Çarşamba Gecesi çok iyi oynayan ve sayısız gol kaçıran Türkiye Milli Takımı Almanya'nın son dakikada attığı bir gol nedeniyle elenirken haklı olarak üzüldük. Maçın sonucu bizi üzdü. Ancak maçta sergilenen oyun ve Almanların son dakikaya kadar kaybetme korkusu ile maçı izlemesi maçın sonunda Alman Halkı'nın da Türkiye'ye yönelik saygısının artmasını sağladı. Yıldıray Baştürk gibi usta oyuncuları kadroya dahil etmeyen bir antrenör, maçın en kritik anında gereksiz yere rakibini itekleyerek kırmızı kart gören bir kaleci gibisinden kendi kendimize sürekli işimizi zorlaştırdığımız bu turnuvada finali oynamasa da bu son yarı final maçı ile iyi bir takım olduğunu kanıtladı Türkiye. Yedekleri ile Almanya'yı bu denli terleten bir takımın kalitesini tartışmaya gerek yok. Avrupa'daki ve özellikle Almanya'daki Türkiye kökenli insanlara çok iyi geldi bu şampiyona. Türkiye'nin her başarısının ardından sokakları dolduran insanlarımızın gururunu yaşamak çok güzeldi.
Türkiyeli Almanyalılar işyerlerinde, okulda ya da sokakta hep Türkiye Milli Takımını'nın konuşulduğu ortamlarda Türkiye'nin sürekli pozitif konu edildiği bu günlerin eminim tadını çıkardılar.
Bu Avrupa Şampiyonası'nın Türkiye'nin tanıtımına sunduğu katkıyı ise parayla ödemek mümkün olmazdı sanırım. Özellikle Almanya ve Türkiye arasındaki son maç öncesi Alman medyasında gördüğüm kadar Almanca ve Türkçe yayını 1981 yılından beri yaşamakta olduğum Almanya'da hiç yaşamamıştım. Neredeyse tüm gazeteler maç günü yaklaştıkça Almanca baskılarına sürekli Türkçe eklemeler yapma ihtiyacı duydular. Gazete, dergi ve tvlerde yazı yazan, röportajı yayınlanan ve canlı programlara çıkan Almanyalı Türkler'in sayısı da bir hayli fazlaydı.
Üstelik sadece spor sayfaları değil her konuda Türkiye ile kalktı ve Türkiye ile yattı Almanya. Maç nedeniyle Türkiye'yi tanıtan yayınlar aslında tam bir turizm reklamı oldu. Bugüne kadar belki Türkiye hakkında pek fazla bilgisi olmayan bir çok Alman maç sayesinde Türkiye'ye yönelik bir çok bilgiye sahip oldu. Güzel yanı ise bu bilgilerin çoğunun sadece ve sadece olumlu ve güzel tanıtıcı içerikli olmasıydı.
İşte bunun için 3-2'lik yenilgiye -hak etmemiş olsa da Türkiye- değer!
İyi ya da kötü bir antrenör olduğu tartışmasından bağımsız olarak Alman medyasında demeçleri, hali ve tavrıyla sembolleşen Fatih Terim'e ve de tüm futbolculara bu tanıtım için yürekten teşekkürler. Hiç bir profesyonel tanıtım veya lobi faaliyeti bu derece başarılı olamazdı. Üstelik böylesine kısa sürede bu derece başarılı mükemmel tanıtımın gerçek bedelini "Türkiye ödeyebilir miydi?" o da ayrı bir soru.
Final oynanamasa da en az final kadar değerli bu tanıtıma Türkiye'nin epey uzun zamandır ihtiyacı vardı. Çok iyi oldu.
Maçın sonunda Almanların Türkiye Milli Takımı'nı alkışlaması da Almanyalı Türklerin Almanya ve Rusya arasında oynanacak finalde Almanya'yı desteklemesini kolaylaştıracak. Bu da bir başka olumlu gelişme.
