Dünyanın, Tokyo, Sao Paolo ve New York’dan sonra gelen 4. büyük şehri Meksiko şehrinde yaşam, büyük şehirlerin sahip olduğu bütün olanakların ve avantajlarının yanında kaçınılmaz olarak bir çok sorunu da beraberinde getiriyor. Trafik, hava kirliliği, kalabalık, uzaklık ama en önemlisi gittikçe artan suç oranı elbette büyük şehirlerin sorunu ama özellikle Meksiko’da, 1990 yıllarının ortasında yaşanan ekonomik gerileme ile artan fakirlik oranı yükselen suç grafiğinin en önemli sebeplerinden biri. Kapkaçcılık, araba hırsızlığı, silahlı saldırı, fidye için adam kaçırma en sık görülen suçlar. Ayrıca maaşların düşük olması çoğu zaman polis teşkilatını da bu işlere ortak ediyor. Yanlış yere park etmişseniz, girilmez sokağa girmişseniz yani bir trafik suçu işliyorsanız ve polis sizi durduruyorsa, polise vereceğiniz 3-5 dolar mordida (küçük rüşvet)sizi bu durumdan kolaylıkla kurtarabilir. Polisin de bu organize suçlara bulaşabileceği güvensizliği insanı doğal olarak çok da rahat ettiren bir duygu değil.
Bir çok güzel mahallede kapılarının önünde kendi güvenlik görevlileriyle yaşayan, sadece kendi sokaklarına özel olarak devriye tutan ve giriş-çıkışlarına konulan bariyerler ile kimlik gösterilerek girilen sokaklar bu şehirde hiç de şaşırtıcı değil. Meksiko’nun parlak fıstık yeşili beetle taksilerine, plakasını veya şöförün vergi tabelasını görmeden binmişseniz, heyecanlı bir yolculuk sizi bekliyor olabilir. Bu kocaman şehrin bir sürü bilmediğiniz sokaklarında taksi şöförü tarafından soyulmak, şehir dışında telefonsuz, parasız ve kredi kartsız kalma olasılığınız herzaman var. Bizim türk taksicileri müşteriden gelecek bir tehlikeye karşı kendini korumaya çalışırken, Meksiko’da halk kendini taksicilerden korumaya çalışıyor. Onun için Meksiko’da yabancı olarak yaşıyorsanız ve renginiz kumraldan sarışına doğru gidiyorsa, yapılacak en akıllı şey öncelikle az parayla, takısız, kredi kartsız olarak dışarı çıkmak ve ulaşımınızı dolmuş,otobüs metro veya küçük ve sevimli beetle taksilerle değil, sitio denen durak taksileriyle yapmak ve cebinizde hatta elinizde sıkı sıkı cep telefonunuzu tutmak.
Vatandaş Emniyeti Enstitüsü (ICESI) –ki böyle bir kurum bile var- Başkanı Luis de la Barreda, Meksiko’da işlenen 8 suçun ancak bir tanesinin gerekli makamlara bildirildiğini söylüyor. Bu da işlenen suç istatistiklerini 8 ile çarpmak manasına geliyor. “ve maalesef ülkemizde suç oranı 100 bin kişide 11 bin” olarak da ekliyor.
*Meksiko’da her 10 aileden 3 tanesi bu işlenen suçların kurbanı oluyor.
*Suç oranı en yüksek eyaletler; Baja California, Meksiko ve Quintana Roo.
*10 suçtan 7si 19-35 yaş arası kişiler tarafından işleniyor.
*Suçların %73’ünü hırsızlık oluşturuyor.
*Halkın yarısından fazlası, sokakta ve ulaşım araçlarında kendini güvende hissetmiyor.
*Tüm ülkede 66 bin evden soruşturma davası açılmış.
*İşlenen 100 suçta sadece bir kişi cezaevine gidiyor.
*Soruşturma açılan davaların% 4.5’i araştırılıyor, bu %4.5 ‘in sadece 1.6 kadarı hakime ulaşabiliyor.
*Meksiko’da işlenen 5 suçtan, 1 tanesi araba çalma ve hırsızların yaş ortalaması 20.
*Halen hapislerde adi suçlardan yatmakta olan 32 bin suçlu bulunuyor.
*Sadece Meksiko şehrinde fidye amacıyla günde 3 kişi kaçırılıyor.
Şimdi tüm bu istatistikleri okuyup gözünüzü korkutmayın. Yaklaşık 2000 km2lik bir alanda ve 20 milyon nüfüslu bir şehirden beklenebilecek kötülükler bunlar. Latin dünyanın kapısı bu koca şehir, mıknatıs gibi tüm ülkeyi kendine çekmekle kalmıyor, diğer Latin ve güney Amerika ülkelerinin insanlarını da çekiyor. Her tür keşmekeşine, kalabalığına rağmen Meksiko, sanatı mutfağı, renkleri, kokusu, çeşitliliği, insanlarının kibarlığı, ne doğuyu ne de batıyı hatırlatan inanılmaz tarihi ve kültürüyle bir büyükşehir.
Onun için Meksika’da ne oluyorsa, Meksiko’da oluyor diye boşuna söylemiyorlar.
