“Hırslı önüne gelene saldırır; hırslının yüreğinde zulüm pusu kurar; kuvvetlenince bunu açığa vurur, zayıfken içinde uyutur.” Bu söz çok tanıdık geldi değil mi? 1001 Gece Masallarında bir atasözü olarak yer alır. Haset bir veziri tanımlamak için kullanılmıştır. Bugüne ait değildir!
Hiç düşündünüz mü, bakanlar kurulunun masası nasıl? Yuvarlak olmadığını ve elips olduğunu ekranlar aracılığı ile görünce, ilk anda zihnimde bir şeyler canlanmadı ama gün geçtikçe bende başka çağrışımlara sebep oldu.
Bizdeki isimlendirmelere bakarak, bu masanın özelliğini çözmeye çalıştım, çünkü eskiden dikdörtgen ve uzun bir masanın etrafında politik manevralar yapılırken, bugün masa değişmiş ve elips görünümü almış. Aslında elipste yuvarlak masanın yanlardan bastırması ile oluşur! Başka bir değim ile, dikdörtgen masanın köşelerinin yontulması ile de oluşur, köşeler oyulurken, orta taraftan dışarıya doğru basınçtan kaynaklanan bir çıkıntı oluşmuş!
Bakanlar, başbakana bakacak şekilde yerleşir bu masaya… Bakan adı üzerinde, ‘bakmak’ ile yükümlüdür, yeni düzenlemede başbakana! Başbakan ise bakanlarına bakar ve zaman zaman sonsuzluğa bakar gibi gözlerini onların üzerinden çeker ve geleceğe doğru transa geçebilir. Başbakan nereye bakıyorsa, ona bakanlarda oraya bakmasını düşünürsünüz değil mi? Hayır! Bakanlar, başbakana bakmak ile yükümlüdürler ve onun dudaklarının arasından çıkacak sese dikkat kesilmişlerdir. Başbakan, adı üzerinde, başta bakar ve kendisine bakanların dışından bakar. Onun oturduğu sandalye, hem hepsini görmeye müsait, hem de geleceğe bakmak için elinde verileri incelemeye uygun bir yapılandırması vardır. Bakanlar, başbakana bakmak ile yükümlü olduklarından, bakmak işlevini yerine getirirler. Hiçbir kimse, bakan birine neden bakıyorsun diye suçlayamaz, çünkü bugün bütün sorumluluk bakanda değil, başbakandadır.
Bir insanın kimliğini ve gerçek yüzünü görmek istiyorsanız, ona makam verin demiş atalarımız. Atalarımız o kadar çok söz etmişler ki, bir birine zıtları bile doğru kabul eylemişlerdir. Bugün, atasözlerini unutur hale geldik, reklam ve güldürü dizilerindeki kelimelere takılır olduk! O sözlerin hangi güzel sözün bozulmasından elde ettiğini bile düşünemeyiz.
Başbakan, kamunun önünde ekranlar aracılığı ile her daim olur. Rahatsızlanınca ekonominin damarları daralır, bir sözüne göre; ekonomik krizin delip geçtiği zaman diliminde, teğet geçtiğini sanırsınız. Başbakanın sözleri, toplum ve ekonomi çarkı içinde dalgalanmalara sebep olabilir. Doğaldır, o başbakandır.
Birde bakanları içinde, mikrofonu seven bülbülleri olur. O bülbülleri ise, bakanların baktığı başbakanın sözlerini kamuya aktarmakla sorumludur. Başbakanın olmadığı yerde, mikrofonu eline alır, örneğin bir parti toplantısındadır, bir kongrededir falan filan yerde yani, mikrofonun olduğu yerde olması önemlidir. Çünkü sesi gür çıkacaktır. Farz edelim ki, karşısında da bir köylü olsun. Köylü, ektiği ürünü pazarda emeğinin karşılığı satamadığını, çünkü dışarıdan gelen ürünler sayesinde elinde kaldığını, yok paraya satarsa eğer benzin alamayacağı için gelecek senenin ürününü yetiştiremeyeceğini söyler. Başbakana bakan bakan, yalaaan diye avazı çıktığı kadar bağırır. Otur der yerine, provoke etme burayı diyerek çıkışır. Parti toplantısında muhalefet olacak değil ya, köylü ama ben size oy vermiştim der, der ama pişman olmuştur, kendisinin seçtiği adam şimdi kendisini yalancılıkla suçluyor.
Hayatın gerçeği kendisini doğruluyor, devletin istatistiği ise bakanı doğruluyor. Kafası karışıyor köylünün, doğru hangisi, kim yalan söylüyor? Başbakana bakan derki, bakın arkadaşlar ekonomimiz şöyle büyüdü, enflasyon canavarını yendik, fiyatlar hep aynı! Fakat nedense benzin istasyonundaki rakamlar gün be gün değiştiğini ve hep artış yaptığını söylemez! Ağzının payını almış köylü, ne derse yalancı konuma düşecek, susar oturur. Koskoca bakan yalan söyleyecek değil ya, üstelik mikrofon ve ekranlar önünde!
Bakanlar, başbakana bakar bakanlar kurulundaki odada. Masa o şekilde düzenlenmiş ve sendeleyeler ona göre konumlanmıştır. Hangi bakanın, nereden başbakanı göreceği ince ince hesaplanmıştır.
Başbakan, bakanlarına bakar. Bakanlar sadece başbakana bakar, bir de önlerinde konmuş ekrana bakar! Başbakanın niyetine uygun istatistikler açıklanır, eğer niyetine uygun çıkmaz ise sonuç, niyete uygun denekler seçilir ve niyete uygun istatistikî veriler açıklandırılır. Bu sayede, bakanların ve başbakanın doğru söylenmesi sağlanır. Başbakan her şeyi bilen konumdadır, ne derse doğrudur. Bazen pot kırar ama o potları derleyecek, toparlayacak profesyoneller nasıl olsa vardır, üstelik o profesyoneller eskinin solcusu ve güvenilir olanlardan seçilir. Eski solcu olunca, gönüllü istihbarat elemanı gibi çalışıp, aracı olabilir. Sadece görüşmelere bilgi taşıyıcısı değil, evrak taşıyıcı bile olur. Yeter ki, para ve itibar verilsin. Arada bir iki gazete de köşe yazarlığı, ekranlara da daimi yorumcu olsun! Kendi gibi düşünenlerin oluşturacağı bir tartışma programı olsun! Tartışma programları övgü programlarına dönüştürülsün! Al gülüm, ver gülüm, kasalar dolsun! Doğru, gerçekten neydi, neyi anlatıyorlardı?
Başbakan nereye bakıyorsa, onlar oraya bakmaz, onların bakış açısı sadece başbakanı ve başbakanın dudaklarının arasından sözleredir. O sözlere anlamlar yüklenerek gerçek ve doğru başka anlamlara yüklenebilir! Başbakanın niyeti ile yaptıkları arasında mesafe varmış, kimin umurundadır ki! Köylü der ki, tarlama gidecek benzin bulamıyorum, bakan ve bakan gibi bakanlar derki, yalaaaan! Köylü elini cebine sokar, kredi kartını çıkarır! Demek, kredi kartının limiti hala dolmadı, o zaman bakan ve bakanlar gibi bakanlar haklı! Gider benzinciden kredili benzin doldurur!
Kredi kartları ile ilgili hatırı sayılır bir borçlu birikmiş, kredi kartları borçları ülke bütçesinin üzerine çıktığında ne olacak dersiniz? Bunu biz bilecek değiliz elbette, başbakan bilir… Ona bakanlar, ondan gelecek sözleri bekler! Bizde onların doğrularını bekleriz! Bizim doğrularımız nasıl olsa, yallaaaaan!
http://cemoezkan.blogcu.com
