Antalya’nın Kaş İlçesine bağlı Kalkan Beldesindeki “mini tatil”imizde hem güzel yerler gördük, hem de güzel insanlarla tanışma şansını elde ettik.
Aslında bir taşla çok kuş vurduk.
Kuşlar saymakla bitmez, en önemlilerinden biri hayvansever insanların bu beldede adeta kamp yapıyorlarmış izlenimi vermesiydi.
Bu belde de sokak köpekleri çok.
Kalkan’ın sokak kedileri ise köpeklerle sanki yarışıyorlar.
Hayvan popülasyonunun artmasından genelde şikayet yok.
Sokak köpeklerinden ise var.
En çok şikayet edenler beldenin yerli sürücüleri.
Yani ticari araç sahipleri.
Yani taksiciler.
Sevmediklerinden değil. Aniden önlerine çıktıklarında, araçların altında kalıp ölmelerinden korkuyorlar.
Bu beldede yerlisi ve yabancısıyla halk hayvan sevgisiyle tanışmış.
Ülkenin bazı büyük kentlerinde “mebzul” miktarda bulunan “hayvansavar”lara burada geçit yok.
Çünkü burada hayvan düşmanlığı “eser” miktarda.
Gerçi herkesi hayvanları sevmeye mecbur edemezssiniz ama bu güzelim doğa parçasında onlara yaşama hakkı tanımamazlık edemezsiniz.
Etmemelisiniz.
İşte tam bu noktada yaşamlarının uzun bölümlerini Belçika ve Ankara’da geçiren, son iki yıldır ise Kalkan’a yerleşen Sadık ve eşi Neşe Öğretir çifti köpeklere de , kedilere de sahip çıkmışlar.
Hem de ne sahiplenme.
Gönüllülük esası üzerine kurmuşlar sahiplenmeyi.
Hem hayvanları seviyorlar, hem de sevgiyi herkese bulaştırmaya çalışıyorlar.
“Tam 35 yıl 3 ay Nato Genel Sekreterliği çatısı altında çalışan Sadık Öğretir emekli olduktan sonra, eşi Neşe ile birlikte iki yıl önce “Ver elini Kalkan Patara Kulübü, biz geliyoruz” demişler ve buradaki villalardan birini satın almışlar, bu güzelim beldeye yerleşmişler.
Bakmışlar ki bu beldede kedi ve köpek çok.
Onlarda da hayvan sevgisi çok.
Doğanın gözde parçaları, vahşi doğanın ehlileşmiş türü kedileri korumaya almak için kolları sıvamışlar.
Patara Prince Otel ve Patara Kulübü evleri geniş bir alana yayılı olduğu için, bu güzel doğa parçası içinde onlara yer aramışlar.
Otel ve evlerin mimarisini yapan, bu proje ile Italyan’lardan Devlet Liyakat Nişanı da alan Yüksek Mühendis Turhan Kaşo, bir hayvansever olarak iki katlı şantiye binasını kediler için tahsis etmiş. Daha doğru tesislerin yönetim kurulu sadece buranın kedilere tahsisi için karar almışlar.
Diğer tüm sorumlulukları Öğretir ailesi üstlenmiş.
Şantiye binası deyip de geçmeyelim.
İki katı ahşap yapıda gerekli değişiklikleri yaptıran Öğretir çifti, kendi maddi imkanları ile adeta bu yapıyı villaya dönüştürmüşler ve bu mekana çevredeki tüm kedileri getirmişler.
Kediler aşılı.
Kediler kimlikli.
Kediler güvenlikli (gerçekten bu alan özel güvenlik elemanlarının denetimi ve gözetimi altında).
Kedilerin bulunduğu villanın yanından araç yolu geçiyor. Kediler araç altında kalmasın diye yola hız kesici kasisler yaptırmışlar.
Bir de uyarı levhaları : “Dikkat kedi çıkabilir…”
Kedilerin kuru mamaları ve suları otomatik kaplarla sunuluyor bu “şanslı” hatta “ballı” kedilere.
Kendi alanları ve bahçeleri içinde değil, bu “imtiyazlı” kedilerin tüm alanlarda gezmeleri serbest.
Patara Prince Oteli plajlarına kadar iniyorlar, herkes tarafından seviliyorlar. Ancak otel misafirleri ve personeli tarafından beslenmeleri yasak.
Çünkü kendi mekanlarındaki mevcut yiyecek ihtiyaçları hem güvenli, hem sağlıklı ve hem de cezbedici…
Öğretir Çifti sabah, öğle ve akşam yemekleri sırasında villada toplanan kedilere uğruyorlar, esksikliklerine bakıyorlar, seviyorlar ve sağlıklarını kontrol ediyorlar.
Yazın soğuktan, kışın aşırı sıcaktan korunan “Patara’nın şanslı Kedileri Projesi” belki Türkiye’de tek.
Üstelik sivil toplum projesi değil, Öğretir Ailesinin tek başlarına hayata geçirdikleri proje.
Bence hayvansever dernekleri, tv ekranlarında caka satan sivil toplum kuruluşlarının liderleri, Çevre Bakanlığı, yardımsever sivil toplum kuruluşları ne yapıp yapmalı 2009 yılı sonunda bu projeyi ödüllendirmeli.
Ödüllendirmeli ki, yeni yeni Öğretir aileleri ortaya çıksın.
Ödüllendirmeli ki hayvan sevgisi yurt sathına yayılsın.
Ödüllendirilmeli ki gaddar yerel yöneticilerinin kedi-köpek katliamlarının önü kesilsin.
Ödüllendirilmeli ki sevgi, hayvan sevgisi kalplere yerleşsin.
Yerleşsin ki insan olduğumuzu hatırlayalım.
(devam edecek)
