Bazen bir ihtilal, bazen çılgın bir aşk, bazen bir katlediş gizler karanlık, ama küçük bir ışık hep pusudadır, doğum sancıları geldiğinde gösterir kendini kısa bir anlık.
Mutlulukla kucaklanan acıyla kopabilir, sevinçle yaratılan hüzne dönüşür bazen, bazen nazlı, bazen uysal, bazen kurnazca örülmüş bir tuzak. İtaatkar, berrak, yumuşak ve daima isyankar ve daima dik başlı, nasıl da şaşırtıyor insanı gecenin bu çelişkili yapısı. Sarambula , sevdiğim,
sal geceye ateşini, tutuşsun karanlığın doğum sancısı, ışığından ver biraz, emsin yorgun aydınlık savaşçısı.
Sevda!
Daima sevda!
…Çünkü bazen umut sadece küçük bir ışık sızıntısıdır, karanlıktan süzülüp bir yanardağ aleviyle patlatır karanlığı, acep o gün ne yana kaçacak gece fırsatçıları, aydınlığı karanlığa bulayanlara ceza mı? En acımasızından olmalı; aynaların önünde kendilerine mahkum yaşamaları! Korkmayasın Sarambula, hayat hakkını helal etmeyecek onlara, ruhun kiri yıkanınca geçmiyor, camdan yapılmıştır vebal, kırılınca yapışmakla tutmuyor.
Kavga!
Daima kavga!
Parıldamak için geceyi kollayanlar aynı karanlıkla kaybolacaklar, dönüp onları boğacak yarattıkları “var”lık, tapındıkları dünya tuzla buz olacak, nafile yakaracaklar. Sevdiğim Sarambula, yıldırmasın seni şu anki aldatıcı bulanıklık, bugün “etmek” için ışığı kapatanlar yarın senin o küçük ışığına ağıt yakacaklar.
Umut!
Daima umut!
Üzülme küçük umut, büyüyeceksin bir gün, ben bu günden o güne minik yüreğindeyim, tüm imgelerini parçalayıp kötülüğün senin tohumlarını hayata ekeceğim. Yok olmayasın sakın, çünkü ben, senin gücünle,
Nöbetteyim!
Bekle beni ey gece! Peşinden geleceğim, yakıp karanlığını önüne geçeceğim. Nefret mi? bir kalemde sileceğim. Merhamet! diyenlere, senin o küçük ateşinin adaletini vereceğim. Tüm gizlerini çözüp gecenin hainliğini dize getireceğim.
Elbet yalnız değilim!
Sevdiğim Sarambula, gel hadi yar ol bana, inat olsun gündüze karanlık salanlara, buluşalım seninle gece aydınlığında!
______________
* Sarambula:Ateş böceği
