derlemiş bir demet
mavi göndermiş bana
uzaklardan,
kalakaldım elimde, mavilerle …
kayar gider hep
avuçlarımdan
mavi benim
tutunamam mavilere,
tutamam
şimdi avuçlarımda
bir demet mavi
o bana bakıyor
ben ona,
ne yapacağım
bu maviyi şimdi ben …
Annem yapardı bunu bana
tutuşturup elime maviyi
yollardı okula,
okul da yok artık gidecek …
bir demet mavi elimde,
kalakaldım …
ben ona bakıyorum
o bana
en iyi sen bilirsin hem
rakı gibidir mavi,
fena çarpar adamı
yalnız içince
öyle küt diye
verilmez ki,
benim gibi çocuğa
bakma sen kendimi
öyle ıssız adalara attığıma,
turkuvaz sıcaklıklarda
hayaller kurduğuma
Chagall mavilerinde
yapayalnızım
bilirsin,
cehennem azabıdır
yalnız erimek
mavisinde Chagall’ın
ve bilirmisin,
en çok
bu yüzden severim Chagall’ı
yalnız eritmez o kimseyi
merhametinden,
mavilerinde ….
