AB ve Türkiye arasındaki üyelik ilişkisinin en önemli konularından ya da sorunlarından olan Kıbrıs Konusu’nu yakından tanımak amacıyla sürekli KKTC’de her gün izlenen günlük gazetelere bakmak gibisinden bir alışkanlığım olduğundan son günlerde gündeme gelen elektrik kısıntılarının insanları nasıl rahatsız ettiğini ve haklı olarak kızdırdığını da sürekli okudum.
Gaz türbinleri, trafolar ve sistemin diğer parçaları ya eski olduklarından ya da işletenlerin beceriksizliğinden sürekli devre dışı kalmaktalar. Hatta medyaya yansıdığına göre halk artık mazot alacak parası kalmayan kurumların yakıt olmaksızın çalıştıramadıkları santralleri “arıza” sözcüğünün ardına saklanarak çalıştırmadıklarına inanmakta.
Anlatılanlar gerçektir ya da değildir bunu bilemem ama bir gerçek var ki o da KKTC’de bir elektrik sorunun olduğu.
40 ve 50 dereceye varan korkunç sıcakların yaşandığı bir dönemde elektriksiz kalmak sanırım uygarlıktan kopmak gibi bir olay olabiliyor günlük yaşam akışında.
Diğer yandan tüm Kıbrıs adasının su kaynaklarının da yetersiz kaldığı yıllardır bilinen bir gerçek.
Bence bu sorunun tek çözüm yolu KKTC ve Türkiye arasındaki bu sorunun çözümü ile ilgili işbirliğinin hızlı bir şekilde hayata geçirilmesi.
Bildiğim kadarıyla 1998 yılının Mayıs ayında “KKTC İçmesuyu Temini Projesi” suyun Türkiye tarafından Dragon Çayı’nda hazırlanması, KKTC’ye nakli ve KKTC’de depolanması amacıyla Bakanlar Kurulu Kararnamesi ile Alsim Alarko firmasına verilmiş.
Ve bu konuda da çok adım atılmış bugüne kadar.
Uzun ve sıcak yaz ayları ile zor koşullara sahip KKTC’nin ana gelir kaynaklarının turizm ve tarım olduğu göz önünde tutulacak olursa günümüzde ve gelecekte içmesuyu ve enerji sorunun ne derece önemli olduğu da ortaya çıkmakta.
Yapılan incelemeler göre 2005 yılında takriben 8,4 milyon metreküp olan içmesuyu açığının 2035 yılında takriben 31,78 milyon metreküp olacağı tespit edilmiş.
Sözünü ettiğim proje gerçekleştiği takdirde yılda 75 milyon metreküp su Türkiye’den 80 kmlik çok özel bir boru hattı ile KKTC’ye ulaştırılacak.
Bu projenin sorumlularının anlattığına göre bu proje kapsamında suyun yanı sıra elektriği de KKTC’ye taşımak mümkün. Türkiye’nin enerji fazlasının KKTC’ye aktarılması elektrik kısıntılarının da sona ermesi anlamına gelecek.
Yani politika ve sivil toplum bu projenin gerçekleşebilmesi için gereken özeni gösterdiği takdirde inşaatın başladığı tarihten itibaren dört yıl içinde KKTC’nin su ve enerji sorununu çözmek mümkün olacak.
Ayrıca ihtiyaç fazlası içmesuyunun Kıbrıs Rum Kesimi’ne de sunulması hem KKTC’nin prestiji hem de AB ile ilişkiler açısından da KKTC için büyük bir avantaj olacaktır inancındayım.
Yeter ki bu konuda tüm sorumluluk taşıyanlar bir an önce bu projenin inşaat aşamasına gelmesine destek olsunlar.
Sorunlar üzerine kavga ile vakit kaybetmek yerine var olan makul çözüm olanağını uygulamak için kolları sıvamak bence tek yol bu sorunun çözümü için.
