 eylül döneminin izlerini silecektik. Bu yıl uygulama gösterdi ki, bu izleri silme değil, daha sistemli olarak, devam ettirme gerçeğini yaşadık. Üyelik de noter uygulamasını kalkması, e devlet şifresi uygulaması başlatıldı. Bunun sonuçları, gelen yılda görülecek. Ancak sendikal örgütlenme ve etkinlik de, bir arpa boyu yol gidemedik.
4. Bazı sendikaların, ‘Kayyım’ yönetimine geçmesi, bazı sendika yöneticileri ile usülsüzlük iddiaları ile konunu yargıya intikalleri yaşandı. Bazı sendika yönetimleri değişti. Sendika yönetimleri, kendi içinde değişikliğe uğradı. Burada Hükümet etkisi olup olmadığı, ya da demokratik usüllerle gerçekleştiği konusu, değerlendirilmeğe açık bir soru.
5. Başlarken, başlayamadığını gördüğümüz, Çay-Kur grevi gerçeğini yaşadık. Bir çok yargı kararının uygulanmaması, THY’de başlayan ancak etkinliğini göremediğimiz, sendika yönetimi değişikliği sonrası, kaldırılan grev kararı gelişimlerini izledik.
6. Kıdem tazminatı fonu tartışmaları, yeni taşeronluk yasası çıkartılacağı, esnek çalışma sistemlerinin dayatıldığı, tartışma malzemeleri ile, elde bir tasarı taslağı bile olmadan, adeta seçimlerden sonra gündeme yeniden getirmek üzere, şimdilik rafa kaldırdık.
7. Yıllar sonra, Çalışma Meclisi yeniden toplandı. Sonuç bildirgesinde anlaşıldı anlaşılamadı tartışmaları, damga vurdu. Olumlu bir girişimdi. Sonuç yok. Ancak tatışmalar kitap haline getirilip belgelenirse, 2013 de nelerin konuşulduğunun önemli bir belgesi olacaktır.
8. Ekonomik ve Sosyal Konsey’i Anayasa maddesi haline getirmiştik. Üç ayda bir toplanması gerekiyor. Dört yıldır böyle bir kurum var mı diye düşünmeğe bile başladık. Tek ses, Başbakanın, Çalışma Meclisi açış konuşmasın da, bu kurumu hatrlaması ve adının geçmesi.
9. İşsizlik. Bakanların ceplerinden çıkarttıları deste halindeki paraları, (insan onuruna yaraşmayan ve de emeğe bir saygısızlık örneği olarak) korumalar aracılığı ile, el uzatanlara dağıtıldığını gördük. Milli piyango bileti kuyruğun da saatlece sıra bekleyenleri izledik. İstahdam sorununu bu şekillerle mi çözeceğiz.
Daha da uzatabiliriz bu listeyi. 9 da bırakalım. Doğru söyleyeni, dokuz köyden koğarlarmış. ONUNCU köy MUTLAKA vardır.
Doğruların hakim olduğu, doğruların konuşulduğu, bunun “Godot” yu bekler gibi beklenmediği, doğruya ulaşmanın yolunun ellerimizde olduğu gerçeğini bilerek, çaba gösterilen ve de yeni aydınlık günler başlaması dileğiyle, 2013 ü kapatalım.
Merhaba 2014.
__________________________
Ankara. 31 Aralık 2013 Salı.
[email protected]
