Beyaz işçiler

50 yıldır Türkiye’yi yöneten politikacıların kıyımlarından nasibini alan Dağım!..
’Kış turizminin yüreğinin attı yer’  derler…
Bursa’nın duvağı…
Beyaz orman… Kardelen açar buz bedeninde…
Beyaz -zengin adamların yırttığı parçaladığı beyaz orman…
Tatil günlerinde ünlülerin,  zenginlerin durağı…
Eski Türk filmlerinde Uludağ aşıklarının dramının seyrine dalarken,  o beyaz ormanda bir kaç bahçeli ev ve ahşaptan yapılmış otel  görürsünüz…
Belki de Uludağ’ın tek arşivi o filmlerdedir!..
Ulu … Yüksek dağım… Yaz mevsiminde yeşil-mavi-kahvenin cümbüşünde tüm renkler doğuruverir…
Dünyanın hiç bir fotoğrafında ve hiç bir ressamın tuvalinde bulmak mümkün değil-di-, o görüntüyü yakalamak!…
Şimdilerde resmini yapmak daha kolay… Beyaz dağım karelere sığır oldu…
Beyaz ormanı teleski ve telesiye ile gezmenin keyfi de başkadır…Beyaz -mavi- bulutlarda dolaşmak gibi..
İşte teleski ve telesiyejle bu keyfi yaşatanlar,  Uludağ’ın gerçek sahibi…
İşçi olmuş her biri…
Uludağ’ın gerçek sahipleriyle sohbet  ediniz  …
Beyaz cennetin üvey evlatları…
Uludağ’ın gözyaşlarının donduğu anlar…
Dağın eteklerindeki köyden gelen sahipleri beyaz işçi olmuş…
Onlar, ayaklarına taktıkları iviklerle Bursa’ya kayarak inen ivikçilerin torunları…
Mevsimlik beyaz işçiler…
Tatilcilerin işini kolaylaştırmak için telesiyejlerde çalışan, çevre köylerden gelen dağın köylüleri…
Uludağ yolu boylunca kâr zinciri satışı da  yapıyorlar… Kayakçıların ayaklarına taktıkları ve çıkardıkları zincirle beyaz para kazanıyorlar…
Dağımın toprak işçileri… Bağ, bahçeye bağlı yaşarlar… Kış geldiğinde de beyaz işçiler…
Bir de ’lodosçuluk’ denilen işle geçinirlermiş…
Beyazın düşmanı lodos esmeye görsün… O zaman çiçek açar dağımda…
Beyaz işçilere de iş düşer…
Uludağ’ın konuklarının telesiyelerden düşürdükleri her türlü malzemeyi toplama işine ’lodosçuluk’ deniyormuş…
Lodosun işçileri…
Ne acıdır ki, Dağım’ın gerçek sahipleri beyaz işçi olmuş ….