Birileri hepimizle fena halde dalga geçiyor.
Oysa ben, bu ülkede artık hiçbir şeye şaşırmayacağıma daha geçen gün söz vermiştim.
Artık politika yazmayacağım demiştim.
Sigarayı bıraktığım gibi, politikayı da bırakacağıma söz vermiştim.
Çünkü bu ülkede politika, tıpkı sigara gibi zehirli ve bağımlılık yapıyor.
Günlerdir, haftalardır nefsimle mücadele ediyorum .
Bu zehri içimden atmaya uğraşıyorum.
Bu berbat tiryakilik, sadece beni değil, halk sağlığını da ciddi biçimde tehdit ediyor üstelik.
Hele şu son günlerde durumum gerçekten vahim.
Televizyonda, radyoda, komşuda, bakkalda her yerde bu zehir çıkıyor karşıma.
Kaçmak istiyorum, kaçamıyorum.
Sık sık gözlerim kararıyor, tansiyonum bir iniyor, bir çıkıyor.
Zihnimde, kanımda, canımda bu zehir.
Üstelik son günlerde at izi, it izine iyice karışmış durumda.
Ben de pirinç ayıklayacak hal, mecal kalmadı anlayacağınız.
Uykularımdan oldum, kabuslar görüyorum artık.
Dün gece yine rüyama girdi bu illet.
Rüyamda, Devlet Bahçeli ve Deniz Baykal kol kola girmiş, Bıji Apo diye bağırıyor,
BDP’liler ise bu ikiliye tilili ve zılgıt çekerek eşlik ediyorlardı.
Biliyorum saçma.
Biliyorum, rüya deyip,üstünde durmamam lazım.
Ama belli mi olur, Türkiye burası.
Rüyana bile dikkat edeceksin arkadaş.
