THOMAS WRİGHT
Sabahın erken saatlerinde işe gidip, akşam saatlerine kadar çalışan biriydi Ancak yaşayabilecek parayı kazanan bu iyi insan, başkalarına yardım etmeye zaman ayırdı. Tek günü olan pazara, her şeyi sığdırmayı başardı.
O bir işçi. Dökümhaneden aldığı haftalık ücretle çalışan biriydi. Ama duyarsız değildi. Hapishaneden çıktıktan sonra iş bulmak için çırpınan, yaşamaya çalışan insanlara yardıma yöneldi. Onlar için ne yapabileceğini düşünmeye başladı. On yılda daima ayni konuda çalışarak hedefine ulaştı. Old Bailey Londra’daki mahkeme ve cezaevlerinin bulunduğu yerdi. Orada kısa zamanda tanındı. Haftalığını paylaştırırken, hapishaneden çıkan mahkûmlara pay ayırırdı. On yılda üç yüz kişiye yol gösterecek, iş bulacak kadar önemli ama küçük bir paydı.
Bütün olayı parasını dikkatli ve yerinde kullanarak yaptı. Bazılarının küçük paraları bazı zenginlerin büyük paralarından daha değerli işler yapabilir. İnsanların güvenini kazanması çok önemliydi. O bunu sağlam karakteriyle başardı. Pek çok kız ve erkek ıslah edilip onun yardımıyla yaşama yeniden başladı.
Eline geçen mirası çarçabuk bitirip, yoksulluk sınırına gelen yüzlerce insanın yazılan öyküsü vardır. Para biriktirmekle ilgili de pek çok öykü de dinleriz. Sonunda toprağa karışan bu insanların öyküsü hep paralarını götüremeyişleriyle biter. Ama iyi yaşamak, parayı iyi kullanmak adına bir şeyler söylendiğinde düşünmeye değer. Sadece zengin ve paralı insanların bu topluma yardım edebileceğini düşünmemeliyiz.
Dikkatli yapılan tasarruflar, bütçeler bizim çok büyük başarılara imza atmamızı sağlayabilir, bizi ölümsüz yapabilir. Yeter ki hedefimiz şaşmasın.
