ama ne yazık ki o güzel taş yapıyı göremedi…
Pentland dağlarında çobanlık eden bir adamın oğlundan söz edeceğim. Çobanın oğlu çoban… Kırlarda dolaşırken sanatın farkında değildi. Sanattan söz bile edemezdi. Küçük çocuğun eline bir gün bir mesaj tutuşturdular. Yanlarında çalıştırdıkları çobanın oğlundan, “bunu götür” diyerek yola çıkmasını istediler. On yaşındaki küçük çoban mesajla yola çıktı. Gittiği yer Roslin’de muhteşem bir şato kiliseydi. Çocuk binayı hayranlıkla izledi. Neredeyse mesajı ulaştırmayı unutacaktı.
Mesajı verip, geri döndüğünde yeni bir kararla, babasını şaşırttı. Ben çobanlık yapmak istemiyorum, marangoz olmak istiyorum, dedi.
Küçük Kemp bir doğramacının yanında çalışırsa,marangozluğu öğrenebilirdi. Çıraklık etmeye başladı. Birkaç yılı böyle geçti. Çıraklığını bitirdi. İş aramalıydı. Tweet vadisinden yürüyerek geçerken, bir araba durdu, nereye gittiğini sordular. Çocuk Galashiels’e iş aramaya gidiyorum, dedi. Arabanın içindeki kişi; Walter Scott’u. Arabacının yanına çocuğu oturttular.
Marangoz çırağı, geleceğin mimarı Kemp; Galashiels’i bilinçli olarak seçmişti. Orada ziyaret edeceği üç tane kilise vardı. Dryburgh, Jedburgh,ve Melrose. O kiliseleri seyrederken sanatını geliştirecekti. Onlarla da kalmadı, etraftaki kiliseleri ve binaları da yürüyerek çıktığı inceleme gezilerinde tanıdı. Yaşıtlarının bambaşka duygular ve uğraşlar içinde olmasına aldırmadan aklını fikrini etrafındaki binalara yönlendirdi. Kuzey İngiltere’yi baştan başa yürüyerek dolaştı. Mimarlığa olan hayranlığı onu bu yola itiyordu.
Dört yıl oralarda dolaştıktan sonra gelecekte, mimarlık yapma hayali içinde güneye indi. Güneydeki kilise ve binaları da inceledi. Avrupa’ya açıldı. Paris’e kadar dolandı.
Değirmen yapma konusunda ustalaştığı için, işsiz kalmıyor, her gittiği yerde iş bulup çalışıyordu. Bir yılı Avrupa’da geçirdi. Sonunda İskoçya’ya döndü. Bilgisi yeteneği ile birleşince hayranlık duyulan resimler ortaya çıkıyordu. Melrose harabelerinin çizimlerinden biri restorasyonda uygulandı. Edinburg’lu bir gravürcüyle çalışıyordu. Ona kendini kanıtlaması geleceğini aydınlatıyordu. Ne yazık ki gravürcünün aniden ölümü onu çok zor durumda bıraktı. Zeka ve yeteneğini yalnız o kanıtlayabilirdi. Yapabileceği hiçbir şeyi yoktu. Duyduğu bir yarışmaya katıldı. Pek çok ünlü sanatçının katıldığı yarışmada istediği başarıyı elde etti. Ne yazık ki kazandı haberi geldiğinde çok uzaktaydı. İskoçya Monümani Komitesi en güzel proje onunkini bulmuştu, ödül onundu. Komite üyelerinin hepsinin kararıydı. Kemp projesinin taşa dönüşmüş halini göremedi, hastaydı ve öldü.
YAZARIN DİĞER ÇALIŞMALARI İÇİN: www.filiztosyali.com
