Bir arada mutlu yaşamak mümkündür…

Tüm operasyonlara, kışkırtmalara rağmen kardeşimsin, Kürt kardeşim… Aşkın sesini bile hüzün ile yaşayan kapı komşum, yüzlerinde gülme çizgisinin yok olduğu, acının, hüznün, sürgünün, zulmün çizgisini taşıyan kardeşim benim.
Her şeye rağmen kardeşiz, çünkü halkların bireyleri kardeştir…
Hrant gibi, Azad gibi…
Konuştuğumuz dil, yaşadığımız kültür ayırmaz bizi, çünkü renktir, çeşitliliktir, bir arada yaşamanın güzelliğidir…
Bütün renklerin çocukları yan yana geldiğimizde dünya güzel olur.
Olur mu hiç, tek çiçekten bir bahçe. Olursa eğer, o çiçek güzel gözükür mü?
Rengimsin, sesimsin… Kardeşimsin…
Gündemin değişimi içinde unutturulmaya çalışılan dayanışma, dostluk, binlerce yıldır birikmelerimiz ile birlikte yaşamaktan mutluyum, çünkü Kürt, Ermeni, Rum, Süryani, Çerkez, Abhaza, Gürcü, Roman, Bulgar, Arnavut… yetmişiki ve daha fazla kültürden olan kardeşlerim ile dünyanın en güzel bahçesini yaratıyoruz. Bu güzelliği yok etmek isteyenlere karşı omuz omuza kavga etmekten de bahtiyarım.
Her dilden türkü dinlemek, her dilden aşk sözleri duymak, her dilden kitap okumak, her dilden oluşan renklerden bir evrende yaşamaktan mutluyum. Bu mutluluğumu yok etmek isteyenlere karşı kavga etmek de evrene barışık olmanın getirmiş olduğu bir görev olduğunu düşünüyorum.
Bir arada mutlu yaşamak mümkündür…
Bir arada kavgasız, silah tüccarlarına rağmen bir arada yaşamak için yan yana duran tüm güzel insanlar kardeşimdir.
Hiçbir insan zorunlu olarak yaşadığı yerden göç etmesin…
Hiçbir insan kendi mutluluğu için başkalarını ezmesin…
Hiçbir insan, betonlar içinde, tek başına yaşamasın…
Hiçbir insan hınç büyütmesin…
Hiçbir insan “üstün insan” olduğunu iddia etmesin, kanıtlamaya kalkmasın…
Hiçbir acı boşuna çekilmiş olmasın, yeter ki bir arada yaşama kültürümüzü geliştirelim.
Bir arada yaşayalım, çünkü bütün renkler ile dünya ve yaşam güzeldir…