Mustafa Yalçıner / Evrensel – 9 Nisan Cumartesi günü İstanbul’da toplu taşımaya yüzde 40’lık zam uygulanmaya başlandı.
İETT Genel Müdürü, bilet fiyatları akaryakıt giderlerini karşılamıyor, belediye bütçesine 10 milyarlık ek yük biniyor ve bu sürdürülemez, diyordu.
Gerekçe yanlış değil. Hükümet, tüm zorunlu tüketim maddeleriyle birlikte elektriğin yanı sıra akaryakıta sürekli zam yapıyor. Dünyada petrol fiyatları artmasa bile Türkiye’de benzinle mazot sürekli zamlanıyor. Ve depoları doldurulmazsa otobüslerle metrobüslerin çalışmasının sürdürülemeyeceği bir gerçek.
Ancak, İstanbul Büyükşehir Belediyesinin (İBB) muhalefetin, CHP ve Millet İttifakının elinde olduğu ve Belediye Başkanı E. İmamoğlu’nun büyük iddialarla seçilip koltuğuna oturduğu da bir başka gerçek.
Hatırlayalım, İmamoğlu “Her şey çok güzel olacak” diyerek belediye seçimini kazanmıştı. Peki, “güzellik”, yılbaşında zaten yüzde 30’a yakın zam yapılmış olan toplu taşıma bilet fiyatlarının 3 ay sonra yeniden yüzde 40 zamlandırılması mıdır?
2021 sonunda tam bilet 4 TL’ydi. Yılbaşında 5,48; 9 Nisan’da ise 7,67 TL oldu. Neredeyse 2 kat artırıldı bilet fiyatı İstanbul’da. Öğrenci biletleriyse 2 TL’den azken önce 2,66; en son ise 3,74 TL’ye çıkarıldı. O da 2 kata yakın zamlandı yani. Geçtiğimiz yıl 316 TL olan aylık kart, yılbaşında 430, 9 Nisan’da ise 602 TL oldu. Yine 2 kat zam! Peki, CHP halkın ulaşımını zamlandırmak için mi İBB yönetimine geldi? İmamoğlu ulaşımı iki misli pahalandırmak için mi İBB Başkanı oldu? İstanbul halkı, CHP ve İmamoğlu’na otobüs ve metrobüsü durmadan zamlandırsın diye mi oy verdi?
Akaryakıt fiyatlarının zamlanması belediyeyi zorlar. Ama belediye ve başkanının ilk aklına gelecek şey, otobüs/metro biletlerine zam yaparak İstanbul halkına bir tokat da kendilerinin atması mıdır? İlk seçimi kazanıp ekonomiyi birkaç ayda düzelteceğini vadeden CHP ve “Her şeyi güzelleştireceğini” söyleyerek başkan olan İmamoğlu, AKP zamlarının uygulayıcıları olacaklarsa, şimdiden iddialarını bir kenara koysunlar! CHP ve İmamoğlu, değiştirmeye çalışmayıp, halkı canından bezdiren AKP politikalarının aktarıcı kayışı rolü oynayacaklarsa, halk kendilerine neden inansın? Zam yapıcılıkta AKP’den aşağı kalmayacaklarsa, hâlâ ortalıkta “kurtarıcı” pozlarında nasıl dolaşırlar? AKP zam yapacak ve CHP’yle Belediye Başkanı İmamoğlu hiç sektirmeden bu zamları halka yansıtarak hayatı iyice çekilmez kılacaklarsa, bu türden bir “muhalefete” ihtiyaç var mıdır?
İmamoğlu, Ankara BB Başkanı M. Yavaş’la birlikte, ekonomik kriz ve zamların ilk günlerinde iddialıydılar. Halka yardım vadedip bu iddiayla yardım kampanyaları açtılar. Ödeyemeyenlerin su ve elektrik faturalarının ödenmesi için alternatifler deneyip eleştirdikleri AKP zamlarına aracılık etmekten kaçınmaya ve çareler aramaya çalıştılar. Muhalefet, politikalarını suçladığı iktidarın yıkıcılığına çare arayıp bulmak yerine onun dayattığı zamların uygulayıcısı rolünü üstlendiğinde gereksizliğini ilan etmiş olur. İmamoğlu ulaşım zamlarıyla tam da bunu yaptı.
Çoğunluğu AKP kontrolündeki İBB Ulaşım Koordinasyon Merkezi (UKAME), istediği yüzde 50’lik zammı onaylamayınca İmamoğlu ibret verici bir tutumla toplu taşıma zammını savunmaya devam etti. Hayatlarını kolaylaştırma iddiasıyla başkan olduğu İstanbulluyu düşünüp kollamak yerine zamların faturasını halkın sırtına yıkmayı seçti. Zamlarıyla AKP’nin vurduğu halka bir de CHP ve İmamoğlu vurdu:
“İETT’yi, metroyu, deniz ulaşımını, taksi, dolmuş ve otobüs esnafımızı batırmaya yönelik kararlara imza atanları kınıyorum. İETT’yi batırmak istiyorlar. Yüzde 50 fedakarlıkla hazırlanmış bir tarifedir. Kurumu rahatlatan değil, vatandaşı koruyan bir zam rakamıdır.”
Yüzde 50 ulaşım zammı vatandaşı korumakmış! Bu nasıl bir mantıktır? Evinden işine işinden evine gidip gelmekten başka çaresi olmayan, zamlardan bizar olmuş halkın yaşamını yarı yarıya pahalandırmak ne tür bir vatandaş korumacılığıdır? Bu şaşkınlıktır!
Perşembenin gelişi çarşambadan bellidir. AKP’yle zam yarışına giren burjuva muhalefetin halka bir yararı olamaz. Halka düşen, bağımsız bir halk seçeneği oluşturmak ve burjuva partilerine umut bağlamadan kendi iktidarının yolunu açmaktır.
