‘Taksim Dayanışma’ Gezi’nin ikinci yıldönümüne girerken ‘HERYERDEYİZ’ dedi.
Doğru ‘HERYERDEYİZ’…
O gün Gezi’nin içinde olan, Gezi’yi yaratan bütün kesimler hala bu toplumun içinde bir yerlerdeyiz…
Bu yüzden toplum olarak aynı sorunları yaşamaya devam ettiğimiz sürece, Gezi’yi oluşturan koşullar da hep geçerliliğini koruyacak ve Gezi ‘gerçekleşme ihtimali olan bir potansiyel olarak’ her zaman bu toplumda var olacak…
Yani Gezi bitmiş, bir yere gitmiş falan değil…
Gezi direnişinde milyonlarca insan farklı nedenlerle de olsa, bir şeylere isyan etmiş, sokaklara dökülmüştür. Bu bir anlık öfke ya da geçici bir taşkınlık değildir. Bu toplumda çok ciddi rahatsızlıkların olduğunun, insanların tahammüllerinin sınırına geldiğinin bir işaretidir…
Peki Gezi’den bugüne ülkede bir şey değişmiş midir?! Ya da eskisine göre daha iyi durumda olan bir şey var mıdır? Hayır, aksine Gezi’nin yaşandığı günlerle kıyaslandığında ülkenin gidişatı çok daha kötüdür.
Adaletsiz ve haksız uygulamalar eskisine göre daha çoğalmış; toplumda yargı ve adalete olan güven yerlerde sürünmeye başlamış; yargı ile birlikte toplumsal vicdanı temsil eden ikinci kurum olan basının üzerindeki baskılar her geçen gün artmış; iktidara karşı eleştirisi olan herkes ya tutuklanır, cezalandırılır ya da işten atılır hale gelmiştir.
Gezi direnişinin en önemli ateşleyici unsurlarından biri olan ‘Kent talanı’ tam gaz devam etmektedir…
O günden bu yana sermayenin elini güçlendirecek, istediği her yeri yıkıp yapmasının önündeki engelleri kaldıracak nice ‘talan ve soygun yasası’ çıkarılmış, yıkılan, yok edilen parklara, okullara, meydanlara, evlere, mahallelere yenileri eklenmiştir… Sıradaki daha birçok ‘rantsal talan projesi’ de seçim sonrası süreci beklemektedir…
Peki madem durum bu kadar kötü, bugün Gezi’yi oluşturan o koşullardan çok daha ciddi sorunlarla karşı karşıyayız, o zaman Gezi’yi tutuşturan o ateş, o ‘Gezi ruhu’ nerede?
Toplum olarak Gezi öncesinden de daha suskun bir bekleyişle neyin değişeceğini, iyileşeceğini umuyoruz?!
Evet Geziyi yaratan unsurlar bizler hala bu toplumun içinde, HERYERDEYİZ!… Ve o gün bizlere isyan ettiren sorunlar, haksızlıklar, adaletsizlikler de öyle, hala HERYERDE…
Öyleyse neden bu kadar sakin kalabiliyoruz? Adeta ölü bir toprak serpilmiş gibi üzerimize…
O gün bizi harekete geçiren ‘Gezi ruhu’, o ateş o coşku neden yeniden bizleri ‘BİR ARAYA’ getiremiyor; o kalkışmayı, o direnişi neden bir kez daha ‘HEP BİRLİKTE’ Yaşayamıyoruz?!
Bu konuda ben her zaman olduğu gibi yine sabırsız davranıyorumdur kim bilir?..
TARİH DE HER ZAMAN OLDUĞU GİBİ YİNE SABIRLA KENDİ PLANLARINI HAZIRLIYORDUR…
