Kimlik tartışması, zaman zaman alevlenen bir tartışmadır. Bu kez tartışmayı başlatan Cumhurbaşkanı Tatar oldu. Başkaları gibi, eşeklere vurgu yapmasa da, Tatar son zamanlarda ateşli bir tartışmaya neden oldu. Çok şeyler yazıldı, söylendi yine Kıbrıslılık üzerine.
Bu yazıda ben konu üzerinde edep sınırlarını zorlayan sosyal medya tartışmalarına değinmeyeceğim. Tek söyleyeceğim şudur: Kimlik bireye özgü bir kavramdır. Ben kendimi nasıl tanımlarsam oyum. İsteyen kendine Kıbrıslı, Kıbrıslı Türk, Türk, Kıbrıs Türkü, Kıbrıslıtürk, Türkçe konuşan Kıbrıslılar diyebilir. Mevkisi ne isterse olsun, kimsenin başkalarına kimlik konusunda (ve diğer konularda) kendi kişisel görüşlerini empoze etme hakkı yoktur.
***
Yıllardır söyler, dururum. Kıbrıs’ta çözümü siyasetçilerin sağlamasını beklemek boşuna vakit kaybıdır. Kıbrıs’ta çözümü Kıbrıslı toplumlar zorlayacaktır. Kıbrıslıtürkler ve Kıbrıslırumlar. Nasıl? Benzerliklerini, ortak paydalarını vurgulayarak. Bunların başında ise kültür gelir. Ortak Kıbrıs kültürümüz.
Kültürün, sanatın toplumları yakınlaştırmada ve toplumsal çatışmaların giderilmesindeki önemli rolü birçok ülkede yıllardan beri kanıtlanıyor. Aşağıdaki yazı Galway Üniversitesinden Dr.Edel Hughes tarafından Demokratik Gelişim Enstitüsü için Türkiye’de sanat ve kültürün barışa olumlu katkısı üzerine yazdığı İngilizce / Türkçe rapordan bir alıntıdır:
“Hâlihazırda devam eden şiddet ve baskı ortamlarında bile sanat hesap verebilirlik ihtimalini gündemde tutabilir, özgürlüğe dair bir izlenim verebilir ve hatta topluluğun bilincine uzlaşma fikrini aşılayabilir. Sanat ve kültür girişimlerinin tek başlarına barış inşasına yeteceklerini düşünmek mantıksız olacaktır; fakat yukarıdaki örneklerin de gösterdiği gibi, bu girişimler çatışmanın hatırlanmasında önemli bir rol oynarken bir yandan da çatışmanın zarar verdiği toplulukların yeniden inşasında işlev gösterebilirler”. “Çözüm Sanatı: Çatışma Döneminde Kültür ve Sanatın Rolü” – Dr. Edel Hughes The-Art-of-Resolution-Edel-Hughes.pdf (democraticprogress.org)
Güney Afrika’da ırkçı Apertheid rejiminin çökmesiyle başlayan uzlaşma sürecinde halkın yaşadığı travmayı iyileştirme amacıyla tiyatronun yaygın ve etkili bir şekilde kullanıldığı biliniyor.
Kıbrıs’ta barışa katkı için canla, başla çaba gösteren Kıbrıs Havaları Derneği, Kıbrıs’ta Barış İçin İki Toplumlu Koro, Kıbrıs Oda Orkestrası gibi çeşitli sanatsal insiyatifler mevcuttur. Ayrıca sendikaların, eğitimcilerin, gençlik derneklerinin önderliğinde Kıbrıslı toplumları yakınlaştırmayı amaçlayan birçok projeler bulunmaktadır.
Diaspora halklarının da, geride bıraktıkları çözümsüzlükle kıvranan ülkelerinde barışın inşası için yapabilecekleri önemli katkılar vardır. İngiltere’de yaşayanlar Kıbrıslılar olarak adamıza çözüm ve barışın gelmesine yaptığımız katkının şimdiye dek yeterli olduğunu söylemek yanlış olur.
Kıbrıslıların ortak sanatsal, kültürel etkinlikleri maalesef şimdiye dek çok küçük bir zümreye hitap edebilmiştir. Bu alanlardaki işbirliğimiz yıllık düzenlenen Kıbrıs Şarap Festivali ve son yıllarda sol örgütler tarafından organize edilen birkaç barış konseri ile kısıtlı kalmıştır.
Yıllardan beri Kıbrıs’taki barış çabalarına katkı yapmak için büyük bir özveri ile didinen artık yaşları ilerlemiş Kıbrıslı yorgun demokratlar, şimdi kolları sıvamışlar, 8 Ekim tarihinde gün boyu sürecek ortak etkinlikler yapmaya hazırlanmaktadırlar. Etkinlik planlama komitesinde gençlerin de bulunduğunu görmek sevindiricidir.
Etkinlik, çözümsüzlüğün devamını sağlamak için her iki tarafın da çabalarını artırdığı bir zamana rastladığından çok önemli bir nitelik taşımaktadır. Gerek Kıbrıs’ta gerekse diasporada Kıbrıslılar olarak bu çabalara şiddetle karşı olduğumuzu göstermek için tam bir fırsattır bu önemli etkinlik. Katılalım ve siyasilere, çözümsüzlük tacirlerine inat, ortak kültürümüzün güzelliklerini birlikte yaşayalım. Aynı zamanda yüzlerine çözüm ve barışın onlara rağmen, ve Kıbrıslılar tarafından inşa edileceğini haykıralım.
